قیمت مسکن را که پیش بینی کردیم می خواستند ما را دار بزنند! / برخی هدف آمریکا را در کشور محقق می سازند

به گزارش رکنا، بالاخره با حضور رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی، رییس ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران و مدیرعامل بانک مسکن عملیات اجرایی ساخت 15 هزار و 480 واحد نهضت ملی مسکن در منطقه چیتگر آغاز شد. قرار است این واحدها طی سه سال ساخته و تحویل شود، این واحدها در سامانه نهضت ملی مسکن ثبت شده‌اند و از وام 450 میلیون تومانی برای ساخت آنها استفاده خواهد شد.

بیش از 13 سال از آغاز طرح مسکن مهر می گذرد، اما این پروژه عظیم هنوز به طور کامل تکمیل نشده است که پروژه های دیگر ساخت مسکن به این طرح افزوده شد. میراث عظیمی که از دولتی به دولت دیگر رسید و مشخص نیست چه زمانی به طور کامل تحویل متقاضیان می شود. بعد از این همه سال هنوز پرونده هیچ کدام از این پروژه ها مختومه نشده است و متقاضیانی که با هزار امید و آرزو در این طرح ها ثبت نام کرده اند، بلاتکلیف مانده و با خلف وعده در زمان تحویل مواجه هستند و کسی پاسخگوی آنها نیست. سرانجام این طرح ها چه می شود؟ آیا ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در سال امکان پذیر است؟

در این خصوص گفتگوی رکنا با بیت الله ستاریان، استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسکن را بخوانید:

بیت الله ستاریان در ابتدا گفت: در این که دولت موضوع نیاز سالانه یک میلیون واحد مسکونی در کشور را متوجه شده است، قابل تقدیر است. دولت های قبلی هیچ وقت زیر بار نیاز یک میلیون واحد مسکونی در سال نرفتند و یا سعی کردند صورت مساله را کوچک نشان داده و یا آن را حذف کنند.

اکنون مساله مشخص است. یک میلیون واحد مسکونی در سال نیاز داریم. مساله مهم این است که چگونه می خواهیم به این هدف برسیم. برنامه ای که قرار است برای رسیدن به این هدف تنظیم شود، مهم است. با برنامه ای که دولت دارد، اصلا امکان ندارد به این مقدار تولید برسیم. حتی امکان دارد با این روش و برنامه میزان تولید مسکن با افت هم همراه شود.

آیا ساخت 4 درصد کل کشور امکان پذیر است؟

وی با تاکید بر این که موضوع کمبود مسکن به کل ساختار و مسائل بنیادین و اساسی اقتصاد کشور مرتبط است، گفت: سخن از ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال است. کل واحدهای مسکونی کشور حدود 24 میلیون واحد است. اگر فرض را بر این بگیریم که همه این واحدها فضای جانبی مورد نیاز بهداشتی، درمانی، آموزشی، اداری، تفریحی، فرهنگی و غیره را به اندازه کافی دارند. فرض دیگر این باشد که تمام زیرساخت های مورد نیاز این واحدهای مسکونی مانند برق، آب، گاز، جاده، اتوبان و غیره فراهم باشد. با در نظر گرفتن این دو فرض که همه می دانیم غلط است، دولت می خواهد 4 درصد کل واحد های مسکونی موجود کشور را بسازد.

آیا امکان پذیر است؟ ما نه تنها قادر به ساخت 4 درصد کل واحدهای مسکونی کشور نیستیم، بلکه قادر به ساخت زیرساخت ها و فضاهای جانبی مورد نیاز آن مانند (مدارس، بیمارستان، تامین گاز، برق، آب، اتوبان و غیره) هم نیستیم. ساخت 4 درصد عمرانی کل کشور به معنی این است که رشد 2 رقمی در اقتصاد کشور داشته باشیم. آیا این رشد وجود دارد؟ هم اکنون اقتصاد کشور نه تنها با رشد همراه نیست،بلکه عقب گرد هم می رود. زمانی می توانیم سالانه یک میلیون واحد مسکونی بسازیم، که بالای 17 درصد رشد اقتصادی داشته باشیم.

این روش خود فریبی است

این کارشناس مسکن در پاسخ به این سوال که آیا دولت طرح های نیمه کاره دولت های قبلی را می خواهد به متقاضیان تحویل دهد، گفت: همان کاری که مسکن مهر انجام داد. مسکن مهر برای هر واحد 10 میلیون تومان به تعاونی ها وام پرداخت کرد و در آمارها آورد که مسکن مهر ساخته است. در حالیکه بازساختگی واحدهای در حال اتمام بود.

دولت سیزدهم هم ممکن است همین روش را انجام دهد. مساله ما این است که این روش خودفریبی است و بلایی بر سر دولت می آید که دولت های قبلی عامل آن هستند. این دولت هم همان بلا را بر سر دولت بعدی خواهد آورد.

می خواستند ما را دار بزنند!

ستاریان تاکید کرد: 25 سال قبل همه آمارها و هشدارها را داده بودیم که در سال 1400 قرار است چه اتفاقی در کشور رخ دهد. قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در تهران را به طور میانگین 35 میلیون تومان پیش بینی کردیم. همان زمان می خواستند ما را دار بزنند. گفتند این حرف ها پرت و پلا است و هرگز محقق نخواهد شد. سه دوره دهه به دهه آمار و پیش بینی قیمت کردیم. هر بار مورد هجمه شدید دولتمردان و مسئولان قرار گرفتیم.

برخی هدف آمریکا را در کشور محقق ساخته اند

وی ادامه داد: اکنون هم هشدار می دهیم. دولت قادر به ساخت 4 میلیون واحد مسکونی در 4 سال نیست. مگر این که ساختار کل اقتصاد کشور تغییر کند. اقتصاد کشور یک اقتصاد سوسیالیستی – کمونیستی و بسته ترین اقتصاد دنیا است. برخی کارشناسان که از دوران انقلاب بوده و تا به امروز هستند، سنگ این اقتصاد را به سینه می زنند و اجازه نخواهند داد تغییری در اقتصاد رخ دهد. این مجموعه دقیقا همان هدفی که آمریکا دنبال می کند را محقق ساخته اند. تنها هدف آمریکا در ایران این است که تلاش کند، ایران اقتصاد خود را تغییر ندهد.

این کارشناس مسکن درخصوص عدم تمایل انبوه سازان برای ورود به طرح نهضت ملی مسکن به دلیل فاصله قیمت تمام شده ساخت هر مترمربع واحد مسکونی، و این که این طرح قرار است به دست چه کسانی ساخته شود، گفت: طرح نهضت ملی مسکن حتی با متری 8 میلیون تومان هم ساخته نخواهد شد. امروز قیمت تمام شده ساخت هر مترمربع مسکن 10 میلیون تومان است. اگر همین امروز ساخت واحدها آغاز شود تا سه سال دیگر به متری 15 میلیون تومان خواهد رسید. این پیش بینی خوش بینانه ترین پیش بینی ممکن است.

فقط یک دلیل بیاورند که دلار به 200 هزار تومان و زمین متری 20 میلیارد تومان نخواهد شد!

ستاریان ضمن بیان این که نیم قرن است که بیش از نیمی از جامعه ایران، در سبد خانوار با مشکل مسکن مواجه هستند، تصریح کرد: دلار 7 هزار تومانی را به 25 هزار تومان و زمین متری 500 هزار تومانی در تهران را به متری 200 میلیون تومان رساندیم. دولت، مسئولان و کارشناسان فقط و فقط یک دلیل ارائه کنند که قیمت زمین متری 200 میلیون تومانی به متری 20 میلیارد تومان نمی رسد و ارز 25 هزار تومانی به 200 هزار تومان نخواهد رسید. این دولت و دولت های قبل چه تفاوت اساسی باهم دارند؟ چه تغییری در ساختار اقتصاد ایجاد کردند که بتوانیم ادعا کنیم که تحقق این قیمت ها محال است؟

اسب مرده را پیاده شو!

وی تاکید کرد: اقتصاد، برنامه ها و مسئولان همه همان دولت های قبلی هستند و هیچ فرقی باهم ندارند. همه از یک سیستم و یک بدنه انتخاب شدند. همه از یک سطح هوش، حقوق و امکانات برخوردار بودند. مساله آدم ها نیستند. یک ضرب المثل سرخپوستی است که می گوید "اسب مرده را پیاده شو". هر دولتی که آمد یا  می خواست زین این اسب یا شلاغ و یا مربی را تغییر دهد اما به این اصل دست نیافت که اسب مرده است و باید اقتصاد را تغییر داد.

ستاریان در آخر گفت: دولت ها و مسئولان بازی خصوصی سازی نکنند. سخن گفتن از خصوصی سازی در ایران، فقط یک بازی و سرگرمی خصوصی سازی است. خصوصی سازی به معنی واقعی یعنی آنچه در اختیار دولت است به مردم واگذار شود. نفت، گاز، طلا، اورانیوم، مس و هر آنچه در این کشور وجود دارد و در ید قدرت دولت است به مردم داده شود. دولت حق کسب درآمد از هیچ راهی جز اخذ مالیات، انفال و عوارض را ندارد.

پاک ترین دولت ها اگر یک ریال از منابع نفت، گاز، طلا و غیره درآمد داشته باشند، فاسدترین دولت ها می شوند. مردم باید از این منابع کار و درآمد داشته و دولت مالیات بگیرد. دولت نباید خود به کسب درآمد مشغول شود. این است که اقتصاد در دست بخش خصوصی قرار می گیرد و دولت عوارض آن را دریافت می کند.