کودکان و نوجوانان دارای معلولیت تهران از عدم دسترسی به حمل و نقل عمومی می گویند! + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، روزانه افراد دارای معلولیت در ایران به ویژه کودکان و نوجوانان، با چالش های متعددی روبرو هستند که یکی از دردناک ترین آنها عدم دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی است. این مشکل، نه تنها آزادی حرکت آنها را محدود می کند، بلکه بر کیفیت زندگی، تحصیل و حضور اجتماعی شان نیز تاثیرات عمیقی می گذارد.

تصور کنید کودکی که با شوق و امید می‌خواهد به مدرسه برود تا همسالان خود را ببیند و یاد بگیرد؛ اما هر روز با موانعی روبرو می‌شود که در جامعه‌ای نابرابر به او تحمیل شده است. ایستگاه های مترو بدون آسانسور یا رمپ‌های استاندارد، اتوبوس‌هایی که برای ویلچر مناسب سازی نشده اند و خیابان هایی که عبور از آنها به یک چالش بزرگ تبدیل شده است، همه و همه این کودکان را از ساده ترین حقوق خود محروم می کند.

افرادی که از ویلچر استفاده می کنند، هر روز برای رسیدن به محل کار، مدرسه و... با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. خانواده این افراد مجبور هستند هزینه‌های زیادی برای تاکسی های شخصی بپردازند؛ چراکه اتوبوس‌ ها و متروها، امکانات لازم را برای جا به جایی این افراد ندارند.

این عدم دسترسی تنها به مسائل اقتصادی محدود نمی شود. افرادی که به دلیل این موانع از فعالیت‌های اجتماعی دور مانده‌اند، احساس انزوا و طردشدگی را تجربه می کنند.

عدم دسترسی به حمل و نقل عمومی نه تنها حق طبیعی افراد دارای معلولیت است، بلکه این افراد را برای جا به جایی محدود کرده است از جمله این موارد می توان به فرصت برابر برای آموزش، سرگرمی و ارتباط با دیگران اشاره کرد. آنها با موانعی رو به رو هستند که نه به دلیل معلولیتشان، بلکه به دلیل بی‌توجهی جامعه به نیازهایشان ایجاد شده است.