شکایت مجلس از دولت یازدهم / طیبه سیاوشی اعلام کرد

به گزارش گروه اجتماعی رکنا، اعلام می شود 60درصد جمعیت 3 میلیونی زنان سرپرست خانوار بالای 60سال هستند. زنان بازنشسته ای که باید بار زندگی را به دوش بکشند. اکثر آنها نه بیمه دارند و نه بازنشستگی.

جمعیت زنان سرپرست خانوار کمتر از 5 میلیون نفر

 برخی از این زنان طلاق گرفته اند یا در خانواده هایی از هم گسیخته زندگی می کنند. از سوی دیگر برخی از زنان سرپرست خانوار شامل قانون «کاهش ساعت کار زنان» می شوند. یکی از نمایندگان مجلس شرایط زنان سرپرست خانوار را مورد بررسی قرار داد. طیبه سیاوشی در گفتگو با خبرنگار رکنا تاکید کرد: فارغ از رده سنی مطرح شده، واقعیت این است که آمار و ارقام متفاوتی وجود دارد و آمار زنان سرپرست خانوار 3 میلیون تا 3میلیون و 500هزار نفر اعلام می شود. جمعیت زنان سرپرست خانوار کمتر از 5 میلیون نفر است. در برنامه چهارم و پنجم توسعه مبحث توانمندی زنان سرپرست خانوار مطرح شده و متولی امر حوزه زنان که شرایط خاص دارند به بهزیستی (تعداد کم) و عمدتا به کمیته امداد امام خمینی (ره) سپرده شده است. متاسفانه بیشتر حمایت های مالی زنان انجام می شود اما بحث عمده این است که زنان توانمند شده اند، یا صرفا حمایت مالی از آنها شده است؟ طبق قانون تکالیفی برای دستگاه ها ایجاد و برای آن بودجه در نظر گرفته شده است.

سازمان های حمایتی موفق نبودند

این نماینده مجلس با بیان این که جلساتی در کمیسیون فرهنگی داشتیم و در این مورد صحبت کردیم، افزود: خروجی توانمندسازی در بهزیستی و کمیته امداد امام اصلا شاخصه های موفقیت را نشان نمی دهد. زنان سرپرست خانوار فقط حمایت هالی مالی نیاز ندارند و باید قدم به قدم به توانمندی برسانند. این زنان برای راه اندازی کسب و کار از وام برخوردار می شوند. البته برخی از این زنان به لحاظ وضعیت روحی، تحصیلات و حمایت خانواده شرایط توانمند شدن را دارند. عمدتا زنان سرپرست خانوار این شرایط حمایتی را ندارند و از سوی دیگر سازمان های حمایتی نیز تجربه موفقی نداشتند. به همین دلیل مربیانی برای حمایت هایی به جز مالی و اقتصادی به کار گرفته اند تا این زنان بتوانند ریسک کنند، نترسند و بتوانند روی پای خود بایستند و از چرخه توانمندسازی موفق بیرون بیایند. این چرخه هنوز معیوب بوده و سوال این است که چه باید کرد که این زنان موفق به مدیریت زندگی روزانه خود شوند؟

هنوز برای جمعیت زنان خانه دار اقدامی صورت نگرفته است

او گفت: چیزی بالغ بر 300میلیارد تومان هر ساله برای بیمه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی در بودجه پیش بینی می شود. سال 96 توانستیم در کمیسیون تلفیق ذیل تبصره 14 این بودجه را به زنان سرپرست خانوار اختصاص دهیم و در این کمیسیون به تصویب برسد تا به صحن علنی مجلس نرسد. سال 96 در کمیسیون تلفیق 6 نماینده زن حضور داشت ولی در سال گذشته 2 زن در کمیسیون تلفیق حضور داشت و بودجه بیمه زنان سرپرست خانوار به صحن علنی مجلس رسید و خوشبختانه رای آورد. من پیشنهاد دادم زنان خانه داری که بیش از 3فرزند دارند نیز تحت پوشش بیمه قرار گیرند. این طرح در دوره اول مجلس توسط مریم بهروزی عنوان شده بود. ما به مجلس دهم رسیدیم ولی هنوز برای جمعیت زنان خانه دار اقدامی صورت نگرفته است. به هر حال این پیشنهاد من در صحن علنی مجلس رد شد. امسال باید تلاش کنیم که بیمه زنان خانه دار (دارای سه فرزند) در بودجه پیش بینی و در کمیسیون تلفیق مطرح شود تا ذیل تبصره 14 قرار گیرد و بیمه به این زنان نیز اختصاص یابد. بحث این است که در برنامه ششم در مورد زنان خانه دار تکالیفی وضع شده اما در برنامه بودجه دیده نشده اند. یک منبع پایدار برای بیمه زنان خانه دار نیاز است و حیاتی ترین مبحث بیمه و توانمندی زنان است.

زنانی که حتی کف حقوق را هم دریافت نمی کنند

سیاوشی با بیان این که همه زنان سرپرست خانوار نیازمند پوشش حمایتی و بی بضاعت نیستند، تاکید کرد: بسیاری از زنان سرپرست خانوار توانمند هستند و به راحتی می توانند زندگی شان را مدیریت کنند. عده ای از این زنان نیازمند حمایت هستند اما حمایت کمیته امداد و بهزیستی کفاف زندگی آنها را نمی دهد و روی به کاری می آورند که از حقوق حداقلی برخوردار شوند. آنها حتی از کف حقوق هم برخوردار نیستند و راضی می شوند با سهم کمتری از حقوق واقعی خود کار کنند تا چرخ زندگی شان بچرخد.

او با اشاره به اجرای قانون کاهش ساعت زنان گفت: نمی دانم این قانون چقدر در بخش خصوصی اجرا می شود؟ اما این قانون برای مادران با شرایط خاص نوشته شده است. به محیط هایی که مراجعه کردیم معمولا این قانون اجرا می شود و مادران شیرده یا زنان دارای همسر معلول از این قانون بهره مند می شوند.

در برزخ سنت و مدرنیته دست و پا می زنیم

طبق ماده 104 برنامه ششم قرار بود تا آخر این برنامه 20 درصد طلاق ها کاهش یابد، ولی در حال حاضر شاهد کاهش ازدواج و افزایش طلاق در کشور هستیم.

سیاوشی در پاسخ به این سوال که چرا با این شرایط روبرو هستیم؟ گفت: یک پدیده اجتماعی فقط از بالا کنترل نمی شود و پیچیدگی های خاص خود را دارد. در حقیقت کنترل این پدیده ها نیاز به بسترسازی (نه فقط بستر اقتصادی) دارد. هر ساله مبلغ وام ازدواج افزایش پیدا می کند اما شاهد افزایش نرخ ازدواج به ویژه در سنین جوانی نیستیم. چرا که وام نمی تواند آنها را به ازدواج ترغیب کند. موارد دیگری باید در نظر گرفته شود. در جامعه ای زندگی می کنیم که حالت برزخی دارد و بین سنت و مدرنیته دست و پا می زنیم. در عین حال که می خواهیم سنت هایمان را نگه داریم و با جهانی شدن، فضای مجازی، بهم پیوستگی نظام های مختلف سیاسی دولت ها و... در این برزخ زندگی می کنیم و ناچاریم خودمان را حفظ کنیم!

این نماینده مجلس تاکید کرد: مبحث مهم این است که باید جنبه های مختلف ازدواج را در نظر گرفته و  از راه های دیگری به جوانان انگیزه ازدواج داده شود. متاسفانه در این 40 سال به بحث آموزش به هیچ وجه توجه نشده است. برای جوانانمان چه آموزشی داریم؟ جوان مثل کسی است که وارد یک اتاق تاریک می شود و هیچ چیزی از آن فضا نمی داند. ما این فضا را برای جوانانمان روشن نکردیم و قواعد و قوانین آن را برایشان توضیح دهیم و از منظر حوزه بهداشتی، اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی، مذهبی و... برایشان نگفته ایم. فقط یکسری نصحیت را به خورد جوانان داده و دو ساعت آموزش حین ازدواج می دهیم و در یک شرایط کاملا هیجانی جوانان را متوقف می کنیم. این آموزش ها به عهده وزارت بهداشت گذاشته شده است. جوانان حین دادن آزمایش های مختلف سر کلاس ها می نشینند و آموزش می بینند.

خلا آموزش های قبل از ازدواج

سیاوشی با اشاره به فضای مجازی و آموزش های آن افزود: فضای مجازی اطلاعات ساختاری درستی به جوانان ارائه نمی کند. کشورهای پیشرفته هم این آموزش را ضروری می دانند چرا که معتقدند فرزندانشان اگر می خواهند وارد زندگی اجتماعی یا مشترک بشوند باید این آموزش ها را فراگیرند. ما باید این آموزش ها را بومی و مذهبی کنیم و با توجه به فرهنگ خودمان ارائه کنیم. آموزش های حین ازدواج باید به آموزش های قبل ازدواج تبدیل شود. این موضوع در قانون برنامه ششم پیش بینی شده است و باید آموزش قبل از ازدواج، حین ازدواج و بعد از ازدواج داشته باشیم. حتی در قانون تاکید شده تا 5سال بعد از ازدواج هم این آموزش ها ارائه شود ولی متاسفانه فعلا آموزش ها به مرحله اجرا نرسیده است چرا که مواردی را تابو یا خط قرمز می کنیم و در مدارس نمی توانیم آموزش دهیم.

او با بیان این که در حال حاضر کتابی در حوزه آموزش مهارت های بهداشتی، اجتماعی و اخلاقی در سال آخر دبیرستان تدریس می شود، تاکید کرد: حدود یک سال پیش طی نامه ای از وزیر آموزش و پرورش خواستم این آموزش های حداقلی را یکی دو سال زودتر ارائه کنند. چون سال آخر بچه ها درگیر کنکور هستند. این کتاب اطلاعات نسبتا جامعی را ارائه می کند. این آموزش نباید مختص یکسال باشد بلکه باید در دو سال دبیرستان، دوره سربازی یا دانشگاه ارائه شود. البته باید با شیوه های متفاوتی آموزش دهند تا برای یک جوان قرن بیست و یکمی جذاب باشد.

آموزش ازدواج در 6 ساعت

این نماینده مجلس گفت: حدود 7-8 ماه پیش با قوه قضائیه، سازمان تبلیغات، معاونت زنان ریاست جمهوری، سازمان بهزیستی، معاونت جوانان وزارت ورزش و جوانان و وزارت بهداشت به طرحی نوشته شد که آموزش ازدواج به 6 ساعت ارتقا پیدا کند و وزارت بهداشت متولی آن باشد. دستگاه های مختلف باید بتوانند آموزش های لازم را به جوانان بدهند. این طرح را با قید یک فوریت ثبت کردم و منتظریم در اولویت مجلس قرار گیرد. امیدواریم این آموزش ها و فرهنگسازی در حوزه ازدواج در دوره سربازی، مدارس و دانشگاه تدریس شود.

سیاوشی به مباحث اقتصادی اشاره کرده و تاکید کرد: قانون تسهیل ازدواج در سال 84 مصوب شده ولی در طول دولت های مختلف اجرایی نشده است. البته سه ماده این مصوبه (وام ازدواج، خوابگاه های متاهلین و ثبت روزی به نام ازدواج) اجرایی شده است. کمیسیون فرهنگی و اجتماعی مجلس به دلیل اجرا نشدن این قانون از دولت یازدهم به قوه قضائیه شکایت کرده است. مجدد این شکایت در دستور کار کمیسیون فرهنگی و اجتماعی مجلس قرار گرفته تا شکایت را از قوه قضائیه پیگیری کند. متاسفانه شاهد نرخ رو به رشد کاهش ازدواج هستیم و این خطرناک تر از طلاق است و باید برای ازدواج فرهنگسازی شود. آموزش های بعد از ازدواج نیز منجر به کاهش طلاق می شود و با ارائه آن می توان طلاق را کاهش داد.

خبرنگار: پریسا هاشمی

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.