خبرنگاران حق ندارند برای متهمان لقب بگذارند مگر در موارد خاص

به گزارش گروه حوادث Accidents رکنا، به نقل از شفقنا مسعود ابراهیمی روزنامه نگار حوزه حوادث به شفقنا رسانه می گوید: لقب دادن به مجرم ها درست نیست مگر اینکه آن فرد، خودش لقب داشته باشد و ما به عنوان روزنامه نگار نمی توانیم عناوینی چون خفاش شب یا شاخ اینستا گرام و… را به یک نفر نسبت دهیم. هر چند در این بین استثناء هم وجود دارد و در رسانه ها خارجی این امر هم رایج است یعنی برای پرونده ای که مهم می شود لقب و عنوانی می گذارند مثل پرونده قتل Murder های زنجیره ای یا مثل پرونده خفاش شب. در واقع دلیل این کار ،دنبال کردن گزارش های رسانه ای است که اگر بخواهد باز سراغ چنین پرونده ای برود با همان اسم، آن را برای مخاطب یادآوری کند.

رسانه ها ناچار هستند
او ادامه می دهد: یکی از مشکلات رسانه ها در حوزه حوادث و برای چنین سوژه هایی این است که اسم متهم را تا زمانی که اتهام اش قطعی نشده نمی توانیم درج کنیم. برای همین ناچار هستید این پرونده را به یک اسمی معرفی کنید. ولی در پرونده های اشخاص مشهور نیازی به این کار نیست و اسم آن افراد به راحتی برده می شود مثل خاوری و مرتضوی. ولی اگر این آقایان ناشناخته بودند، قطعا یک سمت و عنوان و لقبی برایش انتخاب می شد.
مدیر مسئول سایت رکنا با توضیح درباره علت این کار می گوید: دلیل این کار هم بیشتر به این خاطر است که این افراد به آن عنوان شناخته شوند هر چند عنوان های خوب هم هست ولی قانونا ما حق نداریم، این عنوان ها را برای افراد متهم یا مجرم انتخاب کنیم ولی برای پرونده های مهم رسانه ها ناچار می شوند. مثلا در پرونده ستایش همه به دنبال درج نام ستایش بودند وکسی دنبال اسم قاتل The Murderer او نبود .به نوعی می توان در اینجا خاص بودن اسم ستایش را ذکر کرد..
او ادامه می دهد:رسانه ها باید دقت کنند، وقتی شخصی خلافی در سطح خردتری انجام می دهد با گذاشتن آن عنوان و لقب قطعا فرد به سمتی خواهد رفت که خلاف های دیگری هم انجام دهد. حتی بعضی از متهم ها درخواست می کنند که عکس ها زیادی از آنها برای معروف شدن بیشترشان ،گرفته شود. برای همین ما رسانه ای ها نباید به این کارها کمک کنیم.

ضرورت برگزاری جلسات با کارشناسان
ابراهیمی بیان می کند: مهم بودن این پرونده به بازتاب مردمی و جایگاه آن اقدام و خلافی که انجام داده است برمی گردد.بعضی از متهم ها خودشان در خواست می کنند که نام شان برده شود مثلا در ماجرای اخیر خود متهم می خواست که نامش ذکر شود که ما هم این کار را کردیم. ولی برخی از رسانه ها در این باره اشتباهات زیادی هم می کنند و به خاطر شکل و نوع خلاف ،افراد را با عنوان های مختلف خطاب می کنند.مثلا در پرونده ای، یکی از رسانه ها به خاطر اینکه متهم روسری پلنگی به سر داشت چنین تیتری زد : شهناز پلنگ دستگیر شد. از این اشتباه ها زیاد است. یا در مورد دیگری دختری که همیشه در حال فرار Escape از خانه بود رسانه ها در باره اش نوشتند؛ الهام خرگوش در حال فرار از خانه دستگیر شد.
او با اشاره به حساسیت سوژه های این حوزه توضیح می دهد:. زمانی که در روزنامه ایران بودم جلسات زیادی با روان شناشان و جامعه شناسان در این رابطه داشتیم و همه این موارد را بررسی می کردیم، به این نتیجه رسیدیم که نباید عنوان و القاب را برای این افراد گذاشت من هم تا زمانیکه در روزنامه بودم این مسائل را رعایت می کردم. مسئله ای که اینجا اهمیت دارد این است که دیگر افراد جامعه دنبال این القاب می روند و از طرفی دیگر این فرد متهم یا بازداشت شده قرار است دوباره به جامعه برگردد.
او با توضیح درباره نحوه مصاحبه با این افراد بیان می کند: قبل از مصاحبه ما چندین سوال را که از کانال روان شناسان و جامعه شناسان عبور کرده، به خبرنگاران می دهیم. در واقع سوالات خواننده را به این سمت هدایت می کند که این فرد روند کارش اشتباه بوده و خود مصاحبه شونده در واقع به اشتباه بودن کارش اعتراف می کند حتی تا جایی که گریه اش در میاد و بغض اش می ترکد.
ابراهیمی در تمام بخش های خبری برگزاری جلسات با نظرات کارشناسان را مهم می داند و می گوید: یک رسانه نه فقط در بخش حادثه Incident بلکه در بخش سیاسی هم نیاز است جلساتی با کارشناسان داشته باشند و در رابطه با چگونه مطرح کردن خبر برای جامعه صحبت کنند فارغ از خوب یا بد بودن آن، رسانه ها باید بدانند خبرها چه جوانبی برای جامعه خواهد داشت.ما الان شاهد هستیم که دوستان در صفحات سیاسی مطالب را خیلی بی پروا می نویسند و تیترهای متشنج انگیز می زنند. برای همین این فضا باید در رسانه ها رعایت شود چرا که جامعه به شدت دچار تشویش می شود.