معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا:
مقصران تلخ کامی معلمان در آستانه عید نوروز / امسال آه از نهاد یک میلیون فرهنگی شریف برآمد!
رکنا: ابراهیم سحرخیر، گفت که قصه ناتمام مانده رتبه بندی، بارگذاری و راستی آزمایی سوابق یا مستندات، صدور گاه و بیگاه احکام کارگزینی، قبض و بسط پیدا کردن دامنه تعریف و تعمیم آن به کارکنان اداری، آموزشی، تفسیر استصوابی گونه وزیر و نمایندگان مجلس هریک بر وفق ظن و گمان خویش تا قس علی هذا، این قصه را به افسانه حسین کرد شبستری تبدیل کرده است که جز حیرت و سرگشتگی پیامی برای خواننده به ارمغان ندارد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، یک روز مانده بود به آغاز سال 1402 که موجی از اعتراض معلمان نسبت به عدم واریز حقوق اسفندماه، همه را برآشفت. در این میان، وزارت آموزش و پرورش با واکنش هایی سریع، دست به کار شد تا عدم واریز حقوق فرهنگیان را با دلایل مختلف و بهانه تراشی های عجیب و غریب و کم سابقه پنهان کند. این شد که این وزارتخانه عریض و طویل، در این راستا با ابراهیم سحرخیز ، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش به گفت و گو نشستیم تا ببینیم مقصرِ این ماجرا کیست؟
ابراهیم سحرخیز در ابتدا با اشاره به اینکه با بیش از سه دهه تجربه زیسته در آموزش وپرورش، تا کنون به یاد نداشته است که پرداخت حقوق اسفندماه معلمان به آستانه تحویل سال کشیده شده باشد، گفت: امسال آه از نهاد یک میلیون فرهنگی باغیرت، شرافت مند و فهیم برآمد! در بسیاری از سالها، حقوق و مزایای کارکنان دولت یا دیگر کارگزاران نظام در این ماه پایانی از سال، بین پانزدهم تا بیستم، به حساب آنان واریز می شد کما اینکه چنین رویکرد یا رفتاری در بیشتر سازمان ها، شرکتهای دولتی، نهادهای پولی و بانکی کشور نیز هنوز پابرجاست. مشکل اصلی اینجاست که همواره دستگاه بزرگ و عیالواری مانند آموزش و پرورش به چشم برخی از مدیران و برنامه ریزان دخل و خرج کشور، افزون بر زیاد بودن عده یا نفر، زیادی به نظر می رسد که در وقت اضافه، همزمان با ذکر دعای تحویل سال، یاد چرتکه انداختن یا بالا و پایین کردن رقم حواله برای پرداخت مواجب یک میلیون معلم یا در اصل، خانواده بزرگ و چند میلیونی فرهنگیان کشور می افتند.
همگی در به نتیجه نرسیدن رتبه بندی معلمان مقصراند!
وی در ادامه افزود: بدون شک خام اندیشی، بی دقتی، نبود تدبیر و توان مدیریتی کافی در بخش قابل ملاحظه‌ای از ستاد وزارتخانه از شخص وزیر گرفته تا دیگر معاونان، مشاوران و مدیران ذیربط مزید بر علت شده، بر وخامت اوضاع و ناهنجاری وضع موجود افزوده است. چرا باید مسئله رتبه بندی معلمان ، به رغم طی شدن مراحل تصویب و تنظیم شیوه نامه مربوط، پس از گذشت دو سال از عمر دولت سیزدهم ، به چنان معادله گنگ و پیچیده‌ای تبدیل شود که همزمان با آمد و شد سه رئیس و سرپرست برای مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و امور اداری، ابر وزارتخانه ای مانند آموزش و پرورش ازحل آن عاجز و نا امید گشته، مغزش هنگ کند.
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش مطرح کرد: قصه ناتمام مانده رتبه بندی، بارگذاری و راستی آزمایی سوابق یا مستندات، صدور گاه و بیگاه احکام کارگزینی، قبض و بسط پیدا کردن دامنه تعریف و تعمیم آن به کارکنان اداری، آموزشی، تفسیر استصوابی گونه وزیر و نمایندگان مجلس هریک بر وفق ظن و گمان خویش تا قس علی هذا، این قصه را به افسانه حسین کرد شبستری تبدیل کرده است که جز حیرت و سرگشتگی پیامی برای خواننده به ارمغان ندارد.
نمایندگان مجلس در برابر مسائل فرهنگیان یکی به نعل و یکی به میخ می زنند !
سحرخیز تاکید کرد: شماری از نمایندگان مجلس نیز که همیشه عادت دارند از آب گل آلود، ماهی خود را صید کنند به محض برجسته شدن خبر پرداخت نشدن حقوق معلمان ، با دستپاچگی به وسط میدان پریده، فریاد وامصبیتا سر دادند! در سایه «یکی به میخ و یکی به نعل زدن زدن» شما را نمی دانم؛ اما چیزی عاید جیب معلمان نمی شود.
وی در پایان افزود: چرا که امروز، راستی آزمایی میزان مقبولیت و پایین بودن کارایی و توانمندی وزیر و تیم مدیریتی حاکم بر ستاد وزارتخانه، کار پیچیده ای نیست که نیاز به ساخت ابزار و صرف وقت برای سنجش داشته باشد. کافی است به صورت سرزده و ناگهانی به دو یا چند مدرسه، آموزشگاه یا منطقه آموزشی اطراف خود سری بزنید تا متوجه حجم این نارضایتی عظیم و فزاینده دربین فرهنگیان شوید! وزیر فعلی آموزش و پرورش، رکورددار بیشترین نارضایتی و کمترین میزان مقبولیت و محبوبیت در بین آحاد معلمان جامعه نخبگانی و فرهنگی کشور در چهل سال اخیر است و این مسئله بر تمامی دستگاه های نظارتی مکشوف است و نیازی به دلیل و بینه نیست.
ارسال نظر