آمار جانباختگان کرونایی عجیب بود / یاد بگیرند مسئول 80میلیون نفرند نه مجموعه ای هزار نفری/ تفاوتی بین آسیه پناهی و مسئولان نیست  / + فیلم
حجم ویدیو: 69.81M | مدت زمان ویدیو: 00:07:24

کرونا / ساخت و ساز غیرمجاز جماران / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اولین بار در صحن علنی شورای شهر تهران بود که به آمارهای کرونا در تهران انتقاد شد و این انتقاد با واکنش وزارت بهداشت روبرو شده و تنشی بین این دو نهاد به وجود آورد.

یکی (مدیریت شهری) بر خواسته خود پا فشاری می کرد و آمارهای شهرش را به صورت تفکیک طلب می کرد، آن دیگری (وزارت بهداشت) اعلام کرد چون مدیریت شهری تخصصی در این حوزه ندارد ارائه آمار تفکیکی پایتخت به پارلمان شهری را الزامی نمی دانست.

این موضوع تا جایی پیش رفت که از محمدجواد حق شناس، رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران شکایت شد و این شکایت سوت پایان این جدال را به صدا در آورد.

حق شناس اما فقط در مورد آمارها با دولت تنش نداشت بلکه او از ساخت و ساز غیرقانونی در نهاد ریاست جمهوری و محله جماران پرده برداشت و دولت نیز هجمه زیادی به او وارد کرد.

محمدجواد حق شناس

محمدجواد حق شناس، رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران در بازدید از تحریریه "رکنا" دو موضوع آمارهای کرونا و ساخت و سازهای جماران را مورد بررسی قرار داد.

او با اشاره به این که اگر یادتان باشد داستان کرونا در اواخر بهمن ماه شروع شد، تاکید کرد: در بهمن یک ماه از انتشار خبرهای شیوع بیماری کرونا در چین به ویژه شهر ووهان می گذشت و دنیا را نگران کرده بود.  اگر نگاه مسئول و آینده نگری وجود داشت از همان بزنگاه انتظار می رفت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و سایر ارگان هایی که ارتباط را با چین یا کشورهای مبدا فراهم می کردند این مراقبت را برای جلوگیری از شیوع بیماری در نظر بگیرند و باید قرنطینه را به عنوان راهی جدی برای قطع شبکه انتقال ویروس توصیه می کردند. بسیاری از کشورها مرزهای خود را بستند و امکان انتقال آسیب را گرفتند. باید جامعه را آماده وضعیت جدید می کردیم.

چرا قم قرنطینه نشد؟

وی با بیان این که بیمارستان ها، به خصوص آی سی یوها نسبت استانداردی دارند، گفت: ولی وقتی پای شیوع کرونا در میان است این استاندارها پاسخگو نیست. چون این استاندارها برای زمان عادی بوده و آی سی یوها نسبت به آن طراحی شده است.

وقتی بیماری مانند کرونا شیوع پیدا می کند برای آماده شدن زمان نیاز است. از آن مهم تر آگاه سازی جامعه بود. جامعه ای که در معرض آسیب است و اگر چند توصیه مشخص بهداشتی می شد امکان داشت بیماری کرونا کنترل شود و انتقال آن کاهش یابد.

می توانستیم کرونا را مهار کنیم ولی نکردیم

مرزها باید بسته شده و رسانه ها، تبلیغات محیطی و فضای مجازی اطلاع رسانی ها انجام می شد. متاسفانه مرزها بسته نشد. اولین جلسه بعد از تعطیلات عید در شورای شهر  فقط در مورد کرونا صحبت کردم و به مسئولان کشورم انتقاد کردم که می توانستیم به موقع عمل کنیم. می توانستیم قم را قرنطینه کنیم. می توانستیم راه های انتقال این بیماری را کاهش دهیم.

همان زمان، کارشناسان بهداشت تذکر می دادند که باید پروازها به سمت چین لغو شود اما برخی از شرکت های هوایی تمرد کردند و این روند ادامه داشت و ویروس به کشور انتقال پیدا کرد.

قرار نبود در مورد کرونا اطلاع رسانی شود؟

حق شناس با تاکید بر اینکه روند اطلاع رسانی آنچنان غلط پیش رفت که انگار قرار نبود در خصوص کرونا خبر رسانی نشود ادامه داد:  برخی از خبرررسانی ورود کرونا به ایران می ترسیدند به شکلی که خبر ورود کرونا به کشور به فوبیا تبدیل شده بود، در حالی که اشتباه بود و باید نسبت به بیماری اطلاع رسانی می شد تا اگر کسی به این بیماری مبتلا شده ، سریع به بیمارستان منتقل و اطرافیانش را مبتلا نکند و مهار صورت بگیرد.

تصمیم گرفته شد تا همه کرونا بگیرند تا جامعه ایمن شود!

رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران با بیان این که ابتدا ورود این ویروس به کشور ،دو سیاست در دستور کار قرار گرفت، تاکید کرد: یک راه،قرنطینه و قطع سلسله بیماری بود. ولی به اقتصاد و روابط اجتماعی صدمه می زد به همین دلیل و بر اساس همین دو مبحث که گفته شد به سمت امنیت دسته جمعی (یا به اصطلاح پزشکی امنیت گله ای) حرکت شد. یعنی همه  جامعه درگیر ویروس شود و  خود به خود ایمن بشوند. نگاه این بود که این با این روش ، برخی بیماری را می گیرند و متوجه نمی شوند. بعضی به این بیماری مبتلا می شوند و  با دو  سرفه و عطسه بیماری شان درمان می شود! برخی درمان سبک دارند، بعضی نیز نیاز به بستری شدن در بیمارستان می یابند  و بعضی هم  جان سالم به در نمی برند و فوت می کنند. این نگاهی مکانیکی به جامعه بود.

مرگ و میر میلیونی برای نجات از کرونا!

با این روش یعنی  70درصد جامعه (60میلیون) مبتلا میشوند و براساس؛ درصد مرگ این بیماری، یک میلیون و200هزار نفر  فوت می کنند و مابقی زنده می ماندند. آیا جامعه عاطفی ایران، این حجم از مرگ را تحمل می کند؟ افراد بالای 60سال، بیماران قلبی، بیماران مزمن و... در معرض آسیب هستند. آیا ظرفیت بیمارستان ها می تواند این ظرفیت را بپذیرد؟ شما حتی اگر در راهروها، پشت بام ها و حتی فروشگاه های ایران مال، تخت بگذارید و به یک مجموعه بیمارستانی تبدیل کنید باز نیاز به تخت بیمارستانی خواهد بود و باز نیاز به امکانات درمانی به چشم خواهد آمد.

دولت زورش به نهادهای قدرتمند نرسید

وی با بیان این که حاکمیت باید وظیفه اصلی خودش را انجام می داد، افزود: حرف اصلی ما این بود که اگر دولت می گوید مردم سرکار نروند، باید از مردم حمایت کند. حاکمیت توانمندی خود را به دولت تزریق کند و بخشی از ذخیره ارزی آزاد شود. از سوی دیگر نهادهای قدرتمندی مثل آستان قدس، ستاد فرمان امام (ره)، اوقاف و... که به شدت به لحاظ اقتصادی عقبه دارند و طبق قانون باید در این شرایط فعال شوند، ایفای نقش کنند.دولت توان نداشت که نهادهای قدرتمند را پای کار بیاورد .خوشبختانه با برداشت از صندوق ارزی موافقت شد.

اعلام آمار تفکیکی ناگهان متوقف شد

حق شناس تاکید کرد: وزارت بهداشت  تا آخر اسفند، آمار مبتلایان به کرونا را به تفکیک اعلام می کرد ولی ناگهان  بیخود و بی جهت اعلام آمار تفکیکی قطع شد. همان موقع اصرار کردیم که آمار تفکیک شده اعلام شود. با این خواسته، ستاد تهران و دکتر زالی موافق بود اما وزارت بهداشت حاضر نشد آمار تفکیکی را اعلام کند.

محمدجواد حق شناس

دولت هزینه مقابله با کرونا را گردن شهرداری انداخت و ما را مسخره کردند!

حق شناس با اشاره به گزارش شهردار به شورای شهر تهران تاکید کرد: مدیریت شهری در فضای شهری (مترو، اتوبوس، ایستگاه ها و...) 200میلیارد تومان به طور مستقیم در مقابله با کرونا هزینه کرده و 4500میلیارد تومان عدم نفع به شهرداری تحمیل شده است در حالی که این یک موضوع حاکمیتی بوده و دولت و وزارت بهداشت باید در این حوزه هزینه می کردند.اما تاکید ما بر هزینه کرددولت در این خصوص ،متاسفانه به مذاق دوستان خوش نیامد. ابتدا که خواسته ما را نشنیدند، بعد به استهزا گرفته شد و گفتند کسی که تخصص زایمان دارد چرا راجع به مرگ صحبت می کنند و در آخر نیز موضوع را به سال 88 مربوط کردند و گفتند اعضای شورای شهر متخصص آمار نیستند. 

طبق آمار ، فقط کرونایی های تهران جان می باختند!

به هر حال آمار در دست ما بود و می دیدیم.  آمار مرگ و میر و دفن مرده های شهرمان در بهشت زهرا را داشتیم و آمار بهشت زهرا با آمارهای اعلام شده همخوانی نداشت. مثلا می گفتند امروز در کل کشور A نفر براثر کرونا فوت کرده اند در حالی که همان تعداد یا نزدیک به آن در تهران فوت کرده بودند. می گفتیم یکی از این آمارها اشتباه است. ما از آمار افرادی که دفن شده بودند مطمئن بودیم، آمار آنها قابل تامل بود. با تمام این تفاوت آماری ،  احترام گذاشتیم و نخواستیم انگشت در چشم دولت یا وزارت بهداشت بکنیم. فقط گفتیم آمار شهر تهران را به صورت تفکیک اعلام کنید. سهم تهران از فوتی ها را اعلام کنید تا به مردم تهران بگوییم مراقبت کنید، ماسک بزنید، دست هایتان را بشویید. یعنی پایه توصیه های ما این آمارها باشد اما متاسفانه خوش شان نیامد و در آخر هم شکایت کردند.

چون حرفهایم را شبکه های خارجی پخش کردند، متهم شدم

وی با بیان این که خواسته ما ابتدا استهزا شد، بعد با مسخره، افترا و در آخر شکایت روبرو شد، گفت: در دادگاه به قاضی گفتم سخنم در دفاع از 10میلیون تهرانی است و قطعا خانواده شما نیز زیر چتر این حمایت قرار می گیرند.

واما ، امروز می بینید که حرف ما درست بود. ما فقط غر نزدیم و نقد نکردیم، نگران شهر و مردم شهر بودیم و مشاهده می کنید که آمارها دوباره در وضعیت قرمز قرار گرفته است ولی آن زمان ، ما را به سیاه نمایی  متهم کرده بودند و گفتند سخنان شما رد شبکه های خارج از کشور پخش شده است. در برابر چنین دیدگاهی تنها گفتم، اگر مبنای شما این است که صحبت های من در شبکه های خارج پخش شده هر روز صحبت های رئیس جمهوری، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه و مقامات عالی رتبه در شبکه های خارجی منتشر می شود. این چه استدلالی است؟

همیشه وفادار به مردمم بودم

حق شناس تاکید داشت : از روزی که وارد طبقه ششم ساختمان شورای شهر در خیابان بهشت شدم بر این عهد و سوگند خود با مردم وفادار بودم و هیچ سخن، یادداشت، تذکر، رای، نطق و حتی سکوتم جز برای رضای و منافع مردم نبود و نیست . ممکن است جایی هم خطا کرده اما ولی در آن لحظه فکر می کردم مطمئنا نگاه درستی دارم ولی بعد اطلاعاتم بیشتر شده و متوجه شده ام که اشتباه کرده ام. این را گفتم که جواب آنهایی را بدهم که می گویند چرا به موضوع جماران نقد کرده اید.

ساخت و ساز غیرقانونی نهاد ریاست جمهوری

حق شناس با گفتن از اینکه  من عمدتا خبرها را پیگیری می کنم و در اینستاگرام و توئیتر نیز کامنت ها را باز می گذارم و تاکنون حتی یک  کامنت را حذف نکرده ام ادامه داد : در توئیتر برایم پیام آمد که در جماران ساخت و ساز غیرمجاز در حال انجام است . این خبر را در گروه شورای شهر گذاشتم تا اعضای کمیسیون تخصصی شهرسازی و معماری، بررسی کنند. بعد از 24 ساعت، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری اعلام کرد که بله این موضوع صحت دارد و ما از آنجا بازدید کردیم و ساخت و ساز در حال انجام است و تخلف نیز اتفاق افتاده است. ساخت و سازها پروانه ندارد و خارج از حد استاندارد منطقه در حال ساخت است. من با این استعلام در پاسخ به سوالی که از من شده بود فقط چهار، پنج جمله نوشتم.

نوشتم: "موضوع بررسی شد. متاسفانه خبر صحت دارد. توسط شورا تذکر داده شد. در 29 خرداد که بین التعطیل بود پروانه صادر شده است." این نوشته من در توئیتر بود اما خیلی ها ناراحت شدند ولی دیدیم که در ادامه 3نفر از اعضای شورای شهر در مورد آن تذکر دادند و محمد سالاری، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری گزارش کاملی در مورد این ساخت و ساز ارائه کرد. محمد سالاری به همراه محمد علیخانی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران و شهردار منطقه از این پروژه بازدید کردند و طبقه دوم به بالا که شبانه ستون زده شده را تخریب و رفع تخلف کردند. متاسفانه سازنده  نهاد دولتی بود. این داستانی شد که منجر به دلخوری مسئولان نهاد ریاست جمهوری شد در حالی که تخلف محرز بود.

تفاوتی بین آسیه پناهی و مسئولان نیست

وی افزود: من می گویم نمی شود که ما به آن پیرزن کرمانشاهی که ساخت و سازی در ملکش کرده رحم نکنیم و در تخریب خانه جانش را از دست دهد و یک نهاد مسئولی که در شهر مظهر، مجری و مدعی قانوگرایی است بی قانونی کند و ما چشم خودمان را ببندیم.

 باید یاد بگیرند مسئول 80میلیون نفر هستند نه مجموعه ای هزار نفری

حق شناس با اشاره به ساخت ساختمان پلاسکو توسط بنیاد مستضعفان، گفت: نگرانی در مورد برخی تخلفات وجود دارد. پارکینگ تامین نشده و برخی پروانه ها دریافت نشده است. منظور من این است فرقی نمی کند که تخلفات توسط مجلس، بنیاد، یک نهاد امنیتی، نهاد ریاست جمهوری یا پولداری یا حتی فردی که پول ندارد یا پیرزن کرمانشاهی انجام می شود، نباید چشم مان را روی  تخلف خود ببندیم و خانه دیگری را تخریب کنیم. این رفتار از نمایندگان مردم انتظار نمی رود. تشکر می کنم از همکارانم که به این موضوع پرداختند. به نظر،  کسی که مسئولیت 85میلیون نفر را به عهده دارد باید یاد بگیرد که مسئول 85میلیون نفر است نه یک مجموعه کارمندی هزار نفره. جایگاه ها فرق می کند. اگر بین تعارض منافع 80میلیون نفر با یک نهاد، گروه، حزب یا شخص قرار بگیریم حتما سمت منافع مردم را می گیریم. مهم ترین منفعت مردم، نگاه قانونمدارانه است.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

 

وبگردی