کودکان کلید دار بیشتر در معرض خشونت / فاصله های عاطفی این کودکان را تهدید کند

کودک آزاری/ به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، علل کودک آزاری در هر کشور بنا به مسائل اجتماعی و فرهنگی متغیر است. به نظر می رسد هر چقدر خانواده ها کوچک می شوند و روابط خانوادگی کاهش می یابد، کودک آزاری نیز افزایش می یابد.

زمانی نه چندان دور پدر بزرگ و مادر بزرگ ها، با نوه هایشان در یک خانه زندگی می کردند و این خانواده ها سپری بودند در برابر آسیب های اجتماعی که کودکان را تهدید می کنند.

عباس مسجدی آرانی، رئیس پزشکی قانونی کل کشور روزگذشته اعلام کرد : "پیش فعالی کودکان، نامشروع بودن کودک، مشکلات اقتصادی و فقر، عدم دسترسی به آموزش صحیح و بهداشت و تغذیه، بی توجهی به پوشش بچه در مقابل ناپدری و نابرادری، استفاده از موبایل و ماهواره، مشکلات محیط های آموزشی، انتظارات بیش از حد از بچه ها، ندیدن تفاوت ها، توهین، ضعف باورهای دینی و نگاه به کودک از جمله علل کودک آزاری است."

اما یکی از علل کودک آزاری که مسجدی آرانی به آن اشاره می کند "کودکان کلید به دست است!" همان کودکان که در جامعه شناسی به نام "کودکان کلید دار" معروف شده اند.

حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا درباره این که آیا کودکان کلید دار در معرض آسیب کودک آزاری قرار می گیرند؟ تاکید کرد: نمی شود این حکم را صادر کرد که همه کودکان کلید دار در معرض آسیب کودک آزاری هستند، اما این کودکان الزاما در معرض آسیب قرار می گیرند. ولی وقتی پدر و مادر شاغل هستند این بچه تنها می مانند.

کرونا تنهایی کودکان را کاهش داد

وی با بیان این که بچه های کلیددار خاص ایام تابستان نیست، افزود: در روزهای عادی هم این کودکان تنها هستند. اما با شیوع کرونا و کاهش ساعت کاری این کودکان کمتر تنها می مانند. خانواده هایی که اقوامی در نزدیکی محل زندگی شان ندارند، مجبورند بچه هایشان را در خانه تنها بگذارند. امروزه سرگرمی ها در فضای مجازی، تلویزیون و ماهواره (اگر در دسترس باشد) خلاصه شده است. به همین دلیل بچه ها عمدتا وقت خود را در این سه فضا می گذرانند. طبیعتا وقتی کنترلی بر دریافت و ارسال اطلاعات در فضای مجازی وجود نداشته باشد احتمال بروز خطر برای بچه ها افزایش می یابد و استفاده طولانی مدت فضای مجازی می تواند عوارض بسیاری برای سلامت بچه ها داشته باشد.

تاثیر تنهایی کودکان بر روابط عاطفی آنها

موسوی چلک با اشاره به این که کودکان کلید دار مصداق کودک آزاری نیستند، گفت: تنهایی می تواند روی روابط عاطفی کودکان تاثیر بگذارد و مدت تنهایی بچه ها بستگی به ساعت و محل کار پدر و مادرشان دارد. این بچه ها تنها هستند در حالی که نیاز به صحبت کردن با والدین دارند، دوست دارند بازی کند و یک نفر باشد که به کنجکاوی هایشان پاسخ دهد. مقصر این تنهایی والدین هم نیستند چرا که مجبورند کار کنند.

کودکان کلیددار مستقل نیستند

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تاکید کرد: مولفه های بسیاری در استقلال بچه ها موثر است و بستگی به سن بچه ها متفاوت می شود. استقلال یک نوجوان 17 ساله با یک بچه 10ساله یکی نیست. من موافق نیستیم که برخی تحلیل می کنند بچه های کلید دار استقلال بیشتری دارند و می توانند گلیم خود را از آب بیرون بیاورند. اما مسئولیت پذیری آنها در انجام امور مربوط به خودشان بسیار است.فاصله های عاطفی می توانند این کودکان را تهدید کند.

تاثیر فاصله های عاطفی بر کاهش رشد جمعیت

موسوی چلک در پاسخ به این سوال که آیا این فاصله های عاطفی می تواند رشد جمعیت را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش رشد جمعیت در آینده شود؟ گفت: تا کنون پژوهشی در مورد تاثیر تنهایی و فاصله های عاطفی کودکان بر کاهش در رشد جمعیت انجام نگرفته است و هیچ پژوهشی این موضوع را تایید نکرده که فاصله های عاطفی روی رشد جمعیت تاثیر می گذارد.

کنترل بچه ها بسیار سخت است

وی افزود: اشتغال زن و شوهر سخت است چرا که در جامعه امروز دیگر خانواده های بزرگ وجود ندارد، روابط همسایگی از بین رفته و پدر بزرگ و مادر بزرگ ها کنار نوه هایشان نیستند. نبود هر کدام از این آیتم ها برای بچه ها تهدید کننده باشد و کنترل بچه ها بسیار سخت است. وقتی پدر و مادر کنار بچه ها هستند نمی دانند در فضای مجازی چه اطلاعاتی بین بچه ها رد و بدل می شود چه برسد به این که پدر و مادر نباشند.

آسیب های فضای مجازی

موسوی چلک در پاسخ به این سوال که آیا این تنهایی و حضور بچه های کلید دار در فضای مجازی تهدید جنسی هم محسوب می شود؟ گفت: آسیب های فضای مجازی بیشتر این بچه ها را تهدید می کند. بخشی از این آسیب ها دوستی با غیرهمجنس، رد و بدل کردن اطلاعات نامتناسب با سن بچه ها و... است. حتی این آسیب ها می تواند به درگیر شدن بچه در حوزه موادمخدر، مصرف سیگار، تشویق به مصرف الکل هم بینجامد.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.