عکس های جانسوز مزار آزاده نامداری در دومین سالگردش ! + عکس تنها دخترش !

آزاده نامداری مجری معروف و جوان ایرانی است که متاسفانه دوسال پیش در سن ۳۷سالگی دار فانی را وداع گفت. ششم فروردین دو سال پیش بود که خبر مرگ مشکوک خانم مجری در فضای مجازی دست به دست شد. پس از انجام آزمایش های پزشکی قانونی و کالبد شکافی فرضیه قتل او رد شد و احتمال خودکشی عنوان شد که در آخر هم به صورت رسمی کسی علت مرگ خانم مجری را عنوان نکرد. در ادامه در پرشین وی می خواهیم تصویری از مراسم سالگرد درگذشت آزاده نامداری را برای شما قرار دهیم که همسرش در آن حضور پیدا کرده است.

دایی آزاده نامداری در مراسم دومین سالگرد فوت ایشان گفت :دوسال از پرکشیدن ناباورانه مرحوم آزاده نامداری گذشت و در هفت فروردین امسال وقتی بر سرمزار ایشان جمع شدیم،مجموعه احساسات دلالت بر پایان ناپذیری غم این فقدان بود و گویی دوسال به عقب بازگشته ایم با همان سنگینی بار غم بخصوص با حضور دختر شش ساله اش "گندم" که حالا برای اولین بار به ملاقات مادر آمده بود با یک حس دوگانه عجیب از " بود و نبود " مادری که عاشق فرزندش بود.

من دقیقا به دوسال قبل پرتاب شدم که چگونه مرگ آزاده چون زندگی اش اسیر قضاوت های بی رحمانه بسیاری شد.

علی رغم اعلام واکنشی و دستوری این و آن (مسئول و غیر مسئول،مربوط و نامربوط) هرگز مرگ آزاده تحلیلا و تحقیقا خودخواسته نبود بلکه مرگ او حاصل رنج و ستمی بود که بر او گذشت،وقتی که "مزوران ترویج دورغین اخلاق" هویت ،علائق و شوق وافر و تلاش رسانه ای او را ظالمانه ستاندند و مزدبگیری(نه مخالفان محترم - آنانیکه با هر بهانه ای فقط در پی عقده گشایی اند) در" آنسوی مرزها "با دوربین سمتش شلیک کرد و نامردمانی از جنس جهل و بی خبری متهمش کردند و آتش به خرمن وجودی او زدند- مرگی سهل و ممتنع با زیستی سخت و منقلب در پی آواری از رنج و ستم-و حالا او دیگر نیست و نبود او پر است از درس های آموختنی برای هم نسلان با مردمانی گاهی خوب و گاهی بد،گاهی مهربان و گاهی نامهربان و بسیاری حالا پشیمان و شرمنده و خداکند دیگر تکرار نشود برای هیچکسی در سرزمین افراط و تفریط ها

میدانید که وقتی بی یارو یاور در یک بیابان رها می شوی و گرگ ها محاصره ات می کنند(برای همه در عالم واقعیت پیش نمی آید ولی همگان می توانند این فضا را تصور کنند) چه می شود و چه حالی پیدا می کنی و این همان حال آزاده بود که در آن زیست و جنگید ولی او ایران و مردمانش را دوست داشت و هرگز پاسخ نداد و تحمل کرد( سخن بسیار است)

البته خاصیت زمان را هویدایی هر آنچه پنهان است و آن اینکه او هرگز به استقبال مرگ نرفت و دیگرانی نه مرگ بلکه سیل مرگ را بسوی او روانه کردند و او دیگر تاب نیاورد و خوابید و بیدار نشد تا شاید خواب آلودگان غافل از عدل الهی روزی در انتهای شب بیدار شوند و دیگر ظلمی نباشد و ستمی روا نگردد

اگر چه می دانیم آنکه می خوابد را می شود بیدار کرد ولی آنکه خودش را به خواب زده را امید بیداری نیست

بقول مولایمان علی(ع) :

بلاشک روز عدل بر این ظالمان بسیار سخت تر از روز ظلم بر مظلوم است

پروردگارا راضی هستیم به رضای توی

فارغ شدیم به قضای تو

تسلیم هستیم به امر تو

و جز تو معبودی نداریم

مهربانی را پاس و مرگآفرینان را عقل

یاد آزاده نامداری گرامی