روزهای قشنگی که می روند وما می مانیم !
رکنا: محصل/ رژیم غذایی می گیریم و دوست داریم با آب کردن نیمچه چربی و اضافه وزن خود خوش تیپ بمانیم. کار سختی است ،باید به خاطر سلامتی و حفظ ظاهرمان از خوردن یک سری چیزهایی که خوشمزه و شیرین ویا چرب و چیلی هستند چشم پوشی کنیم و مشتی به شکم خود بزنیم ،حواسش باشد که هوس خوردن غذاهای جور واجور به سرش نزند.
ما می دانیم عقل سالم در بدن سالم است. برای همین هم مقید به سلامت جسم خود هستیم. اما حقیقت این است که برای داشتن جسم سالم باید عقل سالم داشته باشیم .
خیلی از کسانی که به بیماری هایی مثل قند خون ،فشارخون و بیماری های اجق وجق مبتلا می شوند به خاطر نا آ گاهی هایی است که چه از زیاده روی در خوردن یک سری مواد غذایی داشته اند و چه از فشارهای عصبی و روحی و روانی بوده که مایه عذاب شان شده است. آنها در واقع به آ رامش نرسیده اند تا بتوانند احساس خوشبختی را در لحظه لحظه زندگی خود تجربه کنند.توقع های بی حدو اندازه، غرور نابجا و ندانم کاری باعث می شود نتوانند نفس عمیق بکشند و دقایقی آرام قدم بزنند. این افراد تند و بیقرار راه می روند و حتی حرکات بدن شان هنگام پیاده روی نشان می دهد عصبی هستند.
اگر لحظه ای بتوانند سکوت کنند،به چیزهایی که دارند بیاندیشند ،گاهی با خود خلوت کرده و اگر دل شان گرفت چند قطره اشک بریزند.
گل و گیاهی کوچک گوشه اتاق خود بگذارند. در کارهای خیر ،هرچند کوچک مشارکت داشته باشند ،سعی کنند مسایل کوچک و پیش پا افتاده را روی برج زهر مار اخلاق خود علم نکنند و خطای دیگران را نادیده بگیرند ،یعنی بخشنده و سخاوتمند باشند خیلی از مشکلات شان حل خواهد شد.
پس باید در کنار رژیم غذایی،رژیم روح و روان هم بگیریم و از خوراک عقل خود درست و اندازه استفاده ببریم.
باید حواس خودمان را خیلی جمع کنیم.برای رژیم غذایی درست نیازمند مطالعه و آگاهی لازم هستیم. در مطلبی خواندم نتایج تحقیقات ثابت کرده رژیم گرفتن غیر اصولی غذایی باعث آسیب شدید به مغز می شود و در این حالت مغز سلول های خودش را مصرف می کند و ... .
این اصل در باره رژیم روح و روان مان نیز صدق می کند.
شناخت و درک درست موقعیت ها و داشتن امید و هدف های خوب و متعالی در زندگی سبب می شود به اندازه حرف بزنیم ،بجا نگاه کنیم ،خوب گام برداریم و نیت های پاک در کارهای خود داشته باشیم و فکر و عقل مان را درگیر مسائل الکی و بیخود و بی ارزش نکنیم.
رسول اکرم حضرت محمد (ص) در این باره می فرمایند :خداوند هبج نعمتی را برتر از عقل در میان بندگانش تقسیم نکرده است و در مقابل عقل،جهل و نادانی بدترین فقر و تنگدستی است. انسان نا آگاه و جاهل هم ثروتش را از دست می دهد و هم آبرو و حیثیتش را و در یک کلمه دین و دنیایش را تباه می سازد. البته منظور از عقل برابر آ موزه های دینی مان ،همان هوش و فراستی است که انسان را به خدا و اطاعت او نزدیک می کندو از زشتی ها دور می سازد.
ما برای رسیدن به آ رامش و احساس خوشبختی باید در فکر و عمل خود اندازه نگه داریم که اندازه نکو است و تعادل داشته باشیم.
مبادا با ندانم کاری از موقعیت ها ،دارایی ها ،سرمایه های گرانبها و ثروت های واقعی خود باز بمانیم و مثل دوستی که همسرش را از دست داده بنشینیم و حسرت روزهای گذشته را بخوریم. خدانکند در چنین موقعیت هایی ،انسان احساس گناه نیز بکند و خودش را مقصر بداند. آن گاه دیگر روزهای روشنی که در زندگی خود ارزان و راحت از کف داده را باز نخواهد یافت و شب های تار و دلگیر پیش روی خود را تاب نخواهد آ ورد.
شکرگزار نعمت های خدا باشیم و برای ساختن زندگی و رسیدن به عاقبت بخیری عزم جدی و تلاش بیشتری داشته باشیم.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید
ارسال نظر