کمبود پیاده راه در تهران / خودروها و ساختمان ها پایتخت را غصب کرده اند

پیاده راه/ به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، مدیریت شهری دوره پنجم قرار را بر این گذاشت که شهر تهران را انسان محور کند. یکی از شاخصه های انسان محور شدن شهر، رسیدگی به پیاده راه هاست. صفا صبوری دیلمی، معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران، از اجرای با کیفیت و به موقع طرح 500 کیلومتری بهسازی معابر پیاده رو و احداث مسیرهای دوچرخه در جهت ارتقای فرهنگ انسان محوری در فضاهای شهری خبر داد.

قانون اشغال پیاده راه ها برای کارگاه های ساختمانی

توجه به پیاده راه ها در حالی مطرح می شود که حال پیاده راه های تهران خوب نبوده و گاه قابل استفاده برای پیاده روها نیست. امیر ساعدی داریان، کارشناس شهری در مورد شرایط پیاده راه ها به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: براساس قانون کارگاه های ساختمانی می توانند 50درصد عرض پیاده رو را تصرف کنند. البته اگر عرض پیاده رو یک متر باشد می تواند کل عرض آن را برای دپوی مصالح اشغال کند و زیر نظر شهرداری ناحیه مسیر جایگزین مشخص کند. اما قانون برای این نوع تصرف پیاده رو مهلتی مقرر کرده است. ساختمان های جنوبی (که حیاطی جلوی ساختمان ندارند) تا زمانی که اسکلت ساختمان زده شود مهلت دارند و ساختمان های شمالی تا اولین سقف ساختمان می توانند از پیاده راه استفاده کنند. اما مشکل وقتی پیش می آید که کارگاه های ساختمانی بیش از این مقدار را اشغال می کنند.

عرض قانونی پیاده راه ها چقدر است؟

وی با اشاره به قوانین بالادستی، افزود: متاسفانه این قوانین بالادستی اجرا نمی شوند. عرض پیاده راه ها با توجه به استفاده مسیر (مسیر پرتردد، تجاری یا با تراکم کم جمعیت) مشخص می شود. به عنوان مثال در یک مسیر تجاری باید 2متر عرض و معبر با تراکم مسکونی زیاد حداقل 1.5 متر عرض پیاده راه وجود داشته باشد. برای معابر کم تراکم نیز باید 1.25 متر عرض به پیاده راه اختصاص پیدا کند. اما بسیاری از معبرها این عرض را ندارند و شرایط و راحتی لازم برای پیاده رو را فراهم نمی شود.

شهرداری بر سر دوراهی ساماندهی پیاده راه ها

امیر ساعدی داریان با اشاره به علمک هایی که مسیر پیاده راه را می بندد، گفت: به نظر من با وجود تمام انتقادات به شهرداری و شورای شهر تهران این مشکل بیش از این که ایراد مدیریت شهری باشد یک ایراد فرهنگی است. شهرداری بین دو راهی گیر کرده است. شهرداری اگر این علمک ها را نگذارد، موتورسوارها با سرعت از پیاده راه ها رد می شوند. اگر این علمک ها را بگذارد، پیاده روها (سالمندان، معلولان، مادران کالسکه دار و...) مشکل ایجاد می کند. بنابراین این معضل به شهرداری مربوط نمی شود بلکه به فرهنگ ما برمی گردد. باید به جایی برسیم که موتورسوار از پیاده راه ها استفاده نکنند.

اصلاح پیاده راه ها با حداقل هزینه

این کارشناس شهری با اشاره به اقدامات مدیریت شهری در دوره پنجم تاکید کرد: بعضی کارها روی کاغذ و بیان کم هزینه به نظر می رسد در حالی که در واقعیت و اجرا هزینه بسیار بالایی دارد. به عنوان نمونه اصلاح پیاده راه ها شاید روی کاغذ به نظر برسد از ساختن یک پل یا زیرگذر هزینه هزینه کمتری دارد. ولی در اجرا اینطور نیست و اصلاح پیاده راه ها هزینه قابل توجهی دارد. اما هدف شورای شهر و شهرداری دوره پنجم این است که صرفا با حداقل هزینه ها پروژه ها را پیش ببرند. به عنوان مثال در یکی دو مسیر حس گر نابینایان را در پیاده راه ها اجرا کرده اند. در حوزه اصلاح پیاده راه ها نیز قسمت هایی را انجام داده اند که حداقل هزینه را داشته باشد.

دخل و تصرف سازندگان در پیاده راه ها

امیر ساعدیان با اشاره به دغدغه و نگرانی کارشناسان افزود: در اصلاحیه های پیاده راه ها به درستی شکل نمی گیرد. به عنوان مثال یک خیابان 6متری با اصلاحیه به 8متر تبدیل می شود و از هر طرف یک متر به خیابان اضافه می شود. چند تا از این خیابان ها براساس الگوی از پیش تعیین شده شهرداری ساخته می شود؟ هیچ کدام. سازنده ها برای یک متر اصلاحی تصمیم می گیرند. یعنی سازنده یک متر اصلاحی به خیابان می دهد و پس از پایان کار، سازنده تصمیم می گیرد کجای این یک متر درخت بکارد یا چطور دیزاین و سنگ فرش شود. این یکی از مشکلات اساسی است و چرا شهرداری تهران زمان صدور جواز شهرداری تهران برای ساخت و سازهای جدید که با سرعت پیش می روند و خیابان ها تعریض می شوند، الگوی واحدی به سازنده نمی دهد؟ آیا وظیفه سازنده است که در پیاده راه دخل و تصرف کند و اصلاحی را بدون هیچ نظارتی بسازد؟ چرا باید صرفا با نظر شخصی سازندگان معابر و پیاده راه ها تعریض شوند؟ اگر شورای شهر تهران می خواهد با حداقل هزینه کاری را انجام دهد باید الگوی مناسبی برای تعریض معابر در طول ساخت و سازهای اخیر مشخص کند. این باعث می شود تعریض ها انجام شود بدون آن که ضوابط استفاده شهروندی را فراهم کند.

معابر تهران جایی برای تعریض ندارند

این کارشناس شهری با بیان این که عرض معابر برای مجموع سواره و پیاده رو در بسیاری موارد کوچک است، گفت: حتی بعد از تعریض ها نیز معابرها مناسب نیست و نمی تواند ضوابط مرتبط با عرض مناسب پیاده رو را تامین کند. برای حل این مشکل نیاز به پروژه های بزرگتر داریم. یعنی احتیاج داریم پل ها، زیرگذر و معابر بیشتری ساخته شود. برای داشتن پیاده راه مناسب، عرض معبر مناسب نیاز است. بنابراین باید فضای مناسب آن را فراهم کرد و در قدم اول با پروژه های بالادستی بار ترافیکی سواره رو و پیاده رو را کاهش داده و سپس پیاده را تعریض کرد. وقتی برای ساختمان های تجاری و مال ها را لجام گسیخته جواز ساخت صادر می کنیم، بدون توجه به مضاعف شدن ترافیک آن منطقه چطور می توانیم عرض پیاده راه را اصلاح کنیم؟ این موضوعات نشان می دهد که برای به ثمر رسیدن اصلاح پروژه های کوچک و پیاده راه ها باید پروژه های بالادستی مانند تونل، زیرگذرها و راه های بیشتر ساخته شود تا سرریز ترافیکی که معابر ما را درگیر کرده است را کاهش دهیم. در حال حاضر معابر جایی برای تعریض ندارند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.