مشاغل ایران در موقعیت نارنجی / لزوم آموزش نیروی کار کشور برای مشاغل جدید

کربن زدایی / آماده کردن نیروی کار کشور برای صنعت و اقتصاد کربن زدایی شده از هم اکنون باید آغاز شود. کشورهای پیشرفته جهان با گسترش آموزش و مهارت های لازم برای نیروی کار خود تضمین کننده رقابت پذیری کشورهایشان در دنیای جدید بدون کربن هستند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بر طبق آمار وزارت انرژی ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ قریب به یک میلیون نفر در صنایع انرژی تجدید پذیر و خودرو الکتریکی مشغول به کار هستند. این رقم ۵ برابر نیروی کاری است که در صنایع سوخت فسیلی کار می کنند. با احتساب نیروی کاری که در امور ساختمان برای بازسازی خانه های سبز مشغول به کار هستند این رقم به ۳ میلیون نفر بالغ می شود.

عدم تربیت و آموزش نیروی کار لازم برای صنعت بدون کربن تهدیدی است که روند کربن زدایی در کشور را کند می کند. شیب تند مهاجرت نخبگان و کادر ورزیده کاری کشور، سرمایه گداری بر روی مهارت های لازم برای جهان بعد از کربن را به چالشی بزرگ برای کشور تبدیل خواهد کرد.

در حالیکه مهارت های شغلی جهان بدون کربن در کشورهای پیشرفته بسرعت و بصورت تصاعدی در حال گسترش است در ایران هیچ نشانه ای از شروع اینکار وجود ندارد.

غالبا متخصصین داخل کشور از مهارت های کاری جهان بدون کربن بی اطلاع هستند و برنامه ریزان استراتژیک کشور یا لزوم این سرمایه گداری را حس نکرده اند و یا به کلی از این نیاز بی اطلاع هستند.

لزوم آموزش و بازآموزی نیروی کار کشور از مدارس

تحول زیر ساخت های کشور برای جهان بدون کربن به مهارت ها و تخصص‌های متنوعی نیاز دارد که بیشتر آنان در کشور وجود ندارد. آموزش یا بازآموزی نیروی کار کشور به بسیج تمام امکانات کشور نیاز دارد کاری مشابه تلاش دولت‌های دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ کشور در تربیت نیروی متخصص مورد نیاز برای صنایع آنروز کشور.

این تحول در یادگیری مهارت های جدید می بایست از مدارس کشور آغاز شود و تا پایان تحصیلات دانشگاهی بیشتر و بیشتر غنی شود.

به تخمین موسسه بروکینگ (Brookings Institute) ۳۲۰ تخصص جدید در سه شاخه صنعت: تولید انرژی پاک، بهینه سازی انرژی و مدیریت محیط زیست نیاز است. تقریبا تمام این تخصص‌ها نیاز به مهارت های فنی و حرفه ای و کارشناسی در آموزش های طراحی و مهندسی و دانش‌های افزار گرا دارند.

شغل های مربوط به این تخصص‌ها از متوسط شغل های دیگر درآمد بالاتری خواهند داشت. این تخصص‌ها نقش اساسی در بیرون آوردن قشر بزرگی از جامعه از فقر ایفا خواهند کرد.

اگربرنامه ریزان استراتژیک کشور خواهان رفع فقر و پیشرفت صنعتی کشور و کربن زدایی از صنعت و اقتصاد کشور هستند، تلاشی همه جانبه برای تربیت نیروی کار مورد نیاز در تمام رده های سنی باید بسرعت صورت بگیرد. از دست دادن‌فرصت امروز به معنای عقب ماندن کشور از جهان بدون کربن در چند دهه آینده است. عقب ماندگی ای که ممکن است براحتی قابل جبران نباشد.