مادران مجرد ایرانی، دائما باید برای ابتدایی ترین حقوق و پوشش های مختلف دوندگی داشته باشند / بهزیستی کم توجهی می کند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بر اساس تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست، معروف به قانون « فرزندخواندگی » سازمان بهزیستی ، دختران مجرد ایرانی بالای ۳۰ سال از سال ۱۳۹۲ می توانند فرزندی را به سرپرستی بگیرند و مادر شوند. با این وجود، چند درصد از دختران مجرد از این قانون مطلع هستند و چقدر دختران مجرد به مادر شدن تسهیل شده است؟

در این راستا، نیره توکلی ، جامعه شناس و استاد دانشگاه، در گفت و گو با رکنا با اشاره به اینکه نه فقط مادران مجرد بلکه اغلب مادران ایرانی، با مشکلات زیادی مواجه هستند، گفت: از لحاظ حمایت های قانونی، پوشش های بیمه ای و شغلی، مادران مشکلات زیادی دارند. در محیط های شغلی، زنان با مردان برابر نیستند. مسلم است که در چنین شرایطی، وضعیت مادران مجرد سخت تر است. با توجه به اینکه این مادران تنها هستند، برای دست یافتن به حقوق اولیه خودشان، باید دوندگی های زیادی را به تنهایی داشته باشند.

وی در ادامه گفت: مسئولیت های کسی که به تنهایی زحمات یک خانواده را به دوش می کشد دو برابر است. مادران مجرد، دائما باید برای جزییات و ابتدایی ترین حق و حقوق و پوشش های مختلف دوندگی داشته باشند. بخش مهمی از دغدغه های مادران مجرد، هزینه های بهداشت و درمان و بعد پوشش بیمه ای و خدمات سلامت است؛ برای مثال، طرح بیمه سلامت فقط به شهرستان ها محدود شده است؛ یعنی اگر کسی تحت پوشش بیمه سلامت روستایی باشد، فقط در یک دِه کوچک می تواند از خدمات بیمه استفاده کند. همچنین جای خالی پرداخت حق عائله مندی به مادران مجردی که فرزندی را به سرپرستی قبول کرده اند در حقوق هایشان حس می شود.

نیره توکلی در ادامه افزود: همچنین مخارج سنگین تامین زندگی مزید بر علت سختی کار مادران مجرد شده است. از سویی دیگر، ناوگان حمل و نقل عمومی برای مادران، مناسب سازی نشده است؛ مثلا جای خاصی برای مادرانِ دارای فرزند خردسال که کمربند ایمنی نیز داشته باشد یا محلی که کالسکه را در آن نگه دارند، مادران دارای معلولیت  و مادران دارای فرزند با نیازهای ویژه در نظر گرفته شود. به شخصه چندین مادر مجرد را می شناسم که بچه های کم توان یا استثنایی را به فرزندی قبول کرده اند؛ بنابراین باید به پدیده مادران مجرد احترام گذاشته شود.

این جامعه شناس در خصوص اینکه چرا مادران مجرد، به جایگاه در خور شأن، در جامعه کنونی نرسیده اند تاکید کرد: دلیل این مهم این است که برخی سیاست گذاران در قالب یک خانواده سنتی، همچنان یک مرد را در رأس خانواده می پندارند و این مفهوم جا نیفتاده است که خانواده بدون مرد هم می تواند خانواده باشد. در واقع خانواده ای به رسمیت شناخته می شود که زن و شوهر در آن وجود داشته باشند. به همین دلیل فکری برای حمایت از مادران مجرد نمی شود. این مهم باعث می شود استقبال زنان مجرد برای پذیرفتن کودک بی سرپرست به فرزندی وجود نداشته باشد.

بهزیستی به مادران مجرد توجه ویژه داشته باشد

نیره توکلی در پایان گفت: در این راستا لازم است بهزیستی ، توجه ویژه ای به این مادران داشته باشد و آن ها را تخت پوشش های بیمه ای یکسان قرار دهد. همچنین حق عائله مندی، یارانه و خیلی موارد دیگر برای این زنان و فرزندانشان در نظر گرفته شود. در این راستا، آگاهی رسانی به مادران مجرد جهت دانستن حق و حقوقشان، وظیفه رسانه هاست.