مشکلات زنان تنهای طبقه متوسط در ایران / من جنگیده ام تا ثابت کنم که می توانم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، زندگی امروزی، در شهرهای بزرگ برای زنان اشکال متفاوتی پیدا کرده است؛ اما برای زنانی که به هر دلیلی تصمیم می گیرند تنها زندگی کنند، شرایط سخت تر هم می شود. با همه اینها، تصویر زن خودسرپرست ، در ذهن عامه مردم، شبیه همان زنی است که در مناطق جنوب شهر زندگی می کند و احتمالا تحت پوشش نهادهای حمایتی هم هست؛ اما زنی که از نظر مالی مستقل است، شغل مناسب دارد و دغدغه تامین مسکن ندارد، چطور؟ آیا اساسا چنین زنی، مورد آسیب هم قرار می گیرد؟

ماجرا با زندگی یک زن شروع می شود. کسی که سالهاست از همسرش جدا شده و «تنها» در نقطه مطلوبی از پایتخت زندگی می کند. او به رکنا می گوید: «سعی کردم همیشه قوی، مبادی آداب و آزاد باشم.»

علی رغم اینکه این زن، تلاش کرده تا روی پای خودش بایستد و به همه ثابت کند که «زن» بودنش؛ مانعی برای «مستقل» بودنش نیست؛ اما می گوید که جامعه همچنان با چنین فردی کنار نمی آید و می افزاید: «من جنگیده ام تا ثابت کنم که می توانم. از درخواست های دوستی عجیب و غریب گرفته تا حرف هایی که پشت سرم زده می شود. از همه این سختی ها گذشتم تا توانستم ثابت کنم من کسی هستم که تصمیم دارم اینگونه زندگی کنم و تلاش می کنم علی رغم اینکه سبک زندگی ام با آنچه جامعه می پسندد متفاوت است؛ اطرافیانم مرا دوست بدارند و از من راضی باشند.»

سوالی که پیش می آید این است که زنی که در طبقه متوسط یا مرفه جامعه، به تنهایی زندگی می کند، دچار چه آسیب هایی می شود؟ اصلا ممکن است آسیبی، متوجه چنین زنی باشد؟

در این راستا، شهلا کاظمی پور ، جامعه شناس و جمعیت شناس در گفت و گو با رکنا در پاسخ به این سوال می گوید: زنان تک زیست ( زنان مجرد ی که ازدواج نکرده اند)، زنان تک سرپرست و زنان سرپرست خانوار ، مورد بحث ما است. در وهله اول، تامین نیازهای فرزندان در این شرایط اقتصادی، بسیار دشوار است؛ حتی اگر فرد، درآمد هم داشته باشد؛ بنابراین بخش قابل توجهی از حقوق ماهیانه، برای این مهم اختصاص می یابد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه این بچه ها ممکن است با مشکلات عاطفی، روانی و اجتماعی رو به رو شوند، می افزاید: همچنین برای زنان مطلقه، اگر بخواهند مجددا ازدواج کنند، جامعه آنها را تایید نمی کند و یا حتی ممکن است خانواده یا فرزندان نیز مقابلشان بایستند. این زنان اگر تمایل به ازدواج داشته باشند و فشارهایی در زندگی به آنها وارد می شود.

برخی مردان، زنان مجرد را سهل الوصول تصور می کنند !

کاظمی پور تاکید می کند: رویکردی جامعه در مقابل این دسته از زنان، گاها منفی است و این نگاه منفی، بیشتر از جانب مردان به زنان می رسد؛ چراکه این زنان را سهل الوصول تصور می کنند و این مهم، حضورشان را در صحنه های اجتماعی و اقتصادی با مانع رو به رو می کند.

این جمعیت شناس در ادامه می گوید: سرخوردگی های اجتماعی، برای این دسته از زنان و تنها زیستن در سنین بالا، آنها را دچار سختی هایی می کند. چه بسا این زنان دوست داشتند همسر یا فرزند داشته باشند و در محیط های کاری دیده شده که آستانه تحملشان پایین است و اینها نشات می گیرد از سرخوردگی ها و دلواپسی هایی که در زندگی دارند.

تنها زیستن زنان، آسیب نیست

او در پایان می گوید: این نوع زندگی کردن زنان، قطعا آسیب اجتماعی نیست؛ چه بسا اجتماع آسیب رسان به این دسته از افراد است؛ در صورتی که در کشورهای غربی، این موضوع اصلا مسئله ای نیست.