مدتی قبل دختر 16ساله‌ای نزد مأموران پلیس دماوند رفت و ادعا کرد 6پسر جوان وی را ربوده و مورد شکنجه قرار داده‌اند. او در توضیح حادثه گفت: کنار خیابانی خلوت منتظر تاکسی ایستاده بودم که یک پراید جلویم توقف کرد. داخل آن 2پسر جوان بودند. به همین دلیل سوار ماشین‌شان نشدم. اما پراید دیگری پشت سر آن توقف کرد.

در پراید دوم 4نفر حضور داشتند که پیاده شدند و با زور من را سوار خودروی‌شان کردند. خیابان خلوت بود و هرچه داد و فریاد کردم فایده‌ای نداشت و در مدتی که داخل پراید بودم هم آنها من را با تهدید وادار به سکوت کردند. شاکی ادامه داد: در طول مسیر متوجه شدم سرنشینان پراید اولی هم با آنها همدست هستند. آنها چند دقیقه بعد من را به ویلایی بردند و  تهدید کردند که نباید در باره شکنجه شدنم با کسی صحبت کنم.

به‌دنبال اظهارات دختر نوجوان، 6متهم دستگیر شدند. آنها ماجرای انتقال شاکی به ویلا را قبول کردند اما گفتند که او با میل خودش به آنجا رفته بود. متهمان ادعا کردند از قبل دختر نوجوان را می‌شناختند و او بدون هیچ‌گونه تهدیدی به ویلای آنها رفته است. در چنین شرایطی متهمان در دادگاه دماوند محاکمه و هر کدام به 99ضربه شلاق محکوم شدند.

صدور این رأی پایان پرونده نبود؛ چرا که هنوز به اتهام دیگر 6متهم یعنی آدم‌ربایی رسیدگی نشده بود. به همین دلیل آنها چند روز قبل در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شدند. در این جلسه شاکی بار دیگر مدعی شد که متهمان او را با تهدید به ویلا کشانده‌اند و مورد شکنجه قرار داده‌اند اما متهمان در دفاع از خودشان گفتند که شاکی با انگیزه باج‌گیری از آنها شکایت کرده است.

یکی از آنها گفت: دختر نوجوان را یکی از دوستانمان معرفی کرده و شماره تلفنش را به ما داده بود. روز حادثه با او تماس گرفتیم و در خیابان قرار گذاشتیم اما بعد با یکدیگر دچار اختلاف شدیم و او تصمیم گرفت از ما شکایت کند. او دروغ می‌گوید و می‌خواهد با این شکایت‌ها از ما پول بگیرد. در ادامه محاکمه سایر متهمان نیز به دفاع از خود پرداختند و در نهایت قضات دادگاه با اخذ آخرین دفاع از آنها وارد شور شدند. هیأت قضایی بعد از بررسی محتویات پرونده، با توجه به اینکه اتهام آدم‌ربایی محرز بود هر یک از 6متهم را به تحمل 5سال حبس محکوم کردند.