به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در پی وقوع چندین مورد سرقت شبانه درختان در جنگل‌های دماوند، که از نیمه شب تا سپیده‌دم ادامه دارد، واقعیتی تلخ آشکار شده است. قاچاقچیان چوب در سکوت شب به جان جنگل‌های پایتخت افتاده‌اند. درختان تنومند گردو و صنوبر، که برخی از آن‌ها بیش از ۵۰ سال عمر دارند، یکی‌یکی در حال نابودی هستند. آن‌ها نه تنها زیبایی طبیعت را از بین می‌برند، بلکه منابع طبیعی کشور را به تاراج می‌برند و سودهای میلیاردی به جیب می‌زنند.

طبق گزارشات محلی، در یک سال گذشته، اعضای یک باند سارقان چوب در این منطقه فعالیت‌های خود را افزایش داده‌اند. این افراد، با سوءاستفاده از غیبت مالکان زمین‌ها و سرمای هوا، به صورت شبانه درختان جنگلی را قطع کرده و با استفاده از رودخانه‌ها، چوب‌های سرقتی را از منطقه خارج می‌کنند. این روش که به منظور از بین بردن ردپا و مخفی کردن آثار جرم صورت می‌گیرد، نشان از برنامه‌ریزی دقیق و حرفه‌ای دارد.

ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود. مردم محلی می‌گویند که طی دو ماه اخیر هیچ اقدام مؤثری برای مقابله با این تخلفات صورت نگرفته است. حتی زمانی که اهالی منطقه برای مقابله با این سارقان به محل آمدند، خود شاهد قطع درختان در نیمه‌های شب بودند. اما متأسفانه حتی در آن زمان، هیچ‌گونه برخورد جدی از سوی مسئولان مربوطه صورت نگرفت.

اما سوال اصلی اینجاست: چه کسی پشت پرده این سرقت‌هاست؟ آیا یک باند سازمان‌یافته در کار است که به این راحتی قادر به نابودی جنگل‌ها و قاچاق چوب‌های گران‌بهاست؟

واقعیت تلخ این است که مسئولان هنوز نتواسته‌اند به‌طور مؤثر و سریع با این بحران روبه‌رو شوند. در حالی که چوب‌های سرقتی در دل شب به سرقت می‌روند و رودخانه‌ها به محل جابه‌جایی آن‌ها تبدیل شده‌اند، جنگل‌ها بی‌صدا و بی‌دفاع در حال نابودی هستند. اگر نظارت‌ها به موقع انجام می‌شد و برخوردهای جدی‌تر صورت می‌گرفت، هیچ‌گاه این وضعیت بحرانی به وجود نمی‌آمد.

در نهایت، این سوال همچنان بی‌جواب می‌ماند: چه کسی مسئول حفاظت از این منابع ارزشمند است و چرا تا به حال اقدامی جدی برای متوقف کردن این فاجعه انجام نشده است؟