از معنای نقش «شیر» در آثار باستانی ایران چه می دانید؟/اثر تاریخی شیرهای بالدار از چه صحبت می کنند؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، پلاک مفرغی کشف شده در همدان با نقش شیر بالدار در حال حرکت یکی از آثار باستانی متعلق به سده پیش از میلاد است که امروزه در موره ملی ایران نگهداری می شود.

شیرهای بالدار در آثار باستانی هخامنشی به دلیل اهمیت نمادین آنها در فرهنگ و هنر آن دوره به کار رفته‌اند. این نمادها اغلب به عنوان نشانه‌هایی از قدرت، شکوه، حفاظت و ایزدی بودن به کار می‌رفتند. در تمدن‌های کهن مانند ایران باستان، شیر به عنوان پادشاه حیوانات و نمادی از نیروی جسمانی و شجاعت شناخته می‌شد. اضافه کردن بال به این نماد به معنای قدرت الهی و فراتر بودن آن از دنیای مادی بود.

این شیرهای بالدار می‌توانستند به عنوان نگهبانان سلطنتی و محافظان پادشاهان و کاخ‌ها تصور شوند، که نمادی از اقتدار و قدرت فرا انسانی حکومت هخامنشی به شمار می‌آمدند.

در خصوص توصیف این شیء تاریخی باید گفت، این اثر بخشی از یک صفحه مفرغی جای گرفته در یک چهارچوب با نقش برجسته ردیف شیرهایی که در حال حرکت به سمت چپ هستند، است. در قسمت‌های بالا و پایین صفحه سوراخ‌هایی برای نصب وجود دارد. شکل شیران غران با یال‌های حاشیه‌دار خمیده و عضلات ساده شده لاله گون دم‌های خمیده و برگشته به بالا در روی این صفحه طراحی شده است.

ساخت صفحات مفرغی و به ندرت زرین و سیمین در سده نهم پیش از میلاد در آشور چه در نقوش تزیینی بناها و چه در روی محصولات شان زا رایج بوده است. تولید اشیای فلزی دوره هخامنشی برگرفته از سنتی طولانی بوده که از سده نهم پیش از میلاد در فلات ایران به ویژه در بخش‌های شمال غربی و نواحی کردستان و لرستان رواج داشته و صفحات فلزی و گاهی زرین بسیار زیادی تولید می‌شده است. داستان‌های روی این صفحات اغلب با داستان‌های اسطوره‌ای و نمادین با زبانی عجیب و غریب روایت شدند و عناصر  اورالتویی سکایی آشوری و هخامنشی هزاره اول پیش از میلاد در روی آنها دیده می‌شود.