بیماری‌های خودایمنی مهم کدامند؟

سیستم ایمنی بدن تا وقتی خوب کار می‌کند که همه چیز خوب است اما امان از روزی که هنگ می‌کند و همه چیز را به هم می‌ریزد. در این حالت بیماری‌ای به نام خودایمنی شکل می‌گیرد.

به گزارش رکنا ، بیماری که از شانس بد خانم‌ها، بیشتر آن‌ها را مبتلا می‌کند. این بیماری زنان را بیشتر از مردان درگیر می‌کند. زنان در سال‌های باروری بین ۱۴ تا ۴۴ سال بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. بیماری خودایمنی از اسمش پیداست خودش تیشه را می‌گیرد و به ریشه‌اش می‌زند. طوری هم ریشه را می‌زند که هم تشخیصش خیلی سخت است و در بعضی موارد هم درمانش.

بیماری خودایمنی مرموز و ناشناخته است و اصلا تکلیف بدن با آن مشخص نیست. یعنی یک جایی را نشانه می‌گیرد و به یک جای دیگر ضربه می‌زند درست مثل کریستیانو رونالدو. پس اگر دل‌تان می‌خواهد این بیماری را که سیستم بدن را به کلی بهم می‌ریزد، بشناسید این مطلب را از دست ندهید.

بیماری خودایمنی چیست؟

همان هنگ را که گفتیم، یادتان هست. بدن به معنای واقعی کلمه هنگ می‌کند. چطور؟ چرا سیستم ایمنی بدن به خودش حمله می‌کند؟ پزشکان هنوز علت اختلال در سیستم ایمنی را کشف نکرده‌اند اما چیزی که ثابت شده این است: بیماری خودایمنی به‌وسیله‌ سیستم ایمنی بدن گسترش پیدا می‌کند. وقتی این سیستم در حال مبارزه با انواع بیماری است ممکن است سلول‌های سالم بدن را به‌عنوان غریبه و مهاجم تشخیص بدهد و در نتیجه به آن‌ها حمله کند.

حدود ۸۰ نوع بیماری خودایمنی شناخته شده است. بیماری‌هایی که دارای نشانه‌های مشابهی هستند که تشخیص آن‌ها را خیلی سخت می‌کند. همچنین ممکن است در یک زمان چند نوع از این بیماری در بدن بروز پیدا کند.

چه دلایلی باعث بروز این بیماری می‌شود؟

با این‌که تحقیقات زیادی برای شناخت دلایل این بیماری انجام شده است اما هنوز به‌طور قطع نمی‌توان از آن‌ها نام برد. مهم‌ترین نکته که پزشکان سر آن اتفاق نظر دارند ژنتیک است. این‌که این بیماری زمینه ژنتیکی دارد و این‌که زنان را بیشتر از مردان مبتلا می‌کند.

به غیر از عوامل ژنتیکی می‌توان عوامل محیطی را هم مقصر دانست. عفونت‌ها هم می‌توانند عامل ابتلا به این بیماری باشند. موادغذایی، موادشیمیایی، آلودگی هوا و مصرف دخانیات هم می‌تواند در بروز آن تاثیرگذار باشد. البته از نقش استرس و اضطراب هم نباید به‌سادگی گذشت. تحقیقات نشان می‌دهد استرس دائمی و اضطراب‌های همیشگی نقش مهمی در بروز این بیماری دارند.

بیماری‌های خود ایمنی را چگونه بشناسیم؟

بیماری‌های خود ایمنی در بعضی نشانه‌ها شریک هستند. مثل:

خستگی همیشگی

درد عضلات

التهاب و قرمزی پوست

تب مداوم

مشکل تمرکز

ریزش مو

بی‌حسی و گز گز شدن دست و پا

زخم‌های پوستی

بیماری‌های خود ایمنی درمان می‌شوند؟

شاید روش‌های درمانی که در حال حاضر وجود دارد، نتواند به‌طور کامل این بیماری را درمان کند اما می‌تواند واکنش بیش فعالی سیستم ایمنی را کنترل کند و التهاب‌ها را کاهش دهد. پزشکان با تشخیص نوع بیماری داروهایی برای آرام کردن درد، التهاب، خستگی و درمان زخم پوست تجویز می‌کنند.

معروف‌ترین بیماری‌های خود ایمنی کدامند؟

لوپوس

شاید باورتان نشود اما آمار نشان می‌دهد ۹ نفر از هر ۱۰ نفر مبتلا به این بیماری زن هستند. لوپوس به پوست، مفاصل، کلیه‌ها، ‌قلب،‌ریه و دیگر اندام داخلی بدن آسیب می‌زند.

این بیماری به دلیل این‌که بیشتر اندام‌ها را درگیر می‌کند تشخیص سختی هم دارد اما مهم‌ترین نشانه‌های آن شامل خستگی شدید، درد و ورم مفاصل، سردرد، تب، کم خونی، درد قفسه سینه زمان نفس کشیدن، ریزش مو، حساسیت به نور، انعقاد غیرطبیعی خون، البته تورم دست و پا و چشم می‌شود.

تیروئیدیت هاشیموتو

در این بیماری سیستم ایمنی به اشتباه غده پروانه‌ای گردن را نشانه می‌گیرد. خستگی، افزایش وزن، نداشتن تیروئید تعادل هورمونی، درد عضلانی یا مفصلی، سردی دست و پا، خشکی پوست، مشکلات خلق و خو و ریز شدید مو از نشانه‌های این بیماری است.

آرتریت روماتوئید

آمار نشان می‌دهد چهار درصد از بانوان در زندگی خود به این بیماری مبتلا می‌شوند. نشانه‌های این بیماری هم التهاب مفصل در دست‌ها، انگشت‌ها، آرنج‌ها، زانوها و مفصل ران است. این بیماری باعث فرسودگی و از بین رفتن مفاصل می‌شود. آرتریت روماتوئید البته نشانه‌های دیگر مثل تب، کاهش وزن و کاهش اشتها هم دارد. این بیماری نشانه‌های متقارن ایجاد می‌کند، یعنی هر دو سمت بدن به یک اندازه تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد.

دیابت نوع ۱

شاید باورتان نشود اما دیابت نوع یک هم دستپخت هنگ کردن سیستم ایمنی بدن است. چطور؟ همان‌طور که می دانید هورمون انسولین در لوزالمعده ساخته می‌شود و به تنظیم سطح قند خون بدن کمک زیادی می‌کند. در این نوع از دیابت، سیستم ایمنی به سلول‌های سازنده انسولین در لوزالمعده حمله و آن‌ها را تار و مار و نابود می‌کند. وقتی قندخون بالا می‌رود، به رگ‌های خونی و اندام‌هایی مثل قلب، کلیه، چشم و اعصاب آسیب می‌زند.

پسوریازیس

تا جایی که مشکلی وجود نداشته باشد سلول‌های پوستی کارشان را انجام می‌دهند. یعنی به‌طور معمول رشد عادی دارند و زمانی که سلول‌های جدید تولید می‌شوند، سلول‌های قبلی به سطح پوست می‌آیند و از بدن دفع می‌شوند اما پسوریازیس باعث تسریع رشد سلول‌های پوست می‌شود. یعنی سرعت بیش از حد بالا می‌رود و سلول‌های اضافی روی هم جمع می‌شوند، باعث زبری و پوسته پوسته شدن و زبر شدن پوست می‌شوند. یعنی سلول‌ها فرصت نمی‌کنند دفع شوند!

ام اس

یکی دیگر از بیماری‌های خودایمنی که در چند سال گذشته شیوع زیادی داشته ‌ام اس است. ام‌اس یا تصلب بافت چندگانه، نوعی بیماری است که به غلاف‌های میلین که از سلول‌های عصبی مراقبت می‌کنند، آسیب می زند. وقتی این غلاف‌ها آسیب می‌بینند، ارسال پیام بین مغز و بدن با اختلال همراه می‌شود. ام اس می‌تواند باعث بروز ضعف در حرکت، بی‌حسی اندام‌ها، مشکل در تعادل و سختی در راه رفتن شود. این بیماری در شکل‌ها و سطوح مختلفی ظاهر می‌شود و پیشرفت می‌کند.

سندرم شوگرن

شاید اسمش زیبا باشد اما یکی دیگر از بیماری‌های خودایمنی و حاصل هنگ کردن بدن است. این بیماری به مفاصل و غده‌هایی که مسئول مرطوب و روان نگه داشتن چشم‌ها و دهان هستند، آسیب می‌زند. سندرم شوگرن با درد مفاصل، خشکی دهان و خشکی چشم شناخته می‌شود.

میاستنی گراویس

یکی دیگر از بیماری‌های عجیب خودایمنی همین میاستنی گراویس است. این بیماری نوعی فلج ماهیچه‌ای است. یعنی مغز دیگر نمی‌تواند کنترل ماهیچه‌ها را به درستی انجام بدهد. وقتی این عصب‌ها آسیب می‌بینند و دچار اختلال می‌شوند، سیگنال‌هایی که از مغز برای هدایت عضلات فرستاده می‌شود دیگر آن کارکرد گذشته را ندارد و دیگر مثل قبل خوب کار نمی‌کند. از مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری می‌توان به افتادگی پلک‌ها، سخت شدن انجام فعالیت بدنی، بلع سخت و دشوار اشاره کرد.

سلیاک

کسانی که به این بیماری مبتلا هستند نمی‌توانند غذاهای حاوی گلوتن بخورند. گلوتن نوعی پروتئین است که در گندم، جو و بعضی از غلات یافت می‌شود. وقتی گلوتن وارد روده می‌شود، سیستم ایمنی به آن حمله می‌کند و باعث سوزش و التهاب می‌شود. واکنش بدن وقتی مورد حمله قرار می‌گیرد معمولا با اسهال و درد شکم همراه می‌شود.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.