زاکانی و وعده های بی عمل / آقای شهردار سال 1401 تمام شد و همچنان تهران در قرق زباله گردها است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، مطرح کردن ادعاهای شهردار تهران ، تکراری است ولی جالب توجه! شاید پایتخت نشینان هرگز فراموش نکنند که در این دوره از مدیریت شهری، علیرضا زاکانی در خصوص جمع آوری سه ماهه زباله گردی در تهران (23 آبان) صحبت کرد و نتیجه ای در پی نداشت. شهردار، فقط وعده هایی داد که یا از عظمت آن اقدام اطلاعی نداشت یا عامدانه اقدام به مطرح کردن این موضوعات کرد.

عباسعلی کارگر، مسئول مدیریت پسماند شهرداری منطقه 3 در گفت و گو با رکنا در خصوص اینکه چرا زباله گردهای شهر نه تنها کم نمی شوند بلکه روز به روز زیادتر می شوند و امکان ندارد در سطح شهر زباله گرد نبینیم گفت: برای جمع آوری پسماند، دو قشر زباله گرد داریم. یک دسته از آنها وابسته به پیمانکاران شهرداری نیستند که مشکل اصلی ما نیز سر و کار داشتن با آنهاست و دسته دوم نیز با پیمانکاران همکاری می کنند. با وجود اینکه دستور دادستان کل کشور را برای مقابله با این موضوع در دست داریم؛ ولی وقتی به این ماجرا نگاه می کنیم، می بینیم که در محکمه ای که باید علیه زباله گردها حکم صادر شود، علی رغم اینکه قائده بر این است که احکام با شفافیت و صراحت اعلام شوند؛ ولی اغلب قضات دل سوزی می کنند و عامل غیر مجاز یا همان زباله گرد را مجازات نمی کنند. آنها می گویند برای کسی که از سر ناچاری زباله برداشته چه حکمی صادر کنیم؟

وی در ادامه افزود: در واقع یک دست انداز برای اعمال قانون داریم. همچنین مورد دیگر پیمانکاران متخلف شهرداری هستند که با نظارت و کنترل بیشتر سعی کردیم که آنها را ساماندهی و رسیدگی کنند. در همین منطقه 3، در سال 1401، سه پیمانکار عوض شده است. 

کارگر در ادامه در پاسخ به اینکه چقدر جمع آوری زباله توسط زباله گردان می تواند منجر به متضرر شدن شهرداری از سود حاصل از جمع آوری پسماند شود؟ گفت: این نکته درست است؛ ولی در خصوص زباله گردانی که با پیمانکار کار می کنند اینکه سهم شهرداری چه می شود از طریق درآمد شهرداری از مزایده عمومی و انتخاب پیمانکار، پرداخت می کند. در واقع اینگونه نیست که اگر زباله گردی به صورت غیرمجاز از مخزن زباله ببرد، فقط پیمانکاران هستند که منتفع می شوند و سهم شهرداری در این میان از بین می رود. با این وجود، اینکه چرا این اتفاق می افتد، مربوط به وجود مشکل در اجرا و نظارت نیست؛ بلکه مشکل در مفهوم بسترسازی و ابتدای کار است که شهروندان، پسماند خشک را در مخازن زباله قرار می دهند و عوامل غیر مجاز جمع آوری زباله آنها را جمع می کنند.

کارگر تاکید کرد: ما باید به سمتی برویم که جامعه زباله را از مبدا تفکیک کنند و شهرداری زباله های تفکیک شده را تحویل بگیرد. برای این کار در منطقه 3 شهرداری تهران، 56 دستگاه خودرو وانت ملودی دار داریم که 26 دستگاه مربوط به جمع آوری پسماندخشک از واحدهای تجاری و 30 دستگاه مربوط به واحدهای مسکونی، اداری و آموزشی است. این وانت ها، به در خانه ها مراجعه می کنند و زباله های تفکیک شده را تحویل می گیرند. اینکه چرا کمتر این وانت ها در سطح شهر دیده شده است شاید به علت کم بودن تعداد ماشین ها باشد. همچنین باید توجه داشت قیمت پسماندی که از واحدهای تولید کننده توسط ماشین های ملودی دار تحویل گرفته می شوند، نصف قیمتی است که شهروندان با مراجعه به ایستگاه های ثابت تحویل پسماند خشک، دریافت می کنند.

کارگر با تاکید بر اینکه قانون خوبی برای مدیریت پسماند نوشته شده است؛ اما همه دستگاه های مسئول برای اجرای این قانون پای کار نمی آیند، گفت: اگر این قانون را مطالعه کنید می بینید که دستگاه های زیادی در اجرای آن دخیل هستند. از قوه قضاییه، وزارت بهداشت، صدا و سیما، سازمان محیط زیست و وزارت صمت گرفته تا وزارت جهاد کشاورزی و... و در نهایت، مدیریت اجرایی با شهرداری است. نه اینکه سایر دستگاه ها با ضعف به وظایفشان عمل کنند،بلکه کلا عمل نمی کنند! 18 سالی می شود که این قانون تصویب و 17 سال است که ابلاغ شده؛ ولی کسی تا کنون حتی اسم برخی از دستگاه های مسئول در مدیریت پسماند را نشنیده است.

مسئول مدیریت پسماند شهرداری منطقه 3 در پایان گفت: راهکار برای خروج از این بحران، تشکیل یک کمیته ویژه است که تمام دستگاه های دخیل در این کمیته عضو باشند و برای این مهم برنامه ریزی کنند و هر کسی در راستای مسئولیت های خودش کار کند. این نیازمند یک برنامه بلند مدت است و در کوتاه مدت اصلا جوابگو نخواهد بود. البته این نکته مهم را نیز باید در نظر داشت که حتی اگر مدیریت پسماند کشورهای پیشرفته را هم بررسی کنید، می بینید که به طور کامل در این زمینه موفق نبوده اند. مثلا موفقیت آلمان طی 70 سال در مدیریت پسماند زیر 50 درصد است. نمی توان گفت در راستای مدیریت پسماند کاری انجام نشده است؛ ولی اگر در جامعه بخواهید این موضوع را رصد کنید می بینید که تمام کارها، جزئی از یک کل است که اصلا به چشم نمی آید.