کوچه های تهران امن نیست/ وزارت نیرو و شهرداری از لامپ های خورشیدی استفاده کنند/ در کشور تنها یک کارخانه تولید پنل خورشیدی داریم!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، تهران به عنوان پایتخت کشور، یکی از مهم ترین استان های ایران است که از لحاظ زیبایی و مبلمان شهری نسبت به استان های دیگر در رتبه بالایی قرار دارد و مناظر و اماکن دیدنی بی نظیر همراه با معماری و طراحی مدرن در جای جای آن به چشم می خورند. اما برخی از کوچه پس کوچه های تهران در خاموشی عمیقی فرو رفته اند و امنیت و تردد را برای مردم دشوار کرده اند. تاریکی کوچه ها و خیابان های تهران عوارض بسیاری برای ساکنان این شهر دارد و می تواند حوادث وحشتناکی برای آنها ایجاد کند. خبرنگار اجتماعی رکنا با سیدرضا حسینی لاهیجی، کارشناس شهری و عضو هیئت مدیره انجمن حمل و نقل شهری و انجمن ساختمان ها و شهر های پایدار، درمورد تامین نور و معضلات تاریکی کوچه ها و خیابان های شهر به گفتگو پرداخته است.

حسینی لاهیجی درباره تاثیر کمبود نور بر سلب امنیت گفت:« امنیت شهر ها به خصوص در مواقع تاریکی شب، به روشنایی باز می گردد. در هر مکان که نورافکن ها و تیرهای چراغ برق وجود داشته باشد، امنیت در آن ناحیه برقرار است و آمار جرم و جنایت ها در آن منطقه کاهش می یابد. زمانی که تعداد نقاط کور و جرم خیز در شهر افزایش یابد، فروش مواد مخدر و تجمع معتادان متجاهر، چاقو کش ها، جیب بر ها، بزهکاران و قاتلان در این نقاط افزایش می یابد.»

وی افزود:« کمبود نور در کوچه پس کوچه های تهران علاوه بر کاهش امنیت و افزایش بزهکاری ها و دزدی ها در منطقه، تردد پیاده رو ها و اتومبیل سواران را هم دچار مشکل می کند؛ چراکه زمین های کوچه های تهران اغلب هموار نیستند و باعث زمین خوردن و آسیب دیدن افراد به ویژه زنان، کودکان و سالمندان می شود. این گروه های حساس همچنین در نقاط جرم خیز و بی نور می توانند به راحتی مورد تعرض، تجاوز، دزدی و حمله با انواع سلاح های گرم و سرد قرار بگیرند.»

به عقیده حسینی لاهیجی، محلات شلوغ، مناطق مسکونی و مسیر های مهم و پرتردد از جمله اماکنی هستند که باید از نور کافی برخوردار باشند تا برای افراد دردسر ایجاد نکنند. این چراغ ها باید استاندارد و دارای پوشش دهی نوری مناسب باشند تا بتوانند نور کوچه ها و خیابان های شهر را تامین کنند.

او در ادامه به مزایای فراوان نور در طراحی شهری اشاره کرد و تاکید کرد که در بسیاری از قوانین شهری مطرح شده است که در تمام نواحی شهری مردم باید بتوانند پیاده به خیابان ها و کوچه ها بیایند و مهمانی های شبانه خود را خارج از منزل برگزار کنند. طوری که علاوه بر سپری کردن اوقات خوش، آسایش، آرامش و امنیت بر جسم و روان آنها حاکم باشد. او گفت:« ما در بررسی این موارد، بین 50 تا 150 شهر را مورد بررسی قرار دادیم و با کارشناسان شهری و شهرداری های برخی از این شهر ها مکاتباتی داشتیم. با برقراری ارتباطات گسترده با شهرهای مختلف جهان، ما می توانیم مشکلات شهر خود را زیر ذره بین قرار دهیم و برای حل آنها از راهکار های مدرن کشور های دیگر جهان برای زیباسازی شهری الهام بگیریم و سپس آنها را در شهر های خودمان اعمال کنیم.»

وی در ادامه به سوابق خود و پروژه زیباسازی خیابان ولیعصر اشاره کرد و اذعان داشت:« من حدود 26 سال پیش در سازمان زیباسازی اداره ای به نام «اداره مبلمان شهری » راه اندازی کردم. ما در این اداره بخش تامین نور را به مبلمان شهری اضافه کردیم. اولین و بزرگ ترین پروژه ما، زیباسازی و رسیدگی به خیابان ولیعصر بود. در این پروژه که اخبار آن در بسیاری از روزنامه های جهان هم منتشر شد، ما حدود 36 کیلومتر از پیاده رو های خیابان ولیعصر تهران را بازسازی کردیم، دست انداز ها را برداشتیم و پس از اتمام کف سازی، چراغ هایی مشابه چراغ های دهه 20 شمسی ساختیم و در نقاط مختلف این خیابان تعبیه کردیم. با انجام این پروژه خیابان ولیعصر جانی تازه گرفت و زندگی شبانه که یکی از صفات عالی در طراحی شهر هاست، در این خیابان جریان یافت. بنابراین با طراحی یک محله یا شهر یا کشور به نحوی که زندگی شبانه با جمعیتی فراوان در آن جریان داشته باشد، علاوه بر امنیت، شادی و آرامش در سراسر شهر و مردم ساکن آن برقرار می شود.»

او همچنین به یکی از ابتدایی ترین حقوق شهروندی انسان ها که پیاده روی است، پرداخت. پیاده روی در سطح شهر برای شهروندان زمانی میسر می شود که امکانات مناسب شهری در اختیار آنها باشد. این امکانات شامل فضای مناسب برای پیاده روی، زمین هموار، مبلمان شهری و نور است. تا زمانی که این امکانات در اختیار شهروندان نباشد، پیاده روی سالم و زندگی شبانه در شهر محقق نخواهد شد.

خوشبختانه در سال های اخیر پروژه نور پردازی و ساخت لامپ بسیار پیشرفت کرده است. در گذشته برای روشن کردن شهر از لامپ های گازی استفاده می کردند که پس از مدتی استفاده، داغ می شد، رنگ عوض می کرد و به سرعت می سوخت. در برخی از اتوبان های تهران همچون شهید مدرس و شهید چمران، همچنان از تیرهای چراغ برق بسیار بلند با لامپ های قدیمی استفاده می شود که در فواصل کمی کنار هم نصب شده اند و هر یک حدود 400 وات مصرف برق دارند. اما اکنون لامپ های LED به علت مصرف برق پایین، مقدار نورپردازی بالا و تابش گستره بالای نور بر منطقه تحت پوشش بسیار پرطرفدار شده اند. یکی دیگر از مزایای آنها DAY LIGHT بودن آنها است که کیفیت تابش نور آنها را مانند نور خورشید می کند و فضا را روشن می کنند. هر یک از این لامپ های LED بین 5 تا 25 وات برق مصرف می کنند که در مقایسه با لامپ های قدیمی مصرف برق بسیار کمتری دارند. بنابراین استفاده از تکنولوژی های جدید برای تحقق این امر بسیار مفید است.

با توجه به مصرف بالای انرژی و برق در ایران، استفاده از راهکار هایی که انرژی کمتری مصرف می کنند بسیار ضروری است. علاوه بر لامپ های LED و زیرمجموعه های آنها که برای تحقق نورپردازی در شهر مورد استفاده قرار می گیرند، قرار دادن صفحات خورشیدی بالای تیر های چراغ برق هم می تواند بر روشنایی شهری موثر باشد. وی در این خصوص اظهار کرد:« متاسفانه در کشور ما تنها یک کارخانه برای تولید پنل های خورشیدی وجود دارد که آن هم به دلیل کمبود سرمایه گذاری ها، قادر به تولید صفحات خورشیدی کافی برای مردم و امور شهری نیست. ایران یکی از آفتاب خیز ترین کشور های جهان است. از این ظرفیت می توان در بسیاری از بخش های کشور استفاده کرد و از آن سود برد. افراد با نصب پنل های خورشیدی بر پشت بام های خود، بیلبورد ها و تابلوهای تبلیغاتی و تیر های چراغ برق می توانند نیمی از برق خانه ها را برای مردم رایگان کنند. مردم کشور و نهاد های مسئول با انجام این کار، می توانند این موارد را از مدار جریان برق شهری خارج کنند و برقی که در طول روز در باتری ها ذخیره می شود، در شب برای روشنایی به کار ببرند. همچنین برای آبیاری پوشش گیاهی در فضاهای سبز شهر می توان از صفحات خورشیدی برای ذخیره انرژی آفتاب در طول روز و استفاده از نور آن در شب بهره برد. اخیرا تمام کشور ها از جمله ترکیه که در همسایگی ماست، به سوی استفاده از تکنولوژی های مدرن و انرژی های پاک رفتند و روی سقف اکثر خانه های آنها صفحات خورشیدی تعبیه شده است. بدین ترتیب ما هم چاره ای جز پیشروی به سوی تکنولوژی های جدید و انرژی های پاک نداریم.»

حسینی لاهیجی در پایان در خصوص رسیدگی به وضعیت نورپردازی و روشنایی در شهرها و نهاد های مسئول آنها گفت:« در کشور ما انجام این وظایف به دست دو سازمان است که یکی از آنها وزارت نیرو و برق ( توانیر ) و دیگری شهرداری و مخصوصا بخش سازمان زیباسازی شهری آن است. شهرداری ها معمولا حین ساخت راه ها، جاده ها، فضاهای سبز و محلات، با شرکت های مختلف به صورت پروژه ای قرارداد می بندند تا نورپردازی نواحی مورد نظر خود را انجام دهند. به طور کل هر شهر تلاش می کند که نشانه شهری خود را همیشه روشن نگه دارد تا نماد شهر خود را زنده کند و مردم را به زندگی یا سفر به آن شهر علاقه مند سازد. اما درباره کوچه پس کوچه ها و محلات فاقد نماد های شهری، مردم در صورت خاموشی می توانند به سرای محلات خود مراجعه کنند و کمبود ها و درخواست های خود را در حضور آنها مطرح کنند. سراهای محلات هم باید با برقرای ارتباط و طرح درخواست ها و نیاز های خود با شهرداری، آنها را پیگیری کرده تا در آینده پاسخ های مورد نظر خود را دریافت نمایند.»