افشای پشت پرده سریال ستایش / راز ایرج قادری بعد از مرگ در تلویزیون!

ستایش یک مجموعه‌ تلویزیونی ایرانی است . ستایش در سه فصل به کارگردانی سعید سلطانی و به نویسندگی سعید مطلبی است. به گفته کارگردان و بازیگران ستایش، بانی و طراح  سریال ستایش ایرج قادری بوده‌است. در ساخت این سریال ستایش از فیلم واکنش پنجم اثر تهمینه میلانی اقتباس‌های فراوانی شده‌است.

 این طبیعی هم هست ، حتی انسان های معمولی هم چنین اسراری دارند اما برای مشاهیر با توجه به هواداران شان ، این موضوع برای رسانه ها همیشه جذاب تر است .

در کشور ما هم همینطور ، بخصوص برای هنرمندان . معمولاً هنرمندان در برهه‌ای از زندگی باپیشنهاداتی رو برو می شوند که بخاطر جایگاهشان یا همکاران ، از انتشار و علنی کردن آن پرهیز می کنند. یا مشکلاتی که در زمان حیات آنان همیشه سربه مهر می ماند ... اما پس از مرگ آنها متوجه می شویم که فلان نقش را قرار بوده فلانی بازی کند یا فلان فیلم را فلانی بسازد.

 یکی از مشهورترین نمونه ها در این زمینه سریال پربیننده ستایش است. سریالی که در سه فصل توسط سعید مطلبی - نویسنده و کارگردان مشهور سینما - نوشته شد و در زمان پخش خود از پربیننده ترین سریال ها بود و بازپخش های آن نیز کماکان بیننده دارد‌.

سعید مطلبی در اواخر دهه ۴۰ کار در سینما را در کنار ایرج قادری آغاز کرد . این دو نفر خیلی زود تبدیل به دوقلوهای سینما شدند ، یک روح در دو بدن! هم  مطلبی می‌دانست قادری چه می خواهد و هم قادری چشم بسته نوشته های مطلبی را قبول داشت. موفقیت سناریوهایی که مطلبی برای قادری می نوشت باعث شد موقعیت آنها در سینما عالی شود.

در نتیجه خود سعید مطلبی هم پشت دوربین آمد و کارگردان شد . در بهترین آثار او همچون کوچه مردها قادری بازی کرد ...

پس از پیروزی انقلاب هر دو هنرمند ممنوع الکار شدند. در دهه هفتاد که ایرج قادری توانست مجوز کارگردانی بگیرد ، دوباره سراغ دوست قدیمی اش آمد و در تمام کارهایی که تا لحظه حیاتش ساخت یا بازی کرد ، رد پای سعید مطلبی آشکار است اما .... ماجرای ستایش تبدیل به حسرت هر دو نفر شد .

صدا و سیما تلویحا پذیرفته بود که ایرج قادری این سریال را بسازد ، به همین دلیل سعید مطلبی انرژی و وقت زیادی روی قصه گذاشت . فقط ایرج قادری می‌توانست ریزه کاری های کار مطلبی را در بیاورد اما در دقیقه ۹۰ ....

 به هر حال این اجازه صادر نشد تا جای ایرج قادری در پشت و جلوی دوربین را سعید سلطانی و داریوش ارجمند بگیرند و نقش حشمت فردوس که می توانست نقطه عطفی در کارنامه ایرج‌قادری باشد ، تبدیل به حسرت این دو دوست برای همیشه شد.