دورهمی به سبک «شام ایرانی»

به گزارش رکنا، این روزها اما در کنار جای خالی آن دورهمی‌ها، اتفاقاتی هستند که خاطره همان روزها را به شکل دیگری زنده می‌کنند، مثل « شام ایرانی » که مدتی است در شبکه نمایش خانگی پخش خود را آغاز کرده و تازگی فصل دوم آن هم منتشر شده است. سعید ابوطالب در این برنامه گروهی از هنرمندان را دور هم جمع کرده و هر کدام یک روز به همراه بقیه، مهمان دیگری می‌شوند. در این مهمانی خبری از گوشی و گوشه‌نشینی که از آن گفته شد نیست و در فاصله آماده شدن غذا، همه حاضران دور هم خاطره می‌‎گویند و با هم تعامل می‌کنند.

در این فصل پژمان بازغی، سیروس همتی، عبدالله روا و حسین رفیعی دور هم جمع شدند و در کنار رقابتی که البته محوریت این برنامه نیست، هر شب به مهمانی رفتند. همین موضوع البته باعث شد تا برخی با اشاره به نسخه اصلی این برنامه از آن انتقاد کنند چرا که اصل این برنامه با اسم Come Dine With Me (با من شام بخور) اولین بار سال 2005 از کانال 4 انگلیس پخش شد که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و بعد خیلی از کشورهای دیگر هم حق امتیاز ساخت آن را خریداری کردند. از آمریکا، آلمان و فرانسه گرفته تا آفریقای جنوبی، ترکیه، مالزی و... . شکل کلی این رئالیتی شو به این گونه است که هر هفته ۴ شرکت‌کننده در خانه‌هایشان برای هم شام تهیه می‌کنند و مخفیانه به هم امتیاز می‌دهند. در شب آخر نیز، هر کس که بیشترین امتیاز را کسب کرده باشد، برنده مسابقه می‌شود.

اما این «شام ایرانی» با آنچه گفته شد تفاوت‌هایی دارد، تفاوتی که از جهتی نقطه ضعف محسوب نمی‌شود، بلکه تغییر در قالب و فرم است که باعث شده تلاش برای رقابت مدام بین شرکت‌کنندگان، جایگزین وجوه دیگر یک دورهمی صمیمی نشود. با همین نگاه، برای داوری و امتیاز دادن به غذاها نیز، در بخش مجزایی از کارشناسان آشپزی کمک گرفته شده و همین باعث می‌شود که محوریت این تعاملات برپایه امتیاز گرفتن مهمانان از هم دیگر نباشد. جریانی که یادآور همان دورهمی‌های قدیمی است که با وجود به روز شدن فضا و شرایط به شکل دیگری ادامه دارد.

از همین رو با تمام نقد و نظراتی که به «شام ایرانی» وارد است، می‌توان بحث شیوه پرداخت و شکل دادن دورهمی به معنای واقعی‌تر را در این برنامه بررسی کرد و مورد توجه قرار داد.