رکنا گزارش می دهد
آبله میمون چه نوع بیماری است ! / میران خطرناک بودن بیماری + راه انتقال و راههای جلوگیری / وزارت بهداشت چه می گوید ؟!
آبله میمون یک بیماری ویروسی است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ در میان گروهی از میمونها که برای تحقیقات نگهداری میشدند، شناسایی شد. این بیماری در سال ۱۹۷۰ برای اولین بار در انسان شناسایی شد، زمانی که یک کودک در جمهوری دموکراتیک کنگو به این ویروس مبتلا شد. از آن زمان تاکنون، آبله میمون به عنوان یک بیماری آندمیک در برخی مناطق مرکزی و غربی آفریقا شناخته شده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: آبله میمون در حال حاضر مشکل کشور ما نیست.هشداری که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است برای آماده باش دیگر کشورهاست.
عرشی در ادامه گفت: این بیماری در قاره آفریقا شیوع پیدا کرده و مشکل کشور آفریقاست.
این استاد بیماری های عفونی گفت:راه انتقال این بیماری از راه ارتباط جنسی،تماس با افراد مبتلا و سطوح آلوده است.
رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت افزود : در قاره اروپا در چند سال گذشته تنها 30 هزار ابتلا گزارش شده است و میزان ابتلا و انتقال در آنجا هم بسیار پائین است.
رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت تاکید داشت: در حال حاضر به مبادی های ورودی کشور ،مرزهای هوایی و زمینی اعلام آماده باش می دهیم تا پایش کنند و از نظر سندرمیک ملاحظاتی را داشته باشند و در صورت مشاهده اعلام کنند.
او با اعلام اینکه سازمان بهداشت جهانی هنوز آماده باشی برای کشورهای خارج از آفریقا صادر نکرده است افزود:این الزام برای کشورهای آمریکا و اروپا صادر شده است و برای کشور ما نیست .
آبله میمون را بشناسیم
آبله میمون یک بیماری ویروسی است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ در میان گروهی از میمونها که برای تحقیقات نگهداری میشدند، شناسایی شد. این بیماری در سال ۱۹۷۰ برای اولین بار در انسان شناسایی شد، زمانی که یک کودک در جمهوری دموکراتیک کنگو به این ویروس مبتلا شد. از آن زمان تاکنون، آبله میمون به عنوان یک بیماری آندمیک در برخی مناطق مرکزی و غربی آفریقا شناخته شده است.
نحوه انتقال آبله میمون
ویروس آبله میمون از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، به ویژه میمونها و جوندگان، به انسان منتقل میشود. همچنین این ویروس میتواند از انسان به انسان از طریق قطرات تنفسی بزرگ، تماس با ضایعات پوستی یا مایعات بدن افراد مبتلا، و همچنین استفاده مشترک از وسایل آلوده منتقل شود. اگرچه انتقال انسان به انسان نسبت به سایر بیماریهای ویروسی محدودتر است، اما همچنان امکانپذیر است.
راههای جلوگیری از ابتلا به آبله میمون
برای جلوگیری از ابتلا به آبله میمون، رعایت نکات زیر ضروری است:
اجتناب از تماس با حیوانات آلوده: از تماس مستقیم با حیوانات وحشی، بهویژه میمونها و جوندگان، خودداری کنید.
رعایت بهداشت دستها: شستن مکرر دستها با آب و صابون یا استفاده از محلولهای ضدعفونیکننده میتواند به کاهش خطر ابتلا کمک کند.
استفاده از تجهیزات حفاظت فردی: در صورت تماس با افراد مبتلا یا در مناطق پرخطر، استفاده از ماسک، دستکش و لباس محافظ توصیه میشود.
واکسیناسیون: اگرچه واکسن خاصی برای آبله میمون وجود ندارد، اما واکسن آبله میتواند تا حدودی از ابتلا به آبله میمون جلوگیری کند.
چگونه آبله میمون از آفریقا به قارههای دیگر منتقل میشود؟
آبله میمون معمولاً از طریق سفرهای بینالمللی و تجارت حیوانات از آفریقا به قارههای دیگر منتقل میشود. مسافران آلوده، حیوانات قاچاقشده یا کالاهای آلوده میتوانند ویروس را به کشورهای دیگر منتقل کنند. علاوه بر این، گسترش این ویروس به دلیل افزایش ارتباطات جهانی و سفرهای هوایی، به راحتی امکانپذیر است.
اقدامات دولتها برای متوقف کردن انتشار آبله میمون
دولتها باید برای جلوگیری از انتشار آبله میمون، اقدامات زیر را به کار گیرند:
کنترل مرزها: تقویت نظارت بر مرزها و غربالگری مسافران ورودی از مناطق پرخطر.
اطلاعرسانی عمومی: ارائه آموزشهای لازم به مردم درباره علائم بیماری و راههای پیشگیری از آن.
نظارت و ردیابی: ایجاد سیستمهای نظارتی برای شناسایی سریع موارد ابتلا و جلوگیری از شیوع گستردهتر.
ایجاد تجهیزات پزشکی و دارویی: فراهم کردن واکسنهای مرتبط و داروهای ضدویروسی برای درمان افراد مبتلا و جلوگیری از گسترش بیماری.
با رعایت این اقدامات، دولتها میتوانند شیوع آبله میمون را کنترل کنند و از گسترش آن به دیگر مناطق جهان جلوگیری نمایند.
ارسال نظر