کنسرتی باشکوه در تالار وحدت به رهبری سرژیک میرزاییان + عکس و فیلم
رکنا: کنسرت ارکستر با همراهی گروه کر به رهبری سرژیک میرزاییان در شامگاه آخرین چهارشنبه 1402 در تالار وحدت به روی صحنه رفت.
به گزارش رکنا، این اجرای کنسرت ارکستر در تالار وحدت بعد از 2 سال تلاش مداوم و پیگیر وداشتن تمرینات مستمر با وجود وقفه های متعدد و تحمل پستی و بلندی های فراوان به دلیل مشکلات پیش آمده ازجمله بیماری کرونا، تعطیلات متعدد ،تغییرات درون گروهی، تغییر مکان تمرین و.... درنهایت با حضور ۱۳۰نفر نوازنده و خواننده کر به رهبری میرزاییان هنرنمایی کردند.
این اجرا شامل قطعاتی کلاسیک به زبان ارمنی بود که شب باشکوه و رویایی برای حاضران رقم زد طوری که هم بنده به عنوان عضو کوچکی از گروه کر و روابط عمومی گروه،هم تک تک نوازنده ها و اعضا گروه کر از آهنگسازی و رهبری بی نظیر و فوق العاده میرزاییان حظ وافر بردند ؛ همچنین تمامی مهمانان و تماشاچیان حاضر در تالار وحدت به گونه ای از این اجرای زیبا و به یاد ماندنی و هدایت و رهبری درجه یک این گروه بزرگ لذت بردند که با تشویق های فراوان آنها ۴ قطعه مجدد تکرار شد. این کنسرت درحالی به روی صحنه رفت که یک روزه تمام بلیط ها فروخته شد و در روز اجرا بسیاری از آهنگسازان( آقایان: آراز تروسیان، چهل میرانی، خانم موسوی و...) ، نوازندگان، خوانندگان( آقای حسام آریان،...) بازیگران( آقایان: نبی اله پیرهادی، داوود محمد آبادی و...) ،کارگردانان (اسماعیل براری و..) ومهمانان برجسته دیگری حضور پر رنگی و گرمی داشتند که بعد ازاجرا اظهار لطف های فراوان کردند.
یکی ازاین مهمانان فرهیخته آندارنیک سیمونیان زبان شناس و مترجم قطعات این اجرا بود که توصیف زیبا وکاملی از آن شب اجرا ارایه کردند که متن کاملش در زیر آورده شده است:
Երեկ, չորեքշաբթի փետրվարի13֊ ի երեկոյան ժամը 9։30֊ ից երկու ժամ տևողությամբ երաժշտագետ Սերժիկ Միրզայանի դիրիժորությամբ հրաշալի կատարումների ականատեսն ու ունկնիրը եղանք, Թեհրանի կենտրոնական Վահդաթ օպերային դահլիճում։
Մեր տպավորությունների մի համառոտ ակնարկ ենք շարադրել պարսկերեն լեզվով։
از ساعت ۹:۳۰ به مدت دوساعت در تالار اپرای "وحدت" تهران شاهد هنر نمایی استادانه سرژیک میرزاییان، رهبر چیره دست ارکستر و 6 آهنگساز خوش قریحه و بیش از دویست نفر از همکاران ایشان بودیم.
کنسرت بزرگ ایشان به مناسبت نسل کشی ۱۹۱۵ ارمنیان در ترکیه عثمانی، تقدیم شده بود "به تمام اقوامی که نسل کشی را تجربه کرده اند".
کنسرتی که تقریبا سروقت آغاز شده بود، به اصرار و تشویق تماشاگران مشتاق و قدرشناس، حداقل تا ۳۰ دقیقه بعد از پایان برنامه اصلی به اجراهای تاثیرگذارش ادامه داد.
با کمال تاسف برنامه های هنری خوب در جامعه ما به ندرت ارائه می شود و شرکت در هریک از این اتفاقات نادر با شعف و شوقی وصف ناشدنی توام می شود.
آغاز با شکوه این کنسرت، مرا که با شناخت مبانی موسیقی کلاسیک فاصله زیادی دارم ابتدا به یاد منظومه "رکوییم" اثر واهاگن داوتیان انداخت، اما به سرعت مسیرم را به سمت منظومه " افسانه دانته" یقیشه چارنتس اصلاح کردم و بعد در طول کنسرت احساس کردم که در جریان عمیق و شگرف نت های پر قدرتی قرار دارم که هر دو این مرثیه های حماسی و سوگ نامه های سرشار از حیات و زندگی را تداعی می کنند.
در این شب زیبا همکاران میرزاییان و نوازندگان سازهای بادی، زهی، ضربی و تنفسی ( خوانندگان کر) ، هریک به نوبه خود در آرایشی استادانه وارد ارتباط روح انگیزشان با مخاطب می شدند.
آواهایی که به وسیله هنرمندان نوازنده از هر ساز کوچک متولد می شود، بسان صوت دلاویز جوی باریکی است که از چشمه می جوشد و در سراشیبی دامنه، نجوا کنان، جاری می شود. این زمزمه ها، تمایل انسان برای زیستن را و صحنه های بدیعِ مهر و عطوفت انسانی را چه خوب، تصویر می کنند و چقدر دلنواز و روح انگیزند . حتی هنگامی که این جوی های باریک به رودی خروشان تبدیل می شوند و سنگینی لحظه های جاری فجایع بزرگ، خوف و نکبت و فاجعه را القا می کنند، به خوبی پی می بری که این ساز ها و نوازندگان پی گیرشان از چه قدرتی برخوردارند و چگونه می توانند فجایع تاریخی را درک و به حوادث عظیم موسیقایی بر روی صحنه تبدیل کنند؛سپس و هنگامی که همین قدرت و صلابت با نغمه های سرشار از زندگی ،شوق و بالندگی توام می شوند و عظمت حیات را به رخ می کشند ، بیشتر به این توان و قدرت انسانی پی می بری و در برابر بزرگی های روح انسانی، احساس غرور می کنی.
موسیقی بدون شک یکی از تاثیرگذارترین پدیده های زندگی بشر و از لطیف ترین عطایای روح بزرگی است که صاحب همه گستردگی های بی مرز لایتناهی و همه کائنات است.
انسان زیبا، پرخیر ، سازنده و آفرینشگر چقدر شبیه آن روح بزرگ است و آدم دوپای تخریب گر جرار ، در برابر آن روح پرفتوح چقدر باید سرافکنده، ذلیل ، پست و بی مقدار به نظر آید.
ممنون و متشکر سرژیک عزیز، آفرین که این شب به یاد ماندنی را به همه اقوام ظلم دیده تقدیم کرده بودی.
ممنون و متشکر، ای همه عزیزانی که سازتان زبان گویای دل های بی تابتان و روح زیبایتان است. نتیجه سال ها رنج و مرارت آموختن، در این گونه نقش آفرینی ها کاملا آشکار می شود. دستانتان همیشه سبز باد.
و شما عزیزانی که سینه های پر خروشتان قطعات پر طنین آوازی را شکل می داد، نفستان هماره گرم باد.
سرژیک میرزاییان عزیز، پیشانی بلندت را می بوسم.
خسته نباشی، برادر خوبم.
خداوند پشت و پناه همه آنانی ، که در کنارت هستند و یاریت می کنند.
ارادتمند، آ. سیمونی
خبرنگار: نسترن اسکندرپور
ارسال نظر