خیلی شرایط سختی است. در این اوقات دست و پایم را گم می کنم و واقعا نمی دانم چه کار کنم و بیشتر اوقات به خواسته او جواب می دهم ولی این کار ادامه دارد و دفعه بعد، بدتر می شود. واقعا نمی دانم چه کار کنم. لطفا راهنمایی ام کنید.

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که با صحنه ای روبه رو شده اید که در آن کودک گریه شدیدی می کند، کبود می شود و چشم هایش به سمت بالا می چرخد و شما سفیدی چشمان او را می بینید و برای چند لحظه بیهوش می شود. این تجربه بسیار وحشتناک است. پدر و مادر و اطرافیان کودک دست و پای خود را گم می کنند، به صورت کودک آب می پاشند و روش هایی را که اطرافیان در آن لحظه می گویند، به کار می گیرند. اما علت این مشکل چیست و در این موقعیت چه کاری باید انجام داد؟

توجه جلب می کند!

بیشتر اوقات، حبس نفس کودک علت پزشکی ندارد و کودک آن را از کسی یاد نگرفته است بلکه وقتی به یکی از خواسته های کودک نه گفته شده و شروع به گریه کرده و شما به او توجه نکرده اید، این اتفاق افتاده است و او یاد می گیرد که این کار را تکرار کند، چون راهی است که به خوبی می تواند توجه اطرافیان را جلب کند و به خواسته خود برسد.

راهکارها

اگر برای شما هم این مشکل پیش آمد، راهکار های زیر را به کار ببرید.

 با پزشک خود صحبت کنید.

اگرچه حبس نفس به ندرت می تواند مشکل پزشکی باشد، اما بهتر است قبل از هر اقدامی به پزشک مراجعه و مشکل را با او مطرح کنید. گاهی ممکن است علت کبود شدن کودک مشکل تنفسی یا قلبی او باشد. بعد از این که از سلامت کودک خود مطمئن شدید، برای حل مشکل خود کارهای زیر را انجام دهید.

 یک محل امن در منزل خود پیدا کنید.

مکانی را انتخاب کنید که احتمال خطر برای کودک کم باشد؛ برای مثال روی فرش، مناسب تر از تخت خواب است؛ چون امکان دارد کودک غلت بزند و از روی آن بیفتد.

سعی کنید به رفتار کودک به طور کلی توجه نکنید.

زمانی که کودک نفسش را حبس کرد اصلا به او توجه نکنید، کودک را به محل در نظر گرفته شده ببرید و او را تنها بگذارید ولی از دور مراقب او باشید.

 بهتر است کودک شما را نبیند.

یادتان باشد کودک شما را نبیند، اگر کودک برای جلب نظر شما نفسش را حبس کرده باشد، با رفتن شما شروع به نفس کشیدن می کند یا حتی دنبال شما می گردد تا شما او را ببینید. اگر نمی توانید اتاق را ترک کنید، خود را به کاری مشغول کنید؛ برای مثال تابلو های منزل را نگاه یا غذا درست کنید.

 صبور باشید. یادتان باشد برای ترک این رفتار کودک به زمان نیاز است.

بهتر است یک دفترچه بردارید و تعداد دفعات این رفتار را یادداشت کنید تا شاهد تغییرات باشید.

 اعتماد به نفس داشته باشید و با همسر خود در این باره به تفاهم برسید.

ما می دانیم که بی توجهی به گریه های کودک در این لحظه چقدر سخت است و گاهی نگران می شوید. بهترین کار این است که در این موقعیت با خود صحبت کنید و بگویید کار درستی انجام می دهید و این به نفع کودک است و مطمئن باشید که زحمات تان به نتیجه خواهد رسید.

رفتارهای مثبت کودک را تقویت کنید.

نکته مهم این است که شما زمانی که کودک نفسش را حبس نمی کند، به او توجه کنید؛ برای مثال اگر کودک در شرایطی قرار گرفت که به طور معمول نفسش را حبس می کرده و حالا این کار را انجام نداده است، پیش کودک بروید وچند دقیقه با او بازی کنید.

اگر نمی توانید به کودک توجه نکنید، از روش های دیگر استفاده کنید.

گاهی والدین نمی توانند صحنه حبس کردن نفس کودک خود را تحمل کنند و به آن

بی اعتنا باشند. اگرچه بهترین راه حل برای این مشکل، نادیده گرفتن است ولی اگر نمی توانید این کار را انجام دهید تا جایی که امکان دارد به او توجه کمتری داشته باشید.

خونسرد باشید و فریاد نزنید و گریه نکنید، به جای این کار کودک را بغل کنید آب روی صورت وی بپاشید و به صورت کودک فوت کنید و بعد از برطرف شدن کبودی نه کودک را تنبیه کنید و نه خواسته او را انجام دهید.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

نجمه عابدی شرق دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی در انستیتو روان‌پزشکی

 

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: