10 تا 15 درصد از سالمندان افکار خودکشی دارند / آمار افسردگی سالمندان در ایران نگران کننده است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، براساس مطالعات اخیر، آمار ابتلا به افسردگی در سالمندان ایرانی بین ۱۵ تا ۲۰ درصد تخمین زده می‌شود. این رقم نشان‌دهنده شیوع بالای این اختلال در میان جمعیت سالمندان کشور است.

افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی در کهنسالان است که می‌تواند تأثیرات جدی بر کیفیت زندگی و سلامت عمومی آن‌ها داشته باشد. این اختلال ممکن است به دلیل عوامل مختلفی بروز کند و نیاز به توجه و درمان مناسب دارد.

عمده‌ترین دلایل ابتلا سالمندان به افسردگی به چند دلیل بر می گردند. با افزایش سن، بسیاری از سالمندان ممکن است دوستان و نزدیکان خود را از دست بدهند، که این می‌تواند منجر به احساس تنهایی و انزوا شود. بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، و دردهای مزمن می‌توانند کیفیت زندگی را کاهش دهند و به بروز افسردگی کمک کنند. بازنشستگی، تغییر در نقش‌های اجتماعی و خانوادگی، و از دست دادن استقلال می‌توانند احساس ناکامی و افسردگی در آنها ایجاد کنند. مشکلات مربوط به حافظه و تفکر همچون زوال عقل می‌توانند باعث اضطراب و افسردگی کهنسالان شوند. برخی از افراد کهنسال به دلایل ژنتیکی یا تغییرات شیمیایی در مغز مستعد ابتلا به افسردگی هستند.

راهکارهای مختلفی برای درمان افسردگی سالمندان در نظر گرفته شده است. یکی از آنها مشاوره و روان درمانی است. درمان‌های شناختی-رفتاری (CBT) و مشاوره روان‌شناختی می‌توانند به سالمندان کمک کنند تا افکار منفی را شناسایی و تغییر دهند. مصرف داروهای ضدافسردگی می‌توانند به تنظیم مواد شیمیایی مغز کمک کنند و علائم افسردگی را کاهش دهند. البته مشاوره با پزشک برای انتخاب داروی مناسب ضروری است. تشویق سالمندان به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، گروه‌های حمایت و برنامه‌های تفریحی می‌تواند احساس تعلق و ارتباط را افزایش دهد. فعالیت و تحرک بدنی منظم می‌تواند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک کند. همچنین رژیم غذایی متوازن، مغذی و سالم می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روان داشته باشد.  رعایت عادات خواب سالم نیز می‌تواند به بهبود وضعیت روحی آنها کمک کند.

افسردگی در کهنسالان یک مسئله جدی است که نیازمند شناسایی سریع، درمان مناسب و حمایت اجتماعی است. با توجه به آمار بالای ابتلا به این اختلال در ایران، لازم است برنامه‌های پیشگیری و درمان مؤثری برای حمایت از این جمعیت آسیب‌پذیر طراحی شود تا کیفیت زندگی آن‌ها بهبود یابد.