به یاد آتشنشانهایی که بیهیچ چشمداشتی در «پلاسکو» سوختند
محمد علی کشاورز؛ کاش کسی نام آنان را از آتش نشان به جانفشان تغییر دهد
رکنا: از روز پنجشنبه که خبر فروپاشی ساختمان پلاسکو را شنیدم حس میکنم چیزی در من فرو ریخته است.
بی قرار سرنوشت آتش نشانهایی هستم که در این روزگار ناملایم جانشان را در مشت شان گرفتند و برای فرونشاندن شعلههای آتش خودشان را فدا کردهاند.نگران حال ساختمانهای پیر تهران هستم که در میان بیتفاوتیهای ما نظاره گر پایان تلخ پلاسکو هستند و دلهره دارند که به چنین سرنوشتی دچار نشوند. دلواپس کسبهای هستم که در یک چشم بر هم زدن اندوخته هایشان به باد رفت و کارگرانی که در آستانه سال نو بیکار شدند. این روزها تهران در حال پشت سر گذاشتن آزمون تلخی است و ما را محک میزند که چطور میتوانیم از کنار بحرانها عبور کنیم. امیدوارم سهممان از این عبور تنها ثبت بحران با کمک دوربینهای موبایلمان نباشد. بی شک این حضور نه تنها مؤثر نیست بلکه سنگی بزرگ جلوی پای کسانی قرار میدهد که میخواهند روند امدادرسانی را تسهیل کنند.بی تردید حضور در صحنه همواره بهترین کار نیست. در میان این حجم از تلخی تنها چیزی که باعث التیام میشود یاد آتش نشانهایی است که بیهیچ چشمداشتی سوختند تا ما نسوزیم. کاش کسی نام آنان را از آتش نشان به جانفشان تغییر دهد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ایران
ارسال نظر