پیشنهاد خوب وزیر آموزش پرورش اما با حفره های بزرگ!/ پیش نیاز به تعلیق در آوردن تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا مهیاست؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اصل مهم در آموزش و پرورش حضوری بودن تعلیم و تربیت بوده، به‌ویژه در زمینه مسائل تربیتی و اجتماعی، حضور دانش‌آموزان در مدرسه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که با شیوع کرونا و در ادامه آلودگی هوای مستمر در کشور این مهم آسیب های جدی دیده است.

امروز، وزیر آموزش و پرورش به تعطیلی مدارس در هفته‌های گذشته اشاره کرد و گفت: اگر شاخص‌های جهانی کیفیت هوا را ببینید، در کشورهای دیگر شاخص کمتر از ۳۰۰ باشد تعطیل نمی‌کنند، اما شاخص برای تعطیلی مدارس را برای ما روی ۱۵۰ بستند و تعطیلی‌ها طوری بود که شبیه دوره کرونا شدیم؛ درحالی که شاخص‌های آلایندگی ما زیر ۲۰۰ هستند. قرار است در جلسه آتی هیئت دولت پیشنهاد دهیم این شاخص‌های مرتبط با کیفیت را به تعلیق در بیاورند.

توجه آموزش و پرورش  به آمار کاهش سطح سواد دانش آموزان و بحران های روانی ناشی از دور بودن از همسالان،اول بخاطر کرونا در ادامه آلودگی هوا مستمر هوا،نیکوست اما این تصمیم به تعلیق درآوردن تعطیلی مدارس به واسطه آلودگی پیش نیازهایی دارد.جناب وزیر پیش نیازها مهیا است؟
پیش نیازهایی همچون:

1-هزینه لازم برای تهیه هواساز برای هر کلاس در شهرهای آلوده در بودجه معین شده است؟

2-هزینه توزیع روزانه شیر رایگان در مدارس در بودجه معین شده است؟

3-برای هر مدرسه حداقل یک کپسول اکسیژن در نظرگرفته شده است؟
 
4-آیا هزینه تامین ماسک‌های N95، KN95 یا FFP2 که برای دانش آموزان در نظر گرفته شده است؟
 
ضمن اینکه پیشنهادهای دیگری هم می تواند مطرح شود. به طور مثال، وزارت ارتباطات با افزایش سرعت و پنهای باند اینترنت امکان این امر را میسر کند که در روزهایی مثل دیروز اراک، که شاخص کیفیت هوا روی عدد 500 بود و وضعیت شهر را به رنگ قهوه ای در آورده بود،استفاده از آموزش مجازی سهل شود.
یاآموزش و پرورش میتواند باارائه پیشنهاد به وزارت نیرو، بسترهای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را گسترش دهد. (برنامه بلند مدت)که،علاوه بر کاهش آلودگی هوا،مشکل تعطیلی مدارس به واسطه کمبود گاز نیز مرتفع خواهد شد.صنایع هم متوقف نمی شوند.شهرها پاک می شود.قانون هوای پاک هم اجرایی می شود.

بودجه خطرناک محیط زیست و ایجاد فردای بدون متخصص

و اما جا دارد همین جا مطرح شود که بودجه سازمان محیط زیست با رشد حدودا هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی نسبت به سال گذشته به عدد سه هزار و ۷۱۳ میلیارد تومان رسیده است؛ آن هم در سالی که چشم انداز نرخ تورم حاکی از تورم حدودا 40 درصدی در کشور است؛ بنابراین به نظر می رسد که گویی بودجه این حوزه، هیچ تغییری نکرده است!

آن هم در شرایطی که کشور دچار انواع بحران های زیست محیطی است و این بحران ها، بر تمام جنبه های زندگی انسانی، از تنفس گرفته تا خوراک و... تاثیر می گذارد. حتی در شرایطی که هر روز کار و آموزش کشور به دلیل آلودگی هوا به تعطیلی کشانده می شود، بودجه اجرای قانون هوای پاک ،  ۱۶۰میلیارد تومان است که در مقایسه با رقم مشابه پارسال، دقیقا نصف شده است!

دیگر یک فرد عادی هم می داند رقم بودجه کم لطفی به محیط زیست است

در این راستا، بهلول علیجانی، استاد اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران، در گفت و گو با رکنا با اشاره به اینکه تمام زندگی انسانی ما با محیط زیست آمیخته شده است، گفت: کوچکترین تغییر در محیط زیست، چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی، بر زندگی مردم اثر می گذارد و برخی از اثرات آنی و برخی بلند مدت است. محیط زیست باید در اولویت بودجه بندی مسئولان قرار بگیرد؛ اما در این شرایط و اینکه مسئولان اهمیتی به آن نمی دهند، شاید ناشی از ناآگاهی در این خصوص باشد. توسعه هر کشوری وابسته به محیط زیست است و اگر به آن توجه نشود، خسارات جبران ناپذیر چندین برابری رخ خواهد داد.وی در ادامه افزود: توسعه و سلامت بشر منوط به سلامتی و حرمت قائل شدن برای محیط زیست است. در حال حاضر می بینید که برای آلودگی هوا، مدارس و دانشگاه ها تعطیل می شوند؛ یعنی به دلیل مشکلات محیط زیستی، نیروی انسانی کشور، سواد کافی یاد نمی گیرد و در آینده با مشکل کمبود نیروی متخصص مواجه خواهیم شد.

این استاد اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران، در پایان گفت: الان اگر یک فرد عادی هم این رقم بودجه را ببیند، متوجه می شود که به مسائل محیط زیستی کم لطفی شده است. باید برای محیط زیست، برنامه های بلند مدت داشته باشیم. چسب زخم های مقطعی، مثل همین کارهایی است که برای آلودگی هوا می کنند؛ از جمله کنترل ترافیک و تعطیلی مدارس و.... اگر امسال هزار تومان برای محیط زیست خرج شود و زیرساخت ها به گونه ای ایجاد شوند که سال های آتی، از مشکلات زیست محیطی کم شود، آن زمان می توان گفت قدم های خوبی برای محیط زیست برداشته شده است. بسیاری از کشورها، برای موضوع گرمایش هوا برنامه ریزی های بلند مدتی داشته اند که تا سال 2100 را پوشش می دهد ولی ما فقط درگیر مسائل روزمره محیط زیستی شده ایم. مشکلات محیط زیست از جمله خشکسالی، سیل، آلودگی هوا، کم بارشی و... با برنامه ریزی های کوتاه مدت جواب نمی دهد.