کلاب هاوس، جلوه گاه اندیشه ها

سال جدید با نامدار شدن یک شبکه اجتماعی جدید همراه شد که حتما نامش را این روزها شنیده ایم: «کلاب هاوس». البته از ساخت این برنامه بیش از یک سال می گذرد ولی در ایران بر سر زبان ها افتادنش از اولین روزهای عید بود. نحوه تعامل جدید که این نرم افزار ارائه می کند موجب هر لحظه جذاب تر شدن آن در بین کاربران شده است. «گفت‌و‌گو» گمشده ی دنیای امروز بود که افراد در این محیط آن را پیدا کرده اند.

گفت‌وگو موضوعی است که در بین افراد جامعه کمتر دیده می شود. آدم ها نیاز به شنیده شدن هم دارند و این مهم به دلایل مختلف در جامعه اتفاق نیفتاده است و حال که محیطی مهیا شده تا افراد با هم حرف بزنند می توانیم از آن به عنوان یک تحول جدید در نحوه تعاملات مجازی یاد کنیم و به حقیقی تر شدن این فضا نزدیک تر شویم که کلاب هاوس این را فراهم کرده است. حرف زدن افراد مختلف با هم، به اشتراک گذاشتن نظریات و تعامل با افرادی با افکاری متفاوت، موضوعی است که بیشترین جذابیت را دارد. جامعه به حرف زدن نیاز دارد.

وقتی به ارتباطات حقیقی انسان ها در این سالها توجه می کنیم، گفت‌وگو نکردن را موثرترین عامل برای دوری گروه های مختلف از هم می یابیم. دوری ای که موجب مخدوش شدن شناخت ها از یکدیگر هم شده است. دوری فرزندان از والدین، دوری همسران از یک دیگر، دوری محصلین از استادها، دوری اقشار مختلف از هم و مهترین آن دوری مردم و مسولان از هم. همه این ها یک حرف هایی با هم دارند که متاسفانه به هم نزده اند و یا فرصتی نبوده که با هم حرف بزنند. شاید اگر کمی افراد با هم حرف می زدند، رابطه ها اینقدر مخدوش نمی شد. اگر به دنبال بهتر شدن روابط اقشار مختلف با هم هستیم، باید از حرف زدن ها استقبال ویژه ای داشته باشیم.

بی شک تحلیل ها در مورد این نرم افزار تازه بسیار است. آنچه به نظر مهم می رسد توجه به نزدیک تر شدن اقشار مختلف جامعه باهم است. شنیده شدن در این محیط موجب تعامل قشرها و تفکرهای مختلف با یک دیگر می شود و این شناخت را از یکدیگر بالا می ببرد و خود موجب تفکیک افکار سنجیده از افکار نسنجیده خواهد شد. چون سخن ها به مثابه یک کوه یخ اند که فقط قله آن از دریا دیده می شود ولی در واقع نشان گر آنچه پنهان شده است می باشند و سخن ها حاکی از افکاری است که با گفتن هویدا می شوند. این محیط می تواند به محلی برای تضارب آراء تبدیل شود، از آن بهترین بهره را ببریم.

کلاب هاوس جلوه گاه اندیشه هاست. افراد با اندیشه مختلف تربیون دارند و بر اساس گفته های خود مخاطب پیدا می کنند. این روزها که اوایل داغ شدن این فضاست و افراد شناخت کمتری از هم دارند و یا شناخت رسانه ای از یک دیگر دارند، همه در حال صحبتند و شاید مخاطب هم بسیار داشته باشند ولی دیری نمی پاید دیگر افرادی که حرفی برای گفتن ندارند، مخاطبی هم نداشته باشند. این جا برای افراد پوشالی و خالی از تفکر جایی نخواهد داشت. دیگر آرایش رسانه ای در این فضا موثر نخواهد بود و این حرف هاست که عیب و هنر افراد را نمایان می کند و عمیق بودن اندیشه ها و یا خالی بودن حرف ها از فکر را نمایان خواهد کرد. این محیط می تواند در فهم عمیق جامعه از موضوعات مختلف موثر باشد و نگاه سطحی را از بین ببرد. دانش و خرد را بیشتر در جامعه ترویج دهد. چون اگر کسی بی دانش و بدون تعقل نکته ای بگوید، حتما دیگر مخاطبی نخواهد داشت. آدم ها حرف های سنجیده را از نسنجیده تشخیص خواهند داد. شاید این آرزو باشد ولی تحقق یافتنی که بالاخره این محیط روزی به معنای واقعی به عنوان کرسی آزاد اندیشی شناخته شود. افکار مختلف خود را به نقد بگذارند و بشنوند و شنیده شوند.

لطفا افرادی که دغدغه‌مند هستند به جای تنگ کردن فضا و محدودیت گذاشتن های مختلف برای این محیط، هنر گفت‌وگو کردن را آموزش دهند. ما در نحوه حرف زدن با هم خیلی چیزها را باید بیاموزیم. این جا می تواند دفتر مشقی برای تمرین گفت‌وگو باشد. مهارت های مختلفی که افراد باید نسبت به آن تجهیز شوند تا یک تعامل کلامی خوب شکل بگیرد در جامعه باید ترویج شود. مهارت گوش کردن در کنار نقد پذیری و البته مهارت خوب گفتن از مهارت هایی است که عمده بلد نیستیم و باید به آموختن و آموزش دادن آن توجه کنیم. هرشخص و یا تفکری اگر نتواند به خوبی خود را بیان کند و نقد پذیر هم نباشد و حداقل به اندازه گفته هایش، نشنود، قطعا در انزوا خواهد بود. با کمی برنامه ریزی و حرفه ای نگاه کردن می توانیم به ارتقای فرهنگ و خرد جامعه کمک کنیم. دیگر محدودیت ها موجب ارتقا نمی شود و چه اینکه تجربه نشان داده در گذشته هم موجب ارتقا نشده است. ویژگی های گفتگوی موثر را باید به دیگر بیاموزیم و یادآوری کنیم.

آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.