فرصت سوزی احمدی نژاد، عامل ناتوانی امروز ایران در برابر تغییرات اقلیمی/ کمتر از 30 سال فرصت نفت فروشی داریم

انرژی های تجدید پذیر / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ایران در سال ۲۰۱۲ در اوج قیمت بالای نفت در بازارهای جهانی، حدود ۶۹ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت. در آنزمان دولت وقت (محمود احمدی نژاد) سرمست از درآمدهای نفتی، تلاش مضاعف مصرف کنندگان عمده نفت که هزینه هنگفتی برای خرید نفت می پرداختند برای جایگزین کردن نفت و‌سوخت های فسیلی با انرژی‌های تجدید پذیر را نادیده گرفت.

پیش بینی خوش بینانه رییس جمهور وقت که ناشی از عدم شناخت بازارهای جهانی نفت و نادیده گرفتن تلاش‌های اقتصادهای بزرگ جهان برای گسترش انرژی‌های تجدید پذیر بود، بالا ماندن قیمت های نفت در آینده را وعده می داد، وعده ای که در مدت کوتاهی با هماهنگی اعضا اوپک، گسترش نفت شیل و سرمایه گذاری تاریخی اقتصادهای بزرگ جهان بر روی انرژی‌های تجدید پذیر به واقعیت تبدیل نشد.

در همان سال بزرگ‌ترین شرکت برق آلمان اعلام کرد که طرحی برای تعطیل کردن نیروگاه های سوخت فسیلی و هسته ای و جایگزین کردن آنها با نیروگاه های تجدید پذیر در دست دارد. اندکی بعد دیگر شرکت‌های برق آلمان از ایده آن طرح پیروی کرده و طرح های جداگانه ای در دست اجرا قرار دادند. در همان سال ها، بریتانیا، ایالات متحده، کانادا و بیشتر کشورهای اتحادیه اروپا طرح های مشابهی را به اجرا گذاشتند. ایران که در بالا رفتن قیمت نفت هیچ نقشی ایفا نکرده بود، در جلوگیری از پایین آمدن آن هم هیچ اقدامی نتوانست بکند و قیمت های پایین جدید در بازار تثبیت شدند.

در بین سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ بازارهای جهانی نفت، طولانی ترین بازه زمانی قیمت بالای نفت را تجربه کردند و درآمد نفتی ایران در این بازه به بیش از ۷۶۰ میلیارد دلار رسید. افزایش درآمدهای نفتی کشور در این بازه فرصتی برای سرمایه گذاری در زیرساخت‌های قرن بیست و یکم بود. در این سال ها هیچ فعالیت قابل ذکری برای مدرن سازی صنعت برق صورت نگرفت. فرصت سرمایه گذاری بر روی انرژی‌های تجدید پذیر که دسترسی به انرژی رایگان باد و خورشید را در سی سال آینده تضمین می کرد براحتی از دست رفت. حاصل این فرصت سوزی در کمتر از یک دهه شدت گرفتن تغییرات اقلیمی در کشور و فجایع طبیعی ناشی از آن است.

در سال ۲۰۱۲ سردرگمی برنامه ریزی، عدم تخصص کافی و نا آگاهی مسئولین عالی صنعت برق کشور که می بایست پیشقراول و پرچمدار توقف تولید گازهای گلخانه ای و استفاده از سوخت های فسیلی باشند، به قرار دادی برای ساخت یکی از آلوده کننده ترین نیروگاه های سوخت فسیلی در جهان در طبس منجر شد. در آمد سرشار نفت در آن سال ها که می بایست به سمت انرژی‌های پاک هدایت می شد به سمت انرژی‌های آلوده کننده ای هدایت شد که عملا در صنعت برق قرن بیست و یکم طرد شده هستند.

اینها فقط نمونه هایی از فرصت های کشور برای احیا و گسترش انرژی‌های تجدید پذیر در دو‌ دهه گذشته بود که نادیده گرفته شدند، از بین رفته اند و یا بی اهمیت انگاشته شدند. زمان برای نادیده گرفتن تغییرات اقلیمی و عوامل مسبب آن به سر آمده است. توقف استفاده از سوخت های فسیلی و کربن زدایی از اقتصاد و صنعت دیگر نباید امری تجملی و غیر ضروری شمرده شود. نادیده گرفتن خطرات کربن زدایی، نا دیده گرفتن حق حیات شهروندان کشور و نسل های آینده است.

برای سیاستگذاران خبره و کار آزموده تصور اثرات دراز مدت اقتصادی و اجتماعی این تعلل سخت نخواهد بود. فرصتهای محدود امروز را از دست ندهیم. سرعت و شدت تغییرات اقلیمی در آینده نه چندان دور ممکن است فرصت دیگری برای تصحیح مسیر در اختیارمان قرار ندهد.

فروش منابع نفتی ایران نهایت تا 30 سال آینده ادامه پیدا می کند

ایران با داشتن ۹/۵۴ درصد از ذخایر نفت جهان تخمین زده می شود که برای ۲۳۹ سال آینده نفت داشته باشد ولی تغییرات اقلیمی مصرف نفت و دیگر سوخت های فسیلی را بشدت کاهش خواهد داد. در عمل فروش نفت ایران حداکثر تا کمتر از سی سال دیگر می تواند ادامه پیدا کند که در طی این مدت روند نزولی خواهد داشت. کربن زدایی در جهان با شتاب در جریان است. عدم سرمایه گذاری در انرژی‌های پاک و کربن زدایی کشور را با بحران انرژی مواجه خواهد کرد.

 واما چیزی که در پایان می توان به آن اشاره داشت و به اهمیت آن فکر کرد این است که  توربین بادی اولین بار توسط ایرانیان اختراع و استفاده شده است.