صدای شبانه‌روزی فعالیت معدن بیخ گوش ساکنان شهرک فرزان؛ مردم دیگر تاب ندارند! / فاصله باید حداقل ۵۰۰ متر باشد + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،  شهرک فرزان، یکی از مناطق مسکونی در استان تهران و شهرستان قدس است. بخشی از این شهرک در مجاورت یک معدن فعال واقع شده و ساکنان آن به طور روزمره با مشکلاتی همچون گرد و خاک، آلودگی هوا، و آلودگی صوتی دست و پنجه نرم می‌کنند. اما سوالی که این روزها ذهن اهالی این منطقه را مشغول کرده، این است که چگونه می‌توان در چنین نزدیکی به یک معدن، یعنی در فاصله‌ای که حتی به چند متر هم نمی‌رسد، مسکن ساخت؟ شهرداری و نهادهای مسئول به چه دلیل اجازه داده‌اند که خانه‌ها درست در کنار این منبع آلودگی ساخته شوند؟

مسکن در برابر معدن، مسئله‌ای که نادیده گرفته شده

طبق مقررات، فاصله میان معدن و مناطق مسکونی باید حداقل ۵۰۰ متر باشد تا از تأثیرات مخرب آلودگی‌ها جلوگیری شود. اما در اینجا، ساکنان با خانه‌هایی روبه‌رو هستند که گاهی تنها چند متر با معدن فاصله دارند. این فاصله کم، به طور مستقیم موجب می‌شود که اهالی این منطقه روزانه در معرض گرد و خاک شدید، آلودگی هوا و سر و صدای انفجارهای معدن قرار بگیرند.

آلودگی‌های متعدد و تهدید سلامت مردم

معدن‌های فعال نه تنها باعث تولید گرد و خاک فراوان می‌شوند، بلکه آلودگی‌های صوتی و شیمیایی نیز به همراه دارند. صدای سنگتراش معدن و کار ماشین‌آلات سنگین در طول روز، به یک عادت روزمره برای ساکنان شهرک فرزان تبدیل شده است. بسیاری از اهالی از مشکلات تنفسی، پوستی و حتی اضطراب‌های ناشی از آلودگی صوتی شکایت دارند. این شرایط به وضوح نشان‌دهنده تهدیدی جدی برای سلامت انسان‌هاست، اما شهرداری همچنان مجوز ساخت و ساز در این منطقه را صادر کرده است.

سکوت مسئولین، نادیده گرفتن حقوق شهروندان

سوالی که به طور مداوم از سوی ساکنان مطرح می‌شود این است که چرا شهرداری این وضعیت را نادیده گرفته و اجازه داده که مسکن‌ها در چنین نزدیکی به معدن ساخته شوند؟ آیا مسئولین در قبال سلامت و رفاه شهروندان مسئولیتی ندارند؟ این سوالی است که باید از شهرداری و دیگر نهادهای مسئول خواسته شود.

یک اشتباه فاحش در تصمیم‌گیری‌های شهری

ایجاد یک شهر یا شهرک جدید به هیچ عنوان نباید به قیمت نادیده گرفتن مسائل زیست‌محیطی و بهداشتی باشد. ساخت مسکن در نزدیکی معادن فعال، اقدامی است که به وضوح با قوانین فاصله‌گذاری معادن از مناطق مسکونی در تضاد است. با این حال، شهرداری و نهادهای نظارتی در این زمینه به نظر می‌رسد که تنها به توسعه شهری بدون در نظر گرفتن عواقب آن توجه کرده‌اند. آیا واقعاً ارزش دارد که مردم در چنین شرایطی زندگی کنند و سلامتشان به خطر بیفتد؟ مسلماً پاسخ منفی است.

ساکنان شهرک فرزان به وضوح از وضعیت موجود ناراضی هستند و خواهان اقدام فوری از سوی مسئولین هستند. سوالاتی که آن‌ها مطرح می‌کنند، نه تنها باید به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد، بلکه مسئولین باید پاسخگویی بیشتری داشته باشند. ساخت مسکن در مجاورت معادن باید به طور جدی ممنوع شود و در تصمیم‌گیری‌های شهری، رعایت اصول زیست‌محیطی و سلامت انسان‌ها باید در اولویت قرار گیرد. در غیر این صورت، این نوع توسعه‌های بی‌محابا تنها به قیمت تخریب زندگی مردم و افزایش مشکلات بهداشتی خواهد بود. این وضعیت باید تغییر کند و مردم فرزان حق دارند که از حقوق خود دفاع کنند.