به گزارش رکنا ،
تهدید تغییرات اقلیمی برای معیشت کارگران خودروسازی / برنامه ریزان استراتژیک کشور غفلت نکنند
رکنا:تولید کنندگان نفت جهان از هم اکنون باید برای کاهش درآمدهای نفتی در چند دهه آینده آماده باشند. برنامه ریزی ای که هنوز در ایران انجام نشده و عدم آگاهی برنامه ریزان استراتژیک از این موضوع در برنامه های پنج ساله و بودجه های سالانه کشور به روشنی مشخص است.
تاثیرات تغییرات اقلیمی / به گزارش رکنا؛ نقطه عطف دومین انقلاب صنعتی، گسترش صنعت خودرو و توانایی آسان میلیون ها نفر در حمل و نقل کالا و خدمات بود. صنعت حمل و نقل جهان نیز همراه با صنایع برق بسرعت در جهت کربن زدایی و استقلال از سوخت های فسیلی در حرکت است.
تا بحال بیش از هجده کشور قصد خود برای توقف فروش و اجازه تردد خودرو های با سوخت فسیلی در طی دو دهه آینده را اعلام کرده اند. آلمان، چین، هند، فرانسه، هلند و ایرلند در بین این کشورها هستند.
تولید کنندگان ایرانی بعنوان یکی از بزرگترین صنایع تولید کننده گازهای گلخانه ای در کشور هنوز هیچ اظهار نظری در این مورد نکرده اند. کمبود تخصص، ناآشنایی با تکنیکهای جدید تولید و عدم نوآوری در صنایع خودروسازی کشور تنها برخی از موانع دگرگون سازی صنعت خودروسازی کشور هست. عدم اطلاع و آشنایی مدیران عالی صنعت خودروسازی با آخرین پیشرفت های جهانی مانعی جدی در هدایت این صنعت و تحول آن مطابق با نیازهای قرن بیست و یکم است. گذشته از تولید خودرو برقی زیر ساخت های لازم برای مصرف کنندگان نظیر گسترش ایستگاه های شارژ باطری خودرو های الکتریکی در سراسر کشور یکی دیگر از موانع گسترش خودرو برقی در کشور است.
خودروهای برقی بیش از ۴۰ درصد فروش خودرو در جهان تا پایان این دهه
به تخمین بانک آمریکا (Bank of America) خودروهای برقی بیش از ۴۰ درصد فروش خودرو در جهان تا پایان این دهه خواهند بود. موسسه اعتبار سنجی فیچ ایالات متحده (Fitch Rating) پیش بینی می کند که تا سال ۲۰۴۰ بیش از ۱/۳ میلیارد خودرو برقی در حال استفاده باشند. بانک آمریکا در گزارشی پیش بینی می کند گسترش خودروهای برقی منجر به سیر نزولی تقاضا برای نفت در بازارهای جهانی در پایان این دهه شود.
عدم آگاهی برنامه ریزان استراتژیک ایران از سرعت تغییرات اقلیمی
تولید کنندگان نفت جهان از هم اکنون باید برای کاهش درآمدهای نفتی در چند دهه آینده آماده باشند. برنامه ریزی ای که هنوز در ایران انجام نشده و عدم آگاهی برنامه ریزان استراتژیک از این موضوع در برنامه های پنج ساله و بودجه های سالانه کشور به روشنی مشخص است.
بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا برای این تغییر آماده می شوند. در آوریل ۲۰۱۹ شهردار لس آنجلس طرحی را اعلام کرد که به موجب آن آینده حمل و نقل شهری در لس آنجلس بدون تولید گازهای گلخانه ای خواهد بود. بنا بر این طرح ۲۵ درصد تمام خودروها در شهر لس آنجلس تا سال ۲۰۲۵ خودرو برقی خواهند بود و تا سال ۲۰۳۵ این رقم به ۸۰ درصد افزایش خواهد یافت.
شرکتهای نفتی بزرگ جهان همچون Royal Dutch Shell از این تغییرات و کاهش تقاضای نفت بی اطلاع نیستند. مدیر عامل این شرکت در مصاحبه ای تلویزیونی اخیرا اعلام کرد که از سیر نزولی تقاضای نفت که در پایان این دهه پیش بینی شده است آگاه است و خود او قصد دارد که یک خودرو برقی خریداری کند.
غفلت خودرو سازان کشور از این تحول به معنای از دست دادن بازار کشورهایی است که خودرو ایرانی وارد می کنند. این غفلت می تواند به راحتی منجر به ورشکستگی صنایع خودرو سازی و بیکاری هزاران کارمند و کارگر این صنایع در کشور در طی ده تا پانزده سال آینده شود. همچنان که در مورد صنعت برق تاکید شد، زمان برای تغییرات اساسی در صنعت خودرو سازی فرا رسیده است. از دست دادن زمان و فرصت سوزی همچنان که غالبا در کشور اتفاق می افتد، هزینه های اقتصادی و اجتماعی عمیقی خواهد داشت.
سه عامل در تحول صنعت خودرو سازی جهان در حال حاضر در حرکت هستند: انتقال و گذر از خودرو های با سوخت فسیلی به خودرو های الکتریکی، خودروهای هیدروژنی و خودروهای بدون راننده. هر کدام از این عوامل به تنهایی قابلیت زیرورو کردن صنعت حمل و نقل را خواهند داشت. آینده صنعت حمل و نقل و قابلیت تحرک متاثر از یکی یا تمام این عوامل خواهد بود. برای کشور حیاتی است که زیر ساختهای لازم برای این تحولات را از هم اکنون برنامه ریزی و گسترش دهد.
احساس مسئولیتی عمیق و تخصصی کارآزموده برای تحول صنایع خودروسازی نیاز است
صنعت خودروسازی کشور هنوز به نیازهای قرن بیست و یکم و لزوم کربن زدایی واقف نیست و نگران کننده تر این است که مسئولان این صنایع به نظر نمی رسد آگاه از این تحولات و یا آماده برای آنان باشند. قریب به صد هزار نفر در صنایع خودروسازی کشور مشغول به کار هستند و غفلت از تحولات ضروری پیش رو به معنای به خطر انداختن بیش از پیش رقابت پذیری محصولات این صنایع و امنیت شغلی کارکنان این صنایع در سالهای آینده است. فرصت برای اجرای این تحولات ناچیز است. عزم و اراده ای خلل ناپذیر، احساس مسئولیتی عمیق و تخصصی کارآزموده برای متحول کردن صنایع خودروسازی نیاز است در غیر اینصورت روند سقوط صنایع خودروسازی کشور در دو دهه آینده نباید برای برنامه ریزان استراتژیک کشور تعجب برانگیز باشد.
ارسال نظر