تنزل اخلاق در گفتمان دانشجویی جهانی است/ جریان نوظهور در دانشگاه انسداد گفتگو را در پیش گرفته است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، جریان دانشجویی همواره در کشور سرمنشاء روشنگری و مبارزه با استبداد و استکبار بوده است. نقش این جریان تاثیرگذار را در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نمی توان نادیده گرفت این جریان حتی پیش از آن نقش بسیار مهمی در برخورد با رژیم پهلوی در پی اتخاذ تصمیمات نادرست در مدیریت کلان کشور داشت. بعد از انقلاب 57 نیز جنبش دانشجویی همواره در سپهر سیاسی کشور نهادی تاثیرگذار و بازیگری قابل اعتماد حداقل برای طیف خاصی از جریانات سیاسی و فکری حاکم بر دانشگاه و فضای اجتماعی کشور بود.

بسیاری از فعالان دانشجویی و صاحبنظران معتقدند در جریانات اخیر پیش آمده در کشور شاهد نوعی انسداد گفتگو و تنزل اخلاقی در قبال بیان مطالبات از سوی دانشجویان بوده ایم که نیازمند ریشه یابی و بررسی های جامعه شناختی است.

حجت الاسلام مهدی فاطمی پور، معاون فرهنگی و سیاسی نهاد رهبری در دانشگاه به مناسبت روز دانشجو در این خصوص به خبرنگار رکنا گفت: جریان های دانشجویی جریان های متعدد و متکثری هستند و عموم این جریان ها در اتفاقات اخیر یا اعتراضی نداشتند و یا اعتراض های خود را در قالب معقولی ارایه کردند و نمی توان گفت که جنبش دانشجویی با ادبیات تنزل یافته‌ای مطالبات خود را مطرح می کنند.

وی گفت: اتفاقاتی که در ماه های گذشته در سطح دانشگاه شاهد آن بودیم را باید یک جریان نوظهوری دانست که علاوه بر رعایت نکردن اخلاق، قواعد و آداب اجتماعی حتی برخلاف ادعایی که در خصوص پیگیری مطالبات خود داشتند مخالف گفتگو کردن هستند و سیاست انسداد گفتگو را در پیش گرفته اند.

گفتمان حاکم بر دانشگاه نیازمند آسیب شناسی است

فاطمی پور تبلیغات بیرونی را در فریب این افراد موثر دانست و یادآور شد: این ادبیات در دانشگاه دلایل متعددی می تواند داشته باشد و ما باید این فضا را در دانشگاه آسیب شناسی کنیم.

معاون فرهنگی و سیاسی نهاد رهبری در دانشگاه تصریح کرد: تجمعاتی که در برخی دانشگاه های کشور با این ادعا که ما با کسی گفتگو نمی کنیم شکل گرفت خود نمادی از انسداد پیگیری و دیکتاتوری منفی بود که نشان از نبود پشتوانه فکری و عقلی در این جریان جدید دارد.

وی اضافه کرد: این جریان پشتوانه و هدف مشخصی ندارد و کاملا تحت تاثیر موج ‌های رسانه ای می باشد و ادعاهای ضد حقوقی و غیرعقلانی از جمله اینکه همه زندانیان باید آزاد شوند و با هیچ معترضی که مرتکب جرم می شود نباید برخورد شود صحبت های غیرمعقولی را ارایه می دهند.

فاطمی پور عنوان کرد: ما باید واقع بین باشیم و قبول کنیم که در برخی از مسایل کم کاری کرده ایم اما نمی توان در این زمینه از میزان بودجه ای که صرف شبکه های ضدانقلاب شده و همچنین بسترهایی که مدیریت آن در دست ما نیست چشم پوشی کرد.

پارادایم ذهنی نسل جدید با بخش سنتی جامعه متفاوت است

همچنین در این باره بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی در پاسخ به سوال خبرنگار رکنا مبنی بر اینکه چرا ادبیات برخی از جریانات دانشجویی در بین مطالبات خود ادبیات تنزل یافته است؟ گفت: به نظر من این مساله جهانی است و این اتفاق در دانشگاه های اروپایی و آمریکایی هم از سالهای پیش شکل گرفته است به همین دلیل نمی توان گفت این مساله مختص ایران است.

وی تصریح کرد: نکته ای را که هم روحانیت و هم فعالان سیاسی باید به آن توجه داشته باشند این است که تمامی مسایل داخل کشور و از جمله دانشگاه صرفا بومی ایران نیست و ما در واقع در این مساله با یک ادبیات تقدس زدایانه روبه رو هستیم.

عبدالکریمی اضافه کرد: جریان جدید دانشگاه که بخشی از نسل جدید جامعه هستند از لحاظ پارادایم ذهنی من و شما شاید بی محتوا به نظر برسد اما باید این نکته را در نظر بگیریم که آنها در یک پارادایم دیگری زندگی می کنند.

استاد فلسفه دانشگاه های کشور بیان داشت: اگر ما در پارادایم سنتی و حتی مدرن قرار بگیریم این جریان بی محتوا به نظر می رسد و ما بیشتر از اینکه این را یک مساله اجتماعی ببینیم باید آن را یک مساله تمدنی بدانیم و از این زاویه به مساله نگاه کنیم.

وی ادامه داد: این ها بخشی جدا از جامعه نیستند بلکه بخشی از لایه های اجتماعی موجود در جامعه ایران هستند و شاید نتوانند بخش سنتی را با خود همسو بکنند اما به نظر می رسد عوامل داخلی و خارجی به شکل تاریخی دست به دست هم داده است تا این جریان به این شکل مطالبه خود را مطرح کند.

این استاد فلسفه افزود: ما باید با این مساله ابتدا یک مواجهه پدیدار شناسانه داشته باشیم به این معنا که باید اول مساله را بشناسیم بعد بتوانیم بگوییم که آن چیز خوب است یا نه در حقیقت ما با یک پدیده ای رو به رو هستیم که هنوز ته نشین نشده است که بتوانیم بگوییم خوب است یا بد.

وی عنوان کرد: این ادبیات هیچ آرمان شهری ندارد و بیشتر در اعتراض به وضع موجود شکل گرفته است و اساسا در روزگار ما چیزی به نام آرمان شهر وجود ندارد و این جریان هم در مطالبات خود هیچ مساله ای در این باره نه در سطح دانشگاه و نه در سطح جامعه مطرح نکرده است.