12 درصد از مردم ایران به اختلال اضطراب اجتماعی دچار هستند / نوجوانان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستند

به گزارش رکنا، اختلال اضطراب اجتماعی (Social Anxiety Disorder) یک نوع اختلال اضطرابی است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال از قضاوت یا ارزیابی منفی دیگران می‌ترسند و ممکن است از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، سخنرانی در جمع یا حتی ملاقات با افراد جدید خودداری کنند.

علل دقیق اختلال اضطراب اجتماعی هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما برخی عوامل می‌توانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند. عوامل ژنتیکی و  تاریخچه خانوادگی اختلالات اضطرابی می‌تواند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد. تجربیات منفی اجتماعی در دوران کودکی، مانند قلدری یا طرد شدن، می‌تواند به توسعه این اختلال کمک کند. عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین و دوپامین ممکن است در بروز اضطراب نقش داشته باشد. از سوی دیگر عوامل روانی و ویژگی‌های شخصیتی مانند کمال‌گرایی یا حساسیت به انتقاد نیز می‌توانند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند.

اختلال اضطراب اجتماعی در هر سنی بروز پیدا می کند اما معمولاً در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود. تغییرات هورمونی و اجتماعی در دوران نوجوانی می‌تواند باعث بروز اضطراب شود. افراد درون‌گرا که به طور طبیعی کمتر اجتماعی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلال قرار دارند. افرادی که در خانواده‌شان سابقه این اختلال وجود دارد، بیشتر مستعد ابتلا هستند.

اختلال اضطراب اجتماعی عوارض متعددی برای افراد به دنبال دارد که بر زندگی آنها بسیار تاثیرگذار است. افراد مبتلا ممکن است از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی خودداری کنند و از روابط اجتماعی دور شوند. این اختلال می‌تواند منجر به بروز افسردگی و سایر اختلالات اضطرابی شود. افراد ممکن است نتوانند به خوبی در محیط‌های کاری یا تحصیلی عملکرد داشته باشند. برخی اشخاص دارای این اختلال برای فرار از احساسات ناخوشایند ناشی از این اختلال ممکن است به مصرف مواد مخدر روی آورند.

برای پیشگیری و درمان اختلال اضطراب اجتماعی، روش های بسیاری وجود دارد. درمان شناختی-رفتاری (CBT) به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری منفی را شناسایی و تغییر دهند. داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) می‌توانند در کاهش علائم مؤثر باشند. یادگیری مهارت‌های اجتماعی می‌تواند به افراد کمک کند تا با موقعیت‌های اجتماعی بهتر کنار بیایند. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌توانند به کاهش اضطراب کمک کنند.

اختلال اضطراب اجتماعی یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. با شناخت علل، عوارض و روش‌های درمانی، می‌توان به بهبود وضعیت مبتلایان کمک کرد و از بروز این اختلال جلوگیری نمود.