جای خالی تساوی زن و مرد از نگاه ژاله آموزگار+ ویدیو
ژاله آموزگار، پژوهشگر فرهنگی و زبانهای باستانی در برنامه «سپنج» با اجرای علی درستکار، از جایگاه زن و لزوم نگاه کردن به زن به عنوان یک انسان در جامعه و همتراز با مرد گفت.
او با بیان دغدغهای که در این زمینه دارد، بیان کرد: یکی از دغدغههای اصلی من، مسئله زن است، این به معنای فمنیست بودن نیست چون اصلاً چنین نگاهی ندارم، مسئلهام این است که زن در جامعه مساوی یک مرد باشد، نه به این معنا که هر کاری مرد میکند را انجام دهد بلکه به این معنا که به عنوان یک انسان مساوی با مرد باشم.
آموزگار در بخش دیگری از صحبتهایش افزود: ایدهآل من نگاه کردن در یک تساوی به زن و مرد است. یعنی در یک جامعه زن انسان باشد، مال کسی نباشد؛ من مال پدر، برادر و شوهرم نباشم بلکه من خودم باشم، ژاله آموزگار، همانطور که شما آقای علی درستکار هستید و باید این را برای زن هم به عنوان یک انسان بپذیرید. جامعه خیلی پیش خواهد رفت اگر زن انسان باشد مثل یک مرد.
این پژوهشگر با یادآوری صحبتهایی که در خصوص جایگاه مادر مطرح میشود و تأکید براینکه بحث نگاه انسانی به یک زن تنها به این بخش برنمیگردد، افزود: نگویید همینطور است و ارزش و مقام مادر، این و آن است. من خودم مادر هستم اما دوست ندارم یک زن را تنها به عنوان مادر بشناسید، بسیار افرادی هستند که مادر نیستند اما زنان بسیار با ارزشی هستند. من نمیفهمم چرا برخی تنها به مادرشان احترام میگذارند(که خیلی به جا است) اما به زنشان این احترام را نمیگذارند تا وقتی مادر شود! این که نشد! مگر من فقط زاینده هستم؟! هزار چیز دیگر میتوانم باشم، من میتوانم مریم میرزاخانی باشم، اون زن و مادر است اما مریم میرزاخانی هم هست.
او با بیان اینکه جامعه در حال پیشروی به سمت خردگرایی است اضافه کرد: نه زن نه مرد، بلکه خرد، به همین دلیل ممکن است رئیس بانک جهانی یک زن باشد، چرا چون خرد دارد، من این صحبتها را از این جهت میگویم که باید به زن مثل یک انسان و برمبنای خرد نگاه شود.
در بخش دیگری از این برنامه آموزگار از جایگاه ایران نیز گفت و با بیان عشقی به این کشور دارد خاطرنشان کرد: آنچه که برای منی که ۷۴ سال دارم، در این مقطع اهمیت دارد، ایران است. دلم میخواهد این کشور آباد باشد، میراثش از بین نرود و تفکرش شناخته شده باشد، چرا که ایران سرزمین زیبایی است. من دنبال جهان وطنی نیستم و ایران را در یک جامعه بزرگ دوست دارم. دلم میخواهد ایران با نام خوب بدرخشد، با فردوسی، مولانا، سهراب سپهری و... بدرخشد. ایرانی که لیاقتش را دارد چون گاهی جایی این لیاقت را ندارد اما ایران از تمام بلایا سربلند کرده و واقعاً ناراحت میشود که این ایران روبه نابودی برود.
ارسال نظر