تهران در فاز همه گیری کرونا !

به گزارش رکنا، محمد عکاف روزنامه جام جم نوشت: فرمانده ستاد عملیات مقابله با کرونا در کلان شهر تهران می گوید: «کرونا در تهران وارد مرحله پاندمی شده است و اگر موج ابتلا به کرونا در تهران افزایش یابد، شرایط قابل پیش بینی نخواهد بود.» البته پاندمی یا پاندمیک به حالتی از همه گیری یک بیماری گفته می شود که از مرز چند قاره فراتر رفته باشد. بیماری هایی مثل ایدز و همین کووید۱۹ که حالا پیر جهان را در آورده است و همه مردم را ماسک به صورت و دستکش به دست گرفتار کرده است.

جدای از این که حالا از یک اصطلاح جهانی برای شیوع یک بیماری در پایتخت استفاده شده است اما آنچه مهم است توجه به این واقعیت است که این هشدار از سوی بالاترین مقام مدیریت بیماری کرونا در تهران اگر نگوییم برای به هوش شدن پایتخت نشینان و مسوولان ترسناک نباشد ولی آن قدر نگران کننده است که لازم است همه شش دانگ حواسشان به آنچه در حال وقوع است، باشد؛ چون اگر آنچه دکتر علیرضا زالی می گوید درست باشد که به احتمال زیاد هم درست است، پایتخت وارد مرحله همه گیری عمومی شده است. یعنی شما به غیر از خانه آن هم به شرط سلامت اهالی اش در هر نقطه و مکانی در تهران امکان گرفتار شدن به کووید ۱۹ را دارید.

همه گیری در پسا تعطیلات

این خبر درست زمانی از سوی فرمانده مقابله با کرونا در تهران بیان می شود که از ۱۶ فروردین با پایان تعطیلات طولانی نوروزی، تهران آرام آرام رنگ عوض کرده است و شلوغی خیابان ها و معابر شهری نشان از افزایش فعالیت های شهری دارد.

ادارات و دستگاه های دولتی گرچه اعلام کرده اند با تعداد کمتری از کارکنان و به صورت نوبتی فعالیت می کنند و همچنان اصرار بر بسته بودن برخی از اصناف وجود دارد اما تهران به سوی باز شدن آرام آرام کسب وکارها می رود. ظاهرا چاره ای هم نیست چون شهری که قلب اقتصادی ایران است را مگر می شود تعطیل کرد؟ و آن طور که سخنگوی دولت می گوید: «هنوز آثار ثانویه این تعطیلی ها بررسی نشده است و اگر اقتصاد و تولید وجود نداشته باشد، زندگی مردم به خطر می افتد.» با این تعبیر که بخش عمده ای از فرایندهای اقتصادی در پایتخت شکل می گیرد یا به نوعی با پایتخت در ارتباط است؛ این یعنی تهران در یک شرایط برزخ قرار گرفته است.

از سویی اصرار به در خانه ماندن مردم از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی مطالبه می شود و از سویی دیگر اصناف ادامه این رکود را به دلیل زیان ها بالا، برنمی تابند و بسته های معیشتی و حمایتی دولت هم دردی از چک های برگشتی فعالان اقتصادی درمان نمی کند و آن طور هم که علی ربیعی می گوید: «ما نمی توانسیم مدل غل و زنجیر کردن خانه ها را دنبال کنیم و از سوی دیگر، مدل و سیاست «یله و رها کردن» را هم نداشتیم درحالی که در برخی از کشورها این سیاست دنبال می شود.»

حال با این تعاریف و هشدار جدی همه گیری در پایتخت چه باید کرد؟ آیا باید به سمت تعطیلی همه ادارات دولتی و دستگاه ها و اصناف تا پایان فروردین یا حتی اردیبهشت رفت؟ آیا باید با همین دست فرمان حضور یک سوم از نیروها در ادارات و سازمان ها و ساعت کاری ۷ تا ۱۴ و دور کاری برخی کارمندان پیش رفت؟ آیا چاره ای جز ابتلای همگانی نیست؟ آیا بین آنچه در دولت بر سر نجات اقتصاد از رکود کرونایی در جریان است تا آنچه از زنگ خطر ابتلای همگانی در پایتخت از سوی وزارت بهداشت مطرح می شود تناقض وجود دارد؟ آیا همچنان کیانوش جهانپور به عنوان عضو ثابت خانواده ما هرروز ساعت ۱۴ خبر از جدیدترین آمارهای مبتلایان کرونایی بدهد و اعلام کند متاسفانه در ۲۴ ساعت گذشته، این تعداد از بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در کشور جان خود را از دست دادند و دیگر در جمع ما نیستند؟

روزگار کرونایی پایتخت

واقعیت پایتخت و ساکنانش این است که کرونا به مرحله پاندمی رسیده و آن طور که دکتر زالی می گوید، اپیدمی کرونا در حال حاضر در تهران جدی تر از آن چیزی است که فکرش را می کردیم چون او معتقد است: «ما بر اساس میزان مداخله در کاهش تردد شهری می توانیم نسبت به مدیریت این ویروس اظهارنظر کنیم، اما نکته قابل ذکر این که کووید ۱۹، درمان قطعی و واکسن ندارد و تنها راه مقابله با آن، پیشگیری است؛ به همین علت پیدا کردن مظنونان به بیماری، راه نخست است که ما نمی توانیم آن را عملیاتی کنیم، چون امکاناتش را نداریم.»

فرمانده ستاد مقابله با کرونا از راه دومی هم حرف می زند که می تواند موثر باشد اما فعلا به صورت کامل اجرایی نیست: «راه دوم، غربالگری بیماری است که از طریق سامانه ۴۰۳۰ این مورد عملیاتی شده است و با توجه به جمعیت شهر تهران که دو یا سه برابر استان های دیگر است تنها راه غربالگری منطقی، ارتباط با این سامانه است.»

اگرچه زالی معتقد است خوشبختانه در حال حاضر کمبود تخت در استان تهران نداریم، اما اگر موج ابتلا افزایش یابد و فرسایش نیروهای درمانی که از ابتدای اسفند جسم و روح شان درگیر این فعالیت فزاینده است ادامه یابد، شرایط قابل پیش بینی خواهد بود؟

شاید فعلا تنها کاری که می توانیم انجام دهیم دل خوش باشیم به همین ژل های ضدعفونی و ماسک ها و دستکش های نیم بندی که داریم و اگر می توانیم در خانه بمانیم و به توصیه دکتر زالی گوش کنیم که: «در خصوص ماسک باید گفت ویروس کرونا سنگین است و ماسک های جراحی در شرایط عادی و حتی ماسک دست دوز هم قابل استفاده است و می توان با قرار دادن دستمال کاغذی داخل ماسک، نفوذپذیری ویروس را کاهش داد؛ البته در بخش های درمانی توصیه بر استفاده از ماسک N ۹۵ است. در مناطق آزاد و بیرون هم اگر دسترسی به ماسک بود استفاده کردن آن بهتر از استفاده نکردن آن است. شستن و اتو زدن ماسک برای مردم به منظور استفاده در فضاهای غیر شلوغ و عادی هم اقدام موثری است. ویروس کرونا سنگین است و روی هوا نمی ماند، اما براثر عطسه و سرفه تا ۷ متر به سطوح می چسبد.»

با این تفاسیر تنها کاری که اهالی ساکن در پایتخت می توانند انجام دهند حفظ خونسردی، رعایت نکات تکراری محافظت از سلامتی و اگر می توانند در خانه ماندن است. به امید این که تهران دوست داشتنی مان از پاندمی جان سالم به در ببرد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.