لوله کشی منازل باید در راستای رفع بحران آب شود/ دیپلماسی آبی کشور به شکل خطرناکی ضعیف است/ هوشمندسازی آبیاری الزامی است

قادر شریفی محقق و نوآفرین در زمینه مدیریت آب به خبرنگار رکنا گفت: در ۳۰ سال گذشته منابع آبی کشور را از دست دادیم و همین روش‌هایی که در پیش گرفته‌ایم موجب از دست رفتن بیشتر منابع آبی شده است.

شریفی درادامه افزود: مهمترین ثروتی که می‌توانیم به نسل آیند بدهیم آب و خاک و منابع طبیعی است. شیوه‌هایی که تا کنون منابع آبی کشور مدیریت می‌شدند به نتایج درستی نرسیده است.

او درباره انگیزه‌اش برای پرداختن به موضوع آب گفت: یکی از دلایلی که موضوع آب برای منی که اهل هورامانات کردستان هستم موضوع مهمی شد این بود که با توجه به پر آبی منطقه ما همیشه درگیر کم آبی بودیم و دلیلش مدیریت ناقص آب در منطقه بود. احداث سد‌های بزرگ در این منطقه باعث شده تا مناطق پائین دست رو به خشکی برود.

این محقق اضافه کرد: استفاده از هوش صنوعی در مدیریت آب می‌تواند کاربردی زیادی داشته باشد، در کشاورزی و صنایع از هوشمندسازی بهره‌های فراوانی برد.شیوه های مدیریت آب در کشاورزی  بسیار هدر دهنده است و باید از به کارگیری فناوری های نوین در این زمینه استفاده شود.

او ادامه داد: در آغاز همه این موارد را درباغ خودم شروع کردم و بعد از ۵ سال توانستم روشی نوین در آبیاری ابداع کنم به نام «آبیاری مویرگی»، که یک روش آبیاری زیر سطحی است. و با ثبت این ابداع توانستم با کمک شهرداری تهران آن را در بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران هم اجرا کنم.

این نوآفرین می‌گوید: نیاکان ما با ساخت قنات‌ها توانستند بدون اینکه موجب خشکسالی و تغییر اقلیم یک منطقه شوند آب را به مناطق دیگر انتقال دهند در این شیوه در زیرِ زمین تونل‌هایی را حفر می‌کردند و آب را به این مسیر‌ها هدایت می‌کردند. آب قنات بدون اینکه تبخیری داشته باشد و تغییرات اقلیمی ایجاد کند منتقل می‌شد.

او ادامه داد: قنات‌ها تا ۳۰۰ کیلومتر ایجاد می‌شدند. جایگزینی سد‌ها به جای قنات‌ها باعث این تغیییرات اقلیم و خشکسالی‌ها شد. بازگشت به احیای قنات می‌تواند از ادامه این روند پیشگیری کن چرا که مسأله اساسی این روز‌های جهان و منطقه آب و تغییر اقلیم است.

او معتقد است ایران در دیپلماسی آب بسیار ضعیف است: در موضوع دیپلماسی آب هم بسیار منفعل بودیم، در ترکیه با احداث ۲۲ سد در طرح گاپ و ندادن حقآبه‌ها باعث خشک شدن دجله و فرات شده‌اند وبه همین روند هورالعظیم را هم درگیر خشکسالی کردند.

شریفی همچنین افزود: در مرز ارمنستان و آذربایجان هم حقآبه ایران داده نمی‌شود و بیشتر طرف خارجی براشت آب دارد تا ایران. در هیرمند هم دردو سال گذشته نتوانستنند حقآبه را دریافت کنند و منطقه را با بحران بی‌آبی مواجه کرده‌اند، ضمن اینکه در سیاست خارجی اگر نمی‌توانند مؤثر باشند از حقوقدانان بین‌المللی کمک بگیرند.

او همچنین گفت: اجرای این طرح‌ها در ۲۰ سال آینده در نهایت اکوسیستم منطقه را تغییر می‌دهد و باعث پراکندن ریزگرد‌ها می‌شود. سدسازی‌های گسترده در یک منطقه باعث بروز خشکسالی و تغییر اکوسیستم می‌شود. فقط یک منطقه را سر سبز نگه می‌دارد.