زندگی با اتیسم در قرنطینه
موسسه خیریه دوست اتیسم باور دارد که یکی از مهم ترین گام ها برای پذیرش افراد اتیسم در جامعه بالا رفتن سطح دانش و اطلاعات افراد است، به همین دلیل سعی می کند از تجربیات والدین برای این آگاهی سازی استفاده کند. در زیر نوشته مادر یکی از این کودکان را می خوانید.
به گزارش رکنا: در دورانی قرار گرفتیم که بیشتر مردم دنیا برای جلوگیری از ابتلای به ویروس کرونا در قرنطینه خانگی روزگار می گذرانند. زندگی در قرنطینه، باعث تغییر روند زندگی عادی همه ما شده است، و بالطبع همه ما دچار سختیها و چالشهای جدیدی در زندگی هایمان شده ایم، چالشهایی که سعی می کنیم با آن دست و پنجه نرم کنیم و خودمان را با این سبک جدید از زندگی، که معلوم نیست تا چه زمانی مهمان ماست، وفق دهیم. تغییر در روند روزمره زندگی و تعاملات اجتماعی، یکی از سخت ترین چالشهائی است که این روزها با آن درگیریم، به طوریکه بعضا دچار فشارهای عصبی و حتی افسردگی شده ایم . اما سعی می کنیم با طرقی مثل دورکاری،کتاب خواندن ، فیلم دیدن ، آشپزی کردن ، ورزش کردن و ... با آن کنار بیاییم.
حال فکر می کنید وضعیت زندگی با یک فرد با اختلال طیف اتیسم که در حالت عادی و روزمره با چالشهای مختلف و غیر قابل پیش بینی همراه است، در این روزهای قرنطینه چگونه است؟!
فرد با اختلال طیف اتیسم در مقابل هر تغییر جزئی در روزمرگی های زندگی دچار تشویش، اضطراب و بهم ریختگی می¬شود. باید گفت، حتی گاهی بهم ریختگیهای حاصل از تغییر یک فرد با اختلال طیف اتیسم آنقدر شدید است که وی به خود و حتی اطرافیانش آسیب بدنی نیز وارد می نماید. آسیبهائی که گاهی غیر قابل جبران است.
طبق روال آموزشی که برای افراد با اختلال طیف اتیسم در نظر گرفته می شود، هر کودک با اختلال اتیسم بلافاصله پس از تشخیص، تحت آموزش مهارتهای خودیاری و اجتماعی،گفتار درمانی و کار درمانی و ... قرار می گیرد تا بتواند در آینده زندگی مستقل تری را تجربه کند، بنابراین اکثر افراد با اختلال طیف اتیسم تحت پوشش دوره های آموزشی روزانه و منظمی قرار دارند، که با توجه به شرایط پیش آمده ناشی از قرنطینه همه این آموزشها کنسل شده است، بنا بر آنچه که گفتیم تغییر در برنامه روزمره این افراد، باعث بهم ریختگی¬های شدید و بالطبع باعث بوجود آمدن مشکلات بیشتری نسبت به بقیه افراد جامعه، برای افراد با اختلال طیف اتیسم و والدین آنها شده است.
فرد با اختلال طیف اتیسمی را تصور کنید که روزانه سر ساعت مشخصی به مدرسه یا محیط آموزشی می رفته و مورد آموزش مداوم قرار می گرفته است اما به یک باره تمام برنامه های روزمره او کنسل شده است، و به او حتی اجازه خارج شدن از منزل را نمی دهند، ذهن او هیچ تعریفی از بیماری، ویروس، اپیدمی و قرنطینه ندارد، ذهن او به همان حالتی که برایش تعریف شده است عادت کرده است و برایش این تغییر به مثابه از دست دادن یک عزیز می باشد!
والدین افراد با اختلال طیف اتیسم در این روزهای قرنطینه، علاوه بر آنکه باید خود را با تغییر روزمرگی-های زندگی خود وفق دهند، باید نگران تغییرات خلقی فرزند با اختلال طیف اتیسم خود نیز باشند و برای آرام نگه داشتن او برنامه ریزی کنند، پس دوران قرنطینه آنان دوصد چندان نسبت به دیگر مردم جوامع سخت و طاقت فرسا خواهد بود!
پانتهآ فراهی مادر یک نوجوان اتیسم ۱۳ ساله
ارسال نظر