محرز : الان 4700 کرونایی در آی سی یو بستری هستند/ دولت بداند تعطیل نکند ،اقتصاد بهداشت کمرشکن است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، چند ماه است که کارشناسان سلامت و برخی مسئولان، منتقد شیوه اجرای پروتکل های بهداشتی هستند. آنها از ماه ها پیش معتقد بودند که این شیوه مهار کرونا جوابگو نیست و ما را با شیوع بیشتر مواجه خواهد کرد. آنها معتقدند امروز به نتیجه ای رسیدیم که در توصیه هایشان گفته شده است. در این رابطه مینو محرز، عضو کمیته علمی مقابله با کرونا، با رکنا گفت و کرد.

اوضاع کرونا در تهران وحشتناک است

محرز در پاسخ به این پرسش که « چرا ستاد مقابله با کرونا در برابر مهار جدی کرونا مقاومت می کند؟ » پاسخ داد : اوضاع بسیار اسفناک است. برای قرنطینه هم خیلی دیر است. زیرا کرونا در همه جای کشور وضعیت وحشتناکی پیدا کرده است. بویژه تهران اوضاع وحشتناک تری دارد. در هیچ دوره ای در این چند ماه، این تعداد بستری و این تعداد مبتلا و متوفی نداشتیم.

علت فرار ستاد کرونا از تعطیل کردن سیاسی است

وی افزود: حداقل راهی که برای ما مانده این است که دو هفته تعطیلات اعلام کنند تا بیماری فروکش کند. شاید کمی از بار مراجعین به بیمارستان ها کم شود. اینکه چرا ستاد مقابله با کرونا تعطیل نمی کند یا مهار را جدی نمی گیرد، برای من هم سوال است.بر اساس علم پزشکی باید تعطیلی انجام گیرد ،من به مسائل سیاسی وارد نیستم تا بدانم چرا تعطیلات برقرار نمی کنند.تعطیل نکردن ها به نظر سیاسی است نه بر اساس علم پزشکی.

12609000_685

الآن 4700 نفر در آی سی یو بستری هستند

عضو کمیته علمی مقابله با کرونا، گفت : ما توجه به هزینه های درمان را به دولت توصیه می کنیم. بستری و درمان بیماران کرونایی، برای کشور و دولت بیش از هر اقدام دیگری هزینه دارد. هر شب بستری یک نفر در آی سی یو چند میلیون خرج دارد. الان 4700 نفر در آی سی یو بستری هستند. حساب کنید چقدر می شود و حساب کنید این هزینه را دولت می دهد. این کنار تمام امکاناتی است که برای پیشگیری تهیه می کنند و خرج آنها نیز بر شانه دولت است. از نظر اقتصادی دولت باید به این مسئله فکر کند که اقتصاد بهداشت کمرشکن است. دولت باید متوجه باشد که خرج همه این ها را باید بدهد. باید بسنجد که این هزینه ها را تقبل می کند یا حمایت معیشتی و تعطیلی را.

روح و جسم کادر درمان خسته شده است

محرز در باره کادر درمان گفت : کادر درمان چند ماه است که یک سره کارسنگین است. هنوز با عشق و دلسوزی کار می کنند اما موضوع از نظر فیزیکی متفاوت است. همیشه کار پزشکان شیفت و شبکاری داشته است. اما نه تا این حد. من در تمام 45 سال فعالیت پزشکی خود این تعداد مریض بدحال و مرگ و میر ندیده بودم. تماشای این حد از مرگ و میر روحا هم کادر درمان را خسته می کند. اینها مسائلی است که باید درنظر بگیرند.