حمل ‌و نقل تولید کننده ۱۶ درصد از گازهای گلخانه ای / در ایران هیچ قانونی مانع استفاده از سوخت های فسیلی نیست + 4 راهکار

تاثیر حمل و نقل بر تغییرات اقلیمی / به گزارش رکنا؛ با توجه به این دو واقعیت (قیمت ارزان و تراکم بالای انرژی بنزین) لازمه تحول صنعت حمل و نقل به صنعتی که تولید گازهای گلخانه ای همانند دی اکسید کربن را متوقف کند، این است که سوخت جایگزینی که همانند بنزین ارزان و تراکم انرژی بالایی داشته باشد پیدا شود. کاری سخت ولی نه غیر ممکن!

صنایع کشتیرانی تولید کننده 3 درصد از گازهای گلخانه ای در جهان

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا؛ تقریبا ۲۰۰ سال از استفاده از سوخت های فسیلی در صنعت حمل و نقل می گذرد و در این مدت تقریبا تمام جنبه های زندگی مدرن عمیقا وابسته به صنعت حمل و نقل شده است. این وابستگی قابل تغییر نخواهد بود. چالش بزرگ نه تنها از بین بردن ۸/۲ میلیارد تن گازهای گلخانه ای ای که الان تولید می شوند است بلکه خیلی بیش از این مقدار باید گازهای گلخانه ای از بین برده شوند چرا که صنعت حمل و نقل انتظار می رود که حداقل تا سال ۲۰۵۰ رشد کند. صنعت حمل و نقل شامل صنایع کشتیرانی، هواپیمایی و تریلرها و ماشین های سواری است. در حال حاضر ۹۰ درصد حمل و نقل و تجارت اجناس توسط صنایع کشتیرانی انجام می شود که تولید کننده ۳ درصد از گازهای گلخانه ای در جهان هستند.

بگذارید نگاهی کنیم به سهم تولید گازهای گلخانه ای در صنعت حمل و نقل:

۱- اتومبیل‌ها، موتور سیکلتها و ماشینهای SUV: تقریبا ٪۴۷

۲- کامیونهای زباله، اتوبوس‌ها، تریلرهای ۱۸ چرخه: ٪ ۳۰

۳- کشتیهای باربری، مسافری و تفریحی: ٪۱۰

۴- هواپیماها: ٪۱۰

۵- کشتیهای کوچک، قطارها و غیره: ٪۳

هنوز برای کامیون های زباله بر، اتوبوس‌ها و تریلی ها باتری‌های الکتریکی کاربردی تولید نشده است

در حال حاضر حدود یک میلیارد اتومبیل در جهان در تردد هستند. تنها در سال ۲۰۱۸، ۲۴ میلیون اتومبیل جدید وارد صنعت حمل و نقل شدند. برای تمام این اتومبیل‌ها یا سوخت جایگزینی نیاز است و یا تکنولوژی دیگری که به سوزاندن سوخت نیاز نداشته باشد.

خوشبختانه امروز ماشین های الکتریکی تقریبا در هر گوشه جهان پیدا می شوند و تمام شرکت‌های بزرگ اتومبیل سازی طیف بزرگی از اتومبیل‌های الکتریکی را به مشتریان خود ارائه می دهند.

نیاز باتری شدن اتوبوس های شهری و کامیون ها در چند سال آینده

هنوز برای کامیون های زباله بر، اتوبوس‌ها و تریلی ها باتری‌های الکتریکی کاربردی نشده اند. گرچه که پیشرفت هایی در این زمینه شده است. انتظار می رود تمام یا حداقل اکثر اتوبوس‌های شهری و کامیون های زباله بر در ده سال آینده بتوانند از باتری‌های الکتریکی استفاده کنند. گرچه باتری‌های الکتریکی گزینه مناسبی برای ماشینهای سواری که سبک تر هستند و مسافت های کمتری را طی می کنند هستند ولی برای ماشین های سنگین نظیر تریلی ها در حال حاضر گزینه خوبی محسوب نمی شود.

در حال حاضر بهترین باتری‌های Lithium- ion سنگین هستند و در مقایسه با بنزین ۳۵ برابر کمتر انرژی حمل می کنند بنابراین به ۳۵ برابر بیشتر باتری الکتریکی نیاز است تا انرژی معادل انرژی بنزین تولید کرد. تحقیقات گسترده در مراکز تحقیقاتی ایالات متحده در این زمینه در جریان است.

چالش ساخت هواپیماهای باتری ای در جهان

چالش استفاده از باتری‌های الکتریکی در هواپیماها به مراتب بزرگ‌تر است. پیشرفته ترین هواپیمای الکتریکی قابلیت سه ساعت پرواز با حداکثر سرعت ۲۱۰ مایل در ساعت با دو سرنشین را دارد. در حالیکه هواپیمای بویینگ ۷۸۷ با قابلیت ۲۰ ساعت پرواز بدون توقف با حداکثر سرعت ۶۵۰ مایل در ساعت با ۲۹۶ سرنشین را دارد. به عبارتی دیگر هواپیما با سوخت فسیلی توانایی دارد با سه برابر سرعت، مسافت ۶ برابر طولانی تر و ظرفیت مسافر ۱۵۰ برابر بیشتر پرواز کند. تکنولوژی باتری در حال پیشرفت است ولی به سختی بتواند که این فاصله را در آینده نزدیک پر کند. بهترین گزینه برای هواپیماها در حال حاضر استفاده از Biofuel برای جایگزینی با سوختهای فسیلی است ولی این جایگزینی هزینه بالاتری خواهد داشت و قیمت سوخت هواپیماها را تا سه برابر می تواند افزایش دهد. چالش سوخت برای کشتی ها همانند هواپیماها است. تغییر سوخت کشتی ها به سوختی غیر از سوخت مایع غیر اقتصادی خواهد بود ولی استفاده از سوخت های جایگزین گزینه خوبی است چرا که کشتی ها سه درصد گازهای گلخانه ای جهان را تولید می کنند. فراموش نکنیم که هدف توقف تمام تولید گازهای گلخانه ای است و حذف ۳ درصد آن نباید قدمی کوچک شمرده شود. ولی متاسفانه سوخت جایگزین تقریبا بین ۳ تا ۶ برابر سوخت های فسیلی فعلی گرانتر است.

چهار راه برای توقف یا کم کردن تولید گازهای گلخانه ای در صنعت حمل و نقل

چهار راه برای توقف یا کم کردن تولید گازهای گلخانه ای در صنعت حمل و نقل وجود دارد:

۱- حمل و نقل کمتر و استفاده از گزینه هایی که گازهای گلخانه ای تولید نمی کنند مثل دوچرخه، قدم زدن یا استفاده شراکتی از اتومبیل هرجایی که امکانش موجود است.

۲- استفاده از موادی به غیر از فولاد، شیشه یا پلاستیک که در حال حاضر برای تولید اتومبیل استفاده می شوند. این مواد گازهای گلخانه ای زیادی تولید می کنند و مواد جایگزین یا استفاده کمتر از این مواد میزان تولید گازهای گلخانه ای را کمتر خواهد کرد.

۳- استفاده از سوخت های فسیلی ای که راندمان بالاتر دارند و با سوخت کمتر توان طی کردن مسافتهای طولانی تر را دارند. اکثر اقتصادهای بزرگ دنیا استانداردهای سختگیرانه ای برای راندمان سوخت عرضه شده اتومبیل‌ها دارند که کارخانجات اتومبیل سازی ملزم به اجرای آن هستند. فراموش نکنیم که سوختهای با راندمان  بالاتر قدم مهمی هستند ولی تولید گازهای گلخانه ای را متوقف نمی کنند و هدف ما توقف تولید گازهای گلخانه ای است.

۴- مهم‌ترین و اصلی ترین راه برای توقف تولید گازهای گلخانه ای استفاده از ماشین های الکتریکی و سوخت های جایگزین است. هر دو این گزینه ها گران هستند و تلفیق سیاست های تشویقی و پیشرفت های تکنولوژیک راه هایی هستند که هزینه این دو گزینه را تا حد سوخت های فسیلی می توانند کم کنند.

اقدامات ایران برای کم کردن گازهای گلخانه ای در صنعت حمل و نقل صفر است

در حال حاضر هیچ اقدامی در ایران برای کم کردن گازهای گلخانه ای صنعت حمل و نقل صورت نمی گیرد. در سیاست گذاری هیچ قانونی که استفاده از سوخت های فسیلی را محدود کند یا سوخت های جایگزین را تشویق کند وجود ندارد. خودرو سازان ایران از معدود خودروسازان جهان هستند که توان تولید اتومبیل‌های الکتریکی را ندارند و در استفاده از تکنولوژی‌های جدید برای بهره گیری از مواد پیشرفته در ساخت خودرو هیچ تلاشی انجام نداده اند. حتی در تولید سوخت های فسیلی با استانداردهای بهبود یافته جهانی هیچ تلاش چشمگیری صورت نگرفته است و غالبا از استانداردهای قدیمی و منسوخ شده جهانی استفاده می شود.

شتاب نکنیم، عقب مانده ترین کشور دنیا خواهیم شد

در حال حاضر هیچ اقدامی در ایران برای کم کردن گازهای گلخانه ای صنعت حمل و نقل صورت نمی گیرد. در سیاست گذاری هیچ قانونی که استفاده از سوخت های فسیلی را محدود کند یا سوخت های جایگزین را تشویق کند وجود ندارد. خودرو سازان ایران از معدود خودروسازان جهان هستند که توان تولید اتومبیل‌های الکتریکی را ندارند و در استفاده از تکنولوژی‌های جدید برای بهره گیری از مواد پیشرفته در ساخت خودرو هیچ تلاشی انجام نداده اند. حتی در تولید سوخت های فسیلی با استانداردهای بهبود یافته جهانی هیچ تلاش چشمگیری صورت نگرفته است و غالبا از استانداردهای قدیمی و منسوخ شده جهانی استفاده می شود. ادامه این وضعیت ایران را که در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین  تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای در جهان است در زمانی نه چندان طولانی به عقب مانده ترین کشور دنیا در توقف تولید گازهای گلخانه ای در صنعت حمل و نقل تبدیل خواهد کرد.