در کلاس 45 نفره، رقابت دانش آموزان و معلم، برای کسب اکسیژن است نه یادگیری علم! / سحرخیز: تعداد بالای دانش آموزان تعامل دوسویه را به شدت کاهش می دهد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، هنوز صد روزی بیشتر از تشکیل دولت چهاردهم نگذشته، واکنش متفاوت پزشکیان در رویارویی با مسائلی مانند گرانی قیمت بنزین، خودرو تا نوسانات مربوط به ارز، قطعی برق و بالاخره این روزها، خوب بودن کلاس های درس ۴۵ نفره و بالاتر در آموزش و پرورش، وعده های دوران تبلیغات او را نزد مردم یا حتی صاحب نظران حوزه اقتصاد و تعلیم و تربیت، حسابی به چالش کشیده است.

در خصوص چرایی وجود چنین تفکری در دولت، با ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش به گفت و گو نشستیم. او در ابتدا گفت: آقای پزشکیان گفته اند که «کلاس های ۴۵ نفره یا حتی بیشتر، خیلی هم خوب است!» نسبت دانش آموز به معلم در نظام آموزشی هر کشور، یکی از شاخص های کلیدی برای ارزیابی کیفیت آموزشی و میزان دسترسی آسان دانش آموزان به منابع آموزشی است.

وی تاکید کرد: تعداد بالای دانش آموزان در کلاس های درس امکان تعامل دوسویه یا حتی چند سویه را به شدت کاهش داده بر کمیت و کیفیت استفاده از فضای کلاس و دیگر وسایل کمک آموزشی اثر گذار خواهد شد. در ژاپنی که در مقایسه با دیگر کشورها از جمله آمریکا، فنلاند و آلمان، بیشترین دانش آموزان را دریک کلاس جای داده است، وقتی از معلمان ژاپنی سوال می کنید تعداد دانش آموزان برای تشکیل یک کلاس ایده‌آل و درحد انتظار باید چند نفر باشد؟ پاسخ می شنوید ۲۱ تا ۲۵ نفر! همان ژاپنی که دولتش در سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت به هر دانش آموز یک تبلت داده در کلاس های درس از برد هوشمند یا تخته سیاه های الکترونیکی استفاده کند. هرچند همان موقع، تحقیقات نشان داد بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از معلمان ژاپنی، کار کردن با این تابلوهای هوشمند را نمی دانستند.

سحرخیز در ادامه افزود: گمان نمی کنم کارشناسانی که در حوزه آموزش و پرورش به رئیس جمهور چنین مشورت هایی می دهند، حتی یک روز در ایران، در روستا یا شهر، به کلاس داری در مدرسه پرداخته، کلاس چند پایه، مختلط در روستا، تدریس در پایه اول ابتدایی آن هم در مناطق کم برخوردار دوزبانه را از نزدیک لمس کرده باشند.

روش بحث گروهی در سه سال اول ابتدایی مناسب نیست

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش گفت: روش تدریس گروهی، اتکای صرف به شبکه شاد که از آن دم می زنند، با تمام فرصت ها و مزیت هایش، با اقتضائات و محدودیت هایی نیز رو به روست؛ به عنوان مثال روش بحث گروهی برای شاگردان دوره ابتدایی به ویژه سه سال اول ابتدایی خیلی مناسب نیست یا اجرای آن برای معلمانی که از داشتن توان و مهارت حرفه ای لازم بی بهره اند کاری است بس دشوار، از آن گذشته، آموزش و پرورش کنکور محور ما که دانش آموزانش جز تلاش برای تست زدن، کار دیگری بلد نیستند تا رسیدن به مهارتهایی مانند تفکرانتقادی، انتقادپذیری، تعامل اجتماعی و مشارکت پذیری که از پیش نیازهای روش بحث گروهی است فرسنگ ها فاصله دارد.

آموزش و پرورش خم رنگرزی نیست؛ باید برای آن هزینه کرد

او تاکید کرد: آموزش و پرورش خم رنگرزی یا صباغی نیست! معلمی یک تخصص تمام عیار است که باید برای به روز شدن توانمندی ها و بالنده شدن شایستگی هایش پول خرج کرد و سرمایه گذاری کرد. بیم آن دارم که این حرف را ، همان کسانی دارند به جنابعالی القا می کنند که به حسن روحانی نیز گفتند با چیزی کمتر از یک سوم بودجه فعلی آموزش وپرورش، می توان این جمعیت  ۱۶ میلیونی را بهتر از این اداره کرد. آموزش و پرورشی به شدت طبقاتی شده با بیش از ۴۰ درصد فقر یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی ، مدارس دولتی بازمانده از رسیدن به دانشگاه های برتر کشور و...!

کلاس های 45 نفره، برای اواخر دهه 90 است؛ الان آمار بیشتر از اینهاست

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش همچنین افزود: (در سالهای میانی و اواخر دهه ۹۰) قریب به ۴۹.۱۲ درصد از جمعیت دانش آموزی دوره ابتدایی در کلاس های ۳۶ تا ۴۰ نفره و ۱۵.۱ درصد نیز در کلاس های ۴۱ تا ۴۵ نفره تحصیل می کردند که قطعا این آمار اکنون تا مرز غیر قابل باوری پیش رفته است. سال ۱۳۹۲ تنها ۲۰ درصد از مدارس کشور به صورت دو نوبته اداره می شدند اکنون این تعداد به مراتب بیشتر و بیشتر شده است.