تاثیر شیر خشک بر سلامت کودکان؛ آنچه باید بدانید

به گزارش رکنا، شیر خشک یا همان "شیر پودری"، محصولی است که از تبخیر کامل آب موجود در شیر تازه تهیه می‌شود. این نوع شیر در دو نوع "پرچرب" و "کم‌چرب (اسکیم)" به بازار عرضه می‌شود. به دلیل ماندگاری بالای این محصول و قابلیت نگهداری آسان، شیر خشک به‌ویژه برای خانواده‌هایی که دسترسی دائمی به شیر تازه ندارند، انتخاب مناسبی است.

توصیه‌های یک متخصص تغذیه

دکتر شوتا جایسوال، متخصص ارشد تغذیه از بیمارستان Shardacare در شهر سلامت – نویدا، در گفتگویی عنوان کرد:
شیر خشک به طور کلی محصولی بی‌خطر است و در سطح گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما لازم است والدین درباره مزایا و معایب آن، به‌ویژه در مورد رشد کودکان، اطلاعات کافی داشته باشند.»

حال، نکات مهمی که توسط این متخصص بیان شده را بررسی می‌کنیم:

نگرانی‌ها درباره شیر خشک

۱. آلودگی باکتریایی
عفونت‌های جدی در افراد آسیب‌پذیر، شامل نوزادان و کودکانی شود که سیستم ایمنی آن‌ها هنوز به‌طور کامل تکامل نیافته است.»
خنک و خشک و آماده‌سازی با آب سالم.

۲. آلودگی با فلزات سنگین و مواد شیمیایی
گواهی‌نامه‌های معتبر می‌تواند این ریسک را کاهش دهد. والدین باید برندهایی معتبر را انتخاب کنند و برچسب‌های ایمنی محصول را پیش از خرید بررسی نمایند.

۳. شیرهای خشک با شکر و افزودنی‌های زیاد
چاقی، پوسیدگی دندان‌ها و در بلندمدت خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. بنابراین، والدین باید محصولاتی با میزان کمتر افزودنی‌ها و قند انتخاب نمایند.

۴. رژیم غذایی نامتعادل
اسیدهای چرب طبیعی و ترکیبات زیست‌فعال خاصی است که در شیر تازه موجود است. بنابراین، والدین باید مراقب باشند که مصرف شیر خشک همراه با مواد غذایی دیگر و برنامه غذایی متنوع باشد.»

۵. مشکلات گوارشی در کودکان مبتلا به عدم تحمل لاکتوز
لاکتوز است. کودکان مبتلا به عدم تحمل لاکتوز ممکن است پس از مصرف شیر خشک دچار نفخ، اسهال یا دل‌درد شوند. برای این کودکان می‌توان از شیر خشک بدون لاکتوز یا جایگزین‌های گیاهی مانند شیر سویا یا شیر بادام بهره برد.

نتیجه‌گیری

با وجود امتیازات فراوان شیر خشک، این محصول به هیچ عنوان جایگزین کاملی برای شیر تازه نیست. همچنین ممکن است برخی مواد مغذی خاصی که در شیر تازه موجود هستند، در شیر خشک وجود نداشته باشند. بنابراین، قبل از افزودن شیر خشک به رژیم غذایی کودک، توصیه می‌شود با یک متخصص تغذیه یا پزشک اطفال مشورت شود تا بر اساس شرایط خاص کودک، بهترین تصمیم اتخاذ شود.