مدیریت مجهول 15 سال بودجه نوسازی مدارس / لزوم ورود نهاد های قضایی و نظارتی

نوسازی مدارس – بودجه | سال 1398، محمد باقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه کشور اظهاری مبنی بر این داشت که نوسازی مدارس به 5 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد . تلاش داریم مشکل آموزش و پرورش در زمینه مدارس را تا دو سال آینده به طور کامل حل کنیم.

وی در همان زمان اعلام کرده بود مبلغ هزار میلیارد تومان برای اعتبارات استانی ساخت مدارس تخصیص یافته است که تخصیص آن 100 درصد بود و این نشان‌دهنده حمایت دولت از تأمین فضای آموزشی است.

با توجه به اظهار ایشان و مبلغی که تخصیص داده شد، یعنی یک پنجم بودجه نیاز مرمت کامل فرسودگی مدارس کشور، نگاهی می اندازیم به نمونه اظهاراتی دیگری که به نوسازی مدارس مربوط است.

حاجی میرزایی،وزیر آموزش و پرورش، در همان سال از تعهد 5 هزار میلیاردی خیرین خبر داد. تعهد ی که برای نیاز 30 درصد از مدارس کشور به مقاوم سازی، بازسازی و تخریب صورت گرفته بود.

همچنین امسال، رخشانی مهر ، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور و معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش، خبر داد تخصیص 3200 میلیارد تومان را کامل داریم و به خزانه فرستادند که تا این زمان 2 هزار میلیارد تومان را خزانه تخصیص داده است؛ 1200 میلیارد تومان مانده است که به محض تأمین منابع در خزانه، این میزان را پرداخت می‌کنند و نگرانی از بابت تأمین این 1200 میلیارد تومان باقیمانده نداریم.

با توجه به این بودجه ها و کمک های خیرین ، کما بیش  از نیازی که آقای نوبخت اعلام کرده بودند، بودجه به نوسازی مدارس تعلق گرفته است. بنابراین باید مشکلات فرسودگی مدارس حل می شدند یا با توجه به زمان ( چرا که وعده نوبخت سال 1400، یعنی سال پایان دولت بود) نیمی از فرسودگی ها از حل می شدند. اما مشاهدات رسانه ها و اظهارات مقامات مبین این نیست که نیمی از مشکلات حل و فصل شده باشند؟

بنابراین باید پرسید که حسابرسی این بودجه ها بر عهده چه کسانی است؟ و آنان چه میزان به کار خود اشراف دارند؟

جهانبخش محبی نیا ، نماینده مردم میاندوآب در ادوار هفتم،هشتم و دهم مجلس شورای اسلامی ، در گفتگو با رکنا به شرح و تفصیل چگونگی بررسی بودجه و نواقص آن پرداخت.
 

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، محبی نیا، گفت: آنچه را که طبعا می توان گفت نابه سامانی اوضاع مدارس در کشور است. اما باید بپرسیم که از انچه تخصیص دادند و چقدر پرداخت صورت گرفته است؟ متاسفانه سخت است که به این سوالات پاسخ بدهیم. و متاسفانه، مدیریت قابلی را ندیدیم در بودجه ای که طی 15 سال اخیر برای بهینه سازی مدارس از صندوق توسعه ملی برداشت شد. اگر آن روال مدیریت می شد نباید امروز روستایی بدون مدرسه در کشور می داشتیم. اما بنده مطمئن هستم که نه تنها در بسیاری از روستاها مشکل مدرسه وجود دارد، بلکه در بسیاری از شهرهای ما مدارس کلنگی و فرسوده شده اند.

وضعیت مدارس با بودجه ای که گرفتند هم خوان نیست

وی افزود: امروز ما توان نوسازی مدارس در شهرها را نمی بینیم. بنا بر مشاهدات بنده از دوره های مسئولیتی که داشتم ( یعنی نه آنکه بخواهم بر اساس شنیده ها بگویم ) مدارس روستاهای بسیاری نیاز به نوسازی دارند، روستاهای بسیاری نیاز به احداث مدرسه دارند. در واقع آنچه که امروز هست، ناهمگون است با آن سقف بودجه ای که هرساله برای مدارس تخصیص داده می شد.

ورود نهاد های قضایی و نظارتی به بودجه نوسازی مدارس لازم است

نماینده اسبق مردم میاندوآب اشاره کرد: نیاز است که کمیسیون آموزش و تحقیقات، نهادهای نظارتی دولت به موضوع ورود کنند. همچنین قوه قضائیه که امروزه روز در بسیاری از زمینه ها ورود پیدا می کند ، لازم است که به موضوع ورود پیدا کند. در حقیقت لازم است که اطمینانی از خرجکرد بودجه در این مورد بدست حاصل شود. به نظر بنده اگر نهادی بخواهد به موضوع ورود کند برای حصول اطمینان، اسناد و مدارک متعددی وجود دارد که آنها را به نتیجه می رساند.

به نواقص مدیریت توجه کنیم، تنها فساد نیست که بودجه را حیف می کند

محبی نیا ، ضمن تاکید بر اینکه « نباید افراد این موضوع را به فساد محدود کنند و باید به نواقص مدیریتی هم توجه شود» ، بیان کرد: به هیچ عنوان موضوع به دزدی یا فساد محدود نمی شود. مدیریت منابع و اعتبارات ما دچار نواقص عدیده ای است. زیرا ما همیشه در آمار مشکل داشتیم. ما سال ها بدنبال یک مرکز مشخص بودیم که هویت داده ها را از نجا تهیه کنیم.

متاسفانه هرگز نتوانستیم یک مرکز آماردهی موثق و مستقل داشته باشیم

وی افزود: سعی کردیم آن مرکز به حدی از استقلال برخوردار باشد که بتواند در تمام زمینه ها با توجه به واقعیت موجود اطلاعات ارائه بدهد. لازم بود آن مرکز باشد تا در زمینه های مختلف به ما آمار کارآمد بدهد. در این زمینه روستاهایی را که نیاز به مدرسه دارند، شهرهایی که مدارس فرسوده دارند. همچنین در حوزه دانشگاه ها ا اطلاعات موثقی بدهد. همچنین بیمارستان ها و اقتصاد و نقدینگی و تورم و ... باید می توانستیم یک منبع موثق داشته باشیم تا بتوانیم قضاوت های درستی داشته باشیم. در آن صورت انتقاد ها و ارزیابی ها می توانستند درست انجام شوند. که متاسفانه هیچ وقت حاصل نشد. بنابراین شما می بینید که یکی از 700 مدرسه صحبت میکند، کسی از 500 مدرسه فرسوده، کسی دیگر 60 درصد مدارس را فرسوده می داند، دیگری 30 درصد مدارس را در حال تخریب می داند.

نباید قرابت های سیاسی  جریان تخصیص و اعتبار را معیوب می کند

این نماینده مجلس دهم، در ادامه بیان کرد: بنابراین ما همیشه استدعا داشتیم که بر مبنای واقعیت اعتبار قائل شویم و ردیف بودجه باز کنیم. اما آنچه لازم بود نبود و آنچه انجام می شود این است که برمبنای نزدیکی رای سیاسی یا قرابت های دیگر، ردیف بودجه باز می کنیم. مضاف بر این اشکال، تخصیص هایی را در نظر می گیریم که در مرحله اجرا به سبب کسری بودجه نمی توانیم اعتبارش را پر کنیم. همچنین در پرداخت بودجه اشنایی ها مثلا هم استانی بودن جریان تخصیص و پرداخت را معیوب می کند. ما اگر بودجه را منطقی ببندیم به کمیته تخصیص نیازی نداریم. اما گپ بین تخصیص اعتبار و پرداخت به قدری بوده است که مقوله ای به عنوان کمیته تخصیص را ایجاد کرد.

چرا درخواست ارائه اطلاعات موثق، باید خشم دولت یا دیگران را برانگیزد؟

محبی نیا گفت: کمیته تخصیص هم بر مبنای یک سری ملاحظات پرداخت اعتبار را در دستور کار قرار می دهد. در نتیجه می بینیم که عده ای می خشکند و عده نیز پول بر دستانشان باد می کند. دیوان محاسبات هم توانایی لازم را ندارد تا بتواند نظارت قطعی بر این موضوعات داشته باشد. همچنین فضا هم برای اظهار نظر مراکز نظارتی مهیا نیست. وقتی مراکز نظارتی ما واقعیت ها را بیان می کنند از طرف دولت مورد خشم قرار می گیرند. ما مواردی داشتیم که دیوان محاسبات خواست اطلاعات موثق ارائه دهد ، اما از نواحی دیگری مورد خشم قرار گرفت. این نشان از جاه طلبی و خودبینی برخی از نخبگان و مسئولین و وزرای و نمایندگان و ... ما دارد. وقتی نظام بروکراسی کشور از آسیب هایی این چُنین رنج می برد، بدیهی است که ما به شفافیت نمی رسیم. شفافیت این است که ملت بداند بودجه ها به معنای واقعی کلمه چگونه و کجا و کی هزینه می شوند. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.