وداع روزنامه نگاران با تاریخ نویس مطبوعات ایران/ استاد محسن میرزایی در قطعه نام آوران آرام گرفت + فیلم و عکس

به گزارش رکنا، مراسم تشییع پیکر محسن میرزایی، روزنامه نگار، تاریخ نگار و استاد تبلیغات صبح امروز چهارشنبه (25 خرداد) در قطعه نام آوران برگزار شد.

در این مراسم که از ساعت 10 و نیم آغاز شد، چهره هایی چون دکتر حسین انتظامی، دکتر فریدون وردی نژاد، دکتر یونس شکرخواه، حسن نمک دوست، مهدی ابراهیمی ، امرالله فرهادی، ابراهیم حقیقی، علا الدین ظهوریان، عبدالرسول وصال، محمد خدادی، کسری نوری، منصور رهبانی، محمود مختاریان، مسعود ابراهیمی، خسرو مبشر، اکبر محمدی، داریوش صارمی، شاهرخ حیدری و داریوش آرمان در کنار جمع کثیری از فعالان فرهنگی و مطبوعاتی شرکت داشتند.

محسن میرزایی عاشق ایران بود

گیتی پاکزاد، همسر استاد محسن میرزایی در این مراسم به خبرنگار رکنا گفت: تمام وجود او برای فرزندان و زندگی مان بود. ما دارای 4 فرزند به نام های شروین، آتوسا، یلدا و علی هستیم. او عاشق ایران بود. عاشق ادبیات ایران، عاشق کتاب ها و تاریخ ایران بود.

میرزایی در کسوت روزنامه نگار، محقق تاریخ و استاد تبلیغات

دکتر حسین انتظامی، معاون سابق سینمایی و مطبوعات وزارت ارشاد ضمن تسلیت درگذشت استاد میرزایی به فعالان رسانه و تبلیغات گفت: محسن میرزایی ذاتا یک روزنامه نگار بود. او به طور اتفاقی وارد حوزه تبلیغات شد و انصافا در این حوزه هم خوش درخشید. وی یک محقق تاریخ بود. کتاب های "تاریخچه بریگاد و دیویزیون قزاق" و "230 سال تبلیغات بازرگانی در مطبوعات فارسی زبان" حساسیت او را در این حوزه ها به خوبی نشان می دهد.

انتظامی با تاکید بر اینکه همه از محسن میرزایی خاطرات خوشی را به یاد دارند به خبرنگار رکنا گفت: آنچه همه از او به یاد دارند، اخلاق خوش، فروتنی، دستگیری، توجه به نسل جوان و شاگردپروری است. بسیاری از کسانی که به درجه استادی می رسند، بخل دارند اما او چنین نبود.

میرزایی عزیز ما بود

در این مراسم مجید قرائی، دوست صمیمی استاد میرزایی در توصیف او گفت: 30 سال با هم دوست بودیم. در یک جمله او عزیز ما بود.

میرزایی دانش آموخته اولین دانشسرای روزنامه نگاری در ایران بود

محمود مختاریان، استاد دانشگاه و پیشکسوت روزنامه نگاری با بیان این که "ستارگان هنر بس دمیده ­اند و هنوز      شبان تیرۀ عشاق روشن از قمر است" گفت: ایران 232 سال از روزنامه نگاری جهان عقب است. در سال 1837 اولین روزنامه ایران منتشر شده است. روزنامه نگاران بزرگی در ایران تربیت شدند. استاد میرزایی در دانشسرای روزنامه نگاری که در سال 1335 در دانشگاه تهران برگزار شد، شرکت کرد.

مختاریان ادامه داد: او یک روزنامه نگار حرفه ای و استثنائی بود که ده ها کتاب به جامعه مطبوعات ایران ارائه کرد. فقدان میرزایی یک ضایعه بزرگ در جامعه مطبوعاتی ایران است.

میرزایی محضر ادب و انسانیت بود

محسن ملکی، پسرعمه استاد میرزایی در این مراسم به خبرنگار رکنا گفت: او از محترمین زنجان است. او نوه آیت الله حاج میرزا مهدی معروف زنجانی است. پدرش آیت الله آسیدعلی میرزایی است. میرزایی علاوه بر شخصیت مطبوعاتی که داشت محضر ادب، انسانیت و دنیایی از اصالت بود.

میرزایی تاریخ را وارد عرصه مطبوعات کرد

در این مراسم شاهرخ حیدری از مدیران سابق روزنامه ایران و همشهری گفت: محسن میرزایی یکی از بنیانگذاران و مهره های اصلی روزنامه ایران بود. او از معدود افرادی بود که برای اولین بار تاریخ را وارد عرصه مطبوعات کرد. پیش از آن تاریخ در کتاب ها و دانشگاه ها تدریس می شد.

حیدری درباره خصوصیت بارز استاد میرزایی گفت: هیچ زمان از حضورش ناامید باز نمی گشتیم و همیشه نسبت به مشکلی که با او مطرح می کردیم گزاره تاریخی را بیان می کرد.

یک یار خوب و یک مرد نیک اندیش را ازدست دادیم

مسعود ابراهیمی، مدیر پایگاه خبری رکنا نیز درخصوص درگذشت محسن میرزایی گفت: سابقه آشنایی من با استاد میرزایی به روزنامه ایران برمی گردد، روح بزرگ و نگاه بزرگوارانه او نسبت به رسانه و خبرنگاران و همچنین به روز بودن مرحوم میرزایی از ویژگی های بارز او بود.

نگاه مرحوم میرزایی همیشه در راستای تربیت خبرنگار و روزنامه نگار خوب بود. می توان گفت که رسانه یک یار خوب و یک مرد نیک اندیش را از دست داد. درواقع محسن میرزایی یک یار خوب در کنار رسانه ها بود، به عبارتی او به رسانه های درحال ورشکستگی به طور پنهانی کمک می کرد تا یک رسانه بتواند روی پای خودش بایستد.

ابراهیمی افزود: استاد هنگام راه اندازی رکنا مشورت های خوبی را به اینجانب ارائه کرد و همیشه در تمام مراسم روز خبرنگار و در جشن سالگرد همراه خبرنگاران رکنا بود.

حتی در چاپ کتاب هایی که در بین عموم علاقه مند نداشت اما به تاریخ روزنامه نگاری ایران کمک می کرد و نویسنده توان مالی به چاپ رساندن اثرش را نداشت در انتشار و ارسال به دانشگاه ها به این نویسندگان کمک می کرد.

مدیر مسئول رکنا در ادامه اضافه کرد: محسن میرزایی کتب تاریخی بسیاری نوشته است، کتاب ماندگار قرن بیستم روزنامه ایران را او راه اندازی کرد، پس از مرحوم دکتر تاراجی که با هم دوست بودند، محسن میرزایی این مسیر را ادامه داد که یکی از پرطرفدارترین بخش ها در روزنامه ایران بود و جزو صفحاتی بود که زیر نظر مستقیم خود او هم از نظر مذهبی و اطلاعاتی که ارائه می کرد، کم نظیر بود و به سختی در جاهای دیگر پیدا می شد.

میرزایی در کتاب آخر خود به نام «با ایران چه ها که نکردند» و شرح آنچه بر ایران گذشته و دخالت انگلیس در روند مشروطه توانست با جمع آوری مدارکی که گردآوری آن بسیار مشکل است کتابی درخور بنویسد که خواندن آن خالی از لطف نیست.

کتاب ۶ جلدی «۲۳۰ سال تبلیغات بازرگانی در مطبوعات فارسی زبان» با نگاهی به روند تبلیغات اثری جامع از او در عرصه تبلیغات است که می توان گفت تنها از عهده محسن میرزایی برمی آمد.

میرزایی: "بستن نشریه ها مانند از دست دادن یک عزیز است"

محسن افشاری، سردبیر سابق ویژه نامه های استانی همشهری با بیان این که حدود یک دهه با میرزایی آشنایی داشتم، گفت: نقش محسن میرزایی در مطبوعات ایران بسیار وسیع و گسترده است. برای نمونه چندین مجموعه در آستانه تعطیلی بود که با نقش آفرینی وی از بسته شدن آنها جلوگیری شد.

افشاری افزود: استاد بسیار دلسوز بود. هر نشریه ای که به سمت تعطیلی و کاهش تیراژ می رفت در چهره وی غصه نمایان می شد. فرقی هم نمی کرد که آن نشریه در کدام جناح و با چند تیراژ است. وقتی در مورد تعطیلی نشریه ها صحبتی می شد چندین بار این جمله را از او شنیدم که می گفت: "بستن نشریه ها مانند از دست دادن یک عزیز است."

میرزایی 500 سال تجربه مطبوعات ایران را دور هم جمع کرد

در این مراسم اکبر محمدی از مدیران صنعت تبلیغات گفت: از سال 72 زمانی که دکتر فریدون وردی نژاد در تدارک تاسیس روزنامه ایران بود با استاد میرزایی همکاری داشتیم. او یک تحریریه خوب با 500 سال تجربه مطبوعات را دور هم جمع کرده بود تا روزنامه ایران تاسیس شود؛ از مرحوم حسین الهامی، مرحوم تاراجی تا فرج الله صبا.

محمدی در ادامه افزود: استاد نیروهایی را تربیت کرد که از پیشگامان تبلیغات و بازاریابی هستند که بسیار در کار خود موفق اند. او به هیچ عنوان اهل شهرت طلبی و مصاحبه نبود. از دیوانسالاری و جریان بوروکراسی بیزار بود و تن به این موضوعات نمی داد. همیشه تمام خوبی ها را در نگارش بیان می کرد تا به دست مخاطب برسد.

فقدان استاد جبران ناپذیر و جای او همیشه خالی است

داریوش صارمی از مدیران سابق روزنامه ایران ضمن تسلیت به جامعه مطبوعاتی برای این ضایعه، فقدان استاد میرزایی را در جامعه روزنامه نگاری و تاریخ کشور جبران ناپذیر دانست.

صارمی گفت: حدود 25 سال با استاد میرزایی دیدار داشتم. هر زمان که حال خوبی نداشتم با دفتر او هماهنگ می کردم تا او را ببینم و حالم خوب شود. او همیشه با بیان یک مثال تاریخی مشکل را حلاجی و راهکار ارائه می کرد. فقدان استاد میرزایی تاسف آور است و جای او همیشه خالی است.

در انتهای مراسم پیکر استاد محسن میرزایی در قطعه نام آوران بهشت زهرا آرام گرفت.