از کاه کوه می سازیم وبا غول عذاب گلاویز می شویم!

این غفلت تهدیدی است که اگر در مورد آن درست فکر کنیم می تواند به فرصت تبدیل شود و در شرایط خوبی قرار بگیریم که کار و بارمان را کارستان کند.

پس در ماجرای نیمه پر لیوان را دیدن نیز نباید از نیمه خالی غافل بمانیم و در مواجهه با نیمه خالی لیوان هم باید به چند نکته توجه داشته باشیم. اول این که ما دست های توانایی داریم و می توانیم لیوان را محکم نگه داریم. دوم این که چشم هایی داریم که می بینند لیوان را.

نکته بعدی فکر و هوش و حواسی است که ما آدم ها را توانا ساخت لیوان را شفاف پیکره بندی کنیم و بسازیم و بدانیم که از این ساخته خوددر چه مواقعی و چگونه استفاده کنیم. درکنار تمام آنچه مقدمات این مساله محسوب می شوند ما دارای قدرت بیانی هستیم که می تواند با بهره گیری از دیگر توانمندی های مان ما را به یک قدرت تشخیص و تجزیه و تحلیل مسائل پیرامون و پیش روی مان مجهز کند.

از همه اینها مهم تر درک وجود خالقی یکتا و بی همتا است که جهانی به این بزرگ و با نظم و ترتیب آفریده و ما نیز بخش کوچکی ازجهان خلقت او هستیم.

با این وجود باید بگوییم ابر و باد و مه خورشید و فلک درکارند تا «ما» باشیم ،ببینیم،بیاندیشیم ،بتوانیم و با درک درست و شناخت صحیح ،مفاهیم و ارزش های والایی در راه رسیدن به اهداف مقدس خود تعریف کنیم.

افسوس که گاهی فقط نیمه خالی یا نیمه پر لیوان را می بینیم و ذهن و فکرمان درگیر یک سری موضوع هاو مسائل حاشیه ای می شود. اگر به دنبال کشف دلایل ،بهانه ها و علت های کوچکی باشیم که شادی و سرحالی و خوشی لحظه به لحظه زندگی مان را در پی داشته باشد برنده واقعی خواهیم بود. امابا تفسیرهای نادرست موضوع های ریز و درشت زندگی مان و توقع های پوچ و بلند پروازانه دچار نا امیدی،احساس تنهایی،آشفتگی و دلتنگی و کم صبری خواهیم شد و هیچ گاه نخواهیم دانست چرا حافظ شیراز گفت :«جز نقش تو در نظر نیامد ما را ،جز کوی تو رهگذر نیامد ما را.»

اگر به این مرحله از زندگی خود نرسیدیم یعنی آ نچه داریم را قدر ندانستیم ،هوشیار و بیدار نبودیم و با شناخت و درک درست راه مان را پیدا نکردیم ودر چنین حالتی به خاطر برداشت های غلط و حرکت های واهی ، به ظاهر زنده ایم و سال ها قبل از مرگ طبیعی مان ،مرده ایم.

سعدی شیرین سخن با دلخوری از کبر و غرور و ندانم کاری اینجا به ما هشدار می دهد ،ای که پنجاه رفت و در خوابی ،مگر این چند روزه در یابی ؟.

ماباید برای پاسخ به این سوال سعدی بزرگ ،دقت داشته باشیم و مرد خدا بشویم یعنی طوری زندگی کنیم که صلابت، استواری و نفوذناپذیری عنصر محوری هویت مان بشود و با دین باوری از آسیب نسیان زیان بار و از گزند غفلت های خطر زا مصون بمانیم و بتوانیم گوهر یقین را در زندگی خود پیدا کنیم . آن گاه مثل سدی محکم در برابر مشکلات ،سختی ها و همه موضوع های ریز و درشتی که احساس خوب و شادی زندگی مان را تیره و کدر می کنند بایستیم و مقاوم و صبور باشیم.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید