هیاهوی شیپور ذهن و بوق و کرنای تنهایی

با این همه دل مشغولی ، درک شرایط وشناخت موقعیت هابرای گذر از مراحل مختلف زندگی و تصمیم گیری های درست و ایمن کار سختی است و این ما هستیم که باید ببینیم چگونه می توانیم به آرامش و ثبات برسیم و ذهن خود را خالی از سرو صداهای اضافی کنیم.

حکایت این وضعیت ما،مثل فردی است که در یک مسابقه ورزشی با شور و تمام توان بر شیپور می دمد تا به ورزشکاران و تماشاچیان هیجان بیشتری بدهد. کار این جوان و سرو صدا شیپور او نه تنها آ زار دهنده نیست بلکه در جای خود مفید و اثر بخش است.

اگر او از میدان مسابقه بیرون بیاید و همچنان بر شیپور بدمد دیگران را فراری می دهد و خودش هم از این سرو صدای شیپور دلزده و خسته خواهد شد. بی هیچ تردید باید قبول کنیم تمام صحنه های زندگی میدان مسابقه نیستند و ما لحظات زیادی در زندگی خود نیاز به آ رامش و سکوت و تفکر داریم . در واقع باید از هیاهوی شیپوری که در میدان ذهن ما وقت و بی وقت سرو صدا به پا می کند و ما را درگیر کرده فاصله بگیریم. رسیدن به چنین تصمیمی ،نشان از توانایی ما در تشخیص موقعیت های مختلف زندگی است تا بدانیم هر سخن جایی و هر نکته ،مکانی دارد.

ما نمی توانیم همه جا با سر و صدای شیپور ،کار خود را پیش ببریم. ژاپنی ها ضرب المثل جالبی دارند که می گوید : اگر «فریاد» بزنی به «صدای تو» گوش می دهند و اگر « آرام»بگویی به «حرف»تو گوش می دهند. واقعیت این است ،هیاهوی شیپور ذهن ما همان افکار منفی و دل مشغولی ها هستند و ما را از آ رامش دور می کنند .

یک روی سکه صدای این شیپور می تواند غوغایی درونی برای جمع کردن پول و ثروت بیشتر ،حرص و طمع کسب موقعیت ها،مقام و منصب ،غفلت از داشته هایی که داریم و قدرش را نمی دانیم و عادت های زشتی مانند بخل و حسد و غیبت و دروغ و بدخلقی و حسرت گذشته ها است.

و آن روی دیگر این سکه نیز می تواند چهره مثبت سر و صدای شیپور ذهن در میدان تکاپوی راه حقیقت و سلامت زندگی فردی و اجتماعی و توجه به مسائل دینی و اعتقادی باشد که در جای خود بسیار مفید و ارزنده است.

صدای شیپور این روی سکه همان اثری را دارد که در میدان مسابقه بر جای می گذارد و به ما برای کسب فضایل اخلاقی و اعتقادی هیجان و انگیزه بیشتری می دهد.

نکته دیگر این که درباره ذهن مشغول و افکار منفی زمانی خواهیم توانست به دیدگاه درست برای تشخیص موقعیت و گذر از مراحل سخت برسیم که افکار منفی را از خود دور کنیم تا مبادا با هیاهوی نابجای شیپور ذهن،داد بوق و کرنای تنهایی و افسردگی و خمودگی در وجودمان در بیاید.

گاهی یک حادثه Incident مانند زلزله یا رویارویی با واقعه ای غم انگیز و تلنگری از این نوع می تواند هشداری باشد که قدر داشته های مان را بیشتر بدانیم و ذهن و فکر زیبا و متعالی خود را درگیر مسائل پوچ و بی ارزش و خطا و ناصواب نکنیم.

هنوز هم فرصت داریم،مثبت ببینیم ،خوب فکر کنیم و قشنگ و اندازه حرف بزنیم که آ نچه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند.

اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید