یک فعال سیاسی اصولگرا مطرح کرد
برخی نامزدهای انتخابات 1400 خودشان عامل مشکلات هستند
رکنا: اگرچه خود ما نیز از منتقدان دولت روحانی هستیم اما ادارهی امور کشور با وضعیت تحریمی در کنار سوءمدیریتها و ناکارآمدیهای انباشت شده، وضعیت تولید و اشتغال، تورم، نقدینگی، دلزدگیها و ناامیدی ها، خبرهای بد و بسیار بد و نیز کرونا؛ کار آسانی که نیست هیچ، کار بسیار صعب و سختی است. در این میان اما خیل عظیم پاستور دوستان روز به روز بیشتر و بیشتر میشوند تا همانی شود که ضرغامی گفت: «یک اتوبوس مدعی ریاست جمهوری».
این روزها در میانهی بسیاریِ خبرهای انتخابات 1400 ، برخی خبرها بیشتر از آن که سیاسی باشد، اجتماعی و مردمشناسانه است، فلانی گفته نمیآید، فلانی گفته میآید اما اگر دیگری بیاید او نمیآید، آن دیگری اهل ائتلاف نیست و آن دیگری اهل انصراف، برخی کاندیدای همیشگی شدهاند و بر حسب عادت و بعضی همچنان یکی از اصلیترین ها، یکی در حال محکوم کردن است و آن دیگری در حال افشاگری.
به گزارش رکنا و به نقل از آفتاب یزد، در این میان اما حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا میگوید: «بیشتر آنانی که عزمِ ریاست جمهوری کردهاند دچار عارضهی دیدهشدن هستند برخی به دنبال پستهای دندانگیری و برخی صرفاً برای تسویه حسابهای سیاسی - جناحی!» مذاکرات وین در حال انجام است، گروهی که در وین حضور دارند قطعاً با اختیار و انتخاب خود نرفتهاند دست آخر یا به نتیجه خواهد رسید یا نه اما آن چه باعث شد مقدمات این تحلیل و گفتگو فراهم شود یک گمانه زنی بود: «برخی آمدن و نیامدن خود را منوط به نتیجهی مذاکرات وین کرده اند!»
برخی میآیند که دیده شوند!
از کنعانی مقدم میپرسیم: با وجود این که میدانیم شرایط بدی حاکم است، اقتصاد متزلزل و تورم و ناکارآمدی و سوء مدیریت و تحریم و نقدینگی لجام گسیخته، این همه شوق برای پاستور نشینی چه دلیلی دارد؟!
وی میگوید: شرایط قرمز است، جنگی است. فقط هم اقتصاد نیست، اوضاع در همهی زمینهها به هم ریخته است، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تحریم ها، تهدیدها، و در نهایت کرونا .
وی معتقد است؛ از لا به لای حرفهایی که زده میشود میبینیم آنانی که میگویند میآیند یا میخواهند بیایند بیشتر سودای دیدهشدن دارند. در فکر عده کشی و یارگیری سیاسی هستند برای تسویه حساب آمده اند. اینهایی که تا حالا دیدهایم هیچکدام مرد میدان نیستند فقط آمدهاند فضا را سیاسی و خاکستری کنند.
آنهایی که من میبینم پیشتر بر سر کار بوده اند، مسئولیت داشتهاند حتی در راس قوا بودهاند اینها نه تنها برای حل مشکل نیامدهاند که خودشان اصل مشکل و ریشهی بسیاری از معضلاتی هستند که این روزها مملکت را دچار کرده است!
کنعانی مقدم میگوید: برخی از این شیفتگان ریاست جمهوری قبلِ هرکاری باید پاسخگوی رفتارهای ۴۲ سالهی اخیر باشند تا حداقل مردم باور کنند برای حل مشکلات و برون رفتِ از وضعیت فعلی راهکاری در چنته دارند.
مرد میدان میخواهیم؛ مردِ روزهای سخت!
کنعانی مقدم میافزاید: در چنین شرایطی، هرکسی که میخواهد بر جایگاه ریاست جمهوری تکیه بزند باید مرد جنگ باشد، مرد بحرانهای بزرگ و مهمتر این که ماحصل یک ائتلاف بین همهی گروههای سیاسی باشد چون معتقدم اگر یک رئیس جمهور با آراء حداقلی سر کار بیاید نه تنها محکوم به شکست است که برای کشور نیز دردسر درست خواهد کرد.
مردم حمایت نکنند بازندهایم
حسین کنعانی مقدم اظهار میدارد: وقتی میخواهیم در مجامع بینالمللی حاضر شویم، در موضوع هستهای روی مواضع خودمان بایستیم، پشت میز مذاکره، محکم و استوار قرار بگیریم باید مردم را به صحنه بیاوریم، جز این چارهای نداریم یعنی اگر مردم نیایند و حمایت نکنند و دولتی با حداقلها روی کار بیاید، شک نکنید بازنده ایم!
با یک جناح نمیشود کشور را اداره کرد
وی خاطرنشان میکند: یک جناحی نمیتوان کشور را اداره کرد، رئیس جمهور آینده باید باور داشته باشد که مرد میدان است باید حداقل ۲۰ وزیر زبده و کارکشته دم دستش باشد تا از حمایت تمامی جناحها برخوردار باشد اصلا ما دیگر نیازی به ژنرالها نداریم ما سرباز میخواهیم آماده و پای کار. سربازانی وفادار و فداکار.
خودشان کشتی را سوراخ کردهاند بعد ادعای نجات کشتی نشستگان را دارند؟!
کنعانی مقدم میگوید: برخی از اینهایی که سر و دست میشکنند برای ریاست جمهوری، همانهایی هستند که خودشان این کشتی را سورخ کرده اند، خودشان باعث شدند کشتی مدیریت کشور به گِل بنشیند حالا مدعی نجات شده اند؟ چگونه باور کنیم!؟
پیش فرض غلطی است که آمدن در عرصه انتخابات به نتایج وین گره بخورد!
به کنعانی مقدم میگوییم؛ در هر صورت نظام تصمیم گرفته در قالب مذاکرات وین تکلیف برجام مشخص شود، تحریمها برداشته شود و همه به برجام باز گردند در این میان شنیده شده برخی آمدن و حضورشان در عرصهی انتخابات را به نوعی گره زدهاند به مسئلهی برجام و نتیجهی مذاکرات وین، چنین پیش شرط و پیش فرضی به نظر شما چگونه معنایی در بر دارد؟
این تحلیلگر مسائل سیاسی اصولگرا میگوید: اساساً چنین پیششرط و پیش فرضی قطعاً غلط است. مسئلهی کشور ما مگر فقط برجام است؟ اصلاً گیریم دولت بیاید و با غرب به توافق برسد و پاستور را تحویل گروه بعدی بدهد، یعنی همهی مشکلات رفع شده است؟ حالا بعد چند ماه آمریکا، اتحادیهی اروپا و دیگر کشورها آمدند و سر مسائل حقوق بشری و مسائل منطقهای و دفاعی بازهم مشکلاتی برای ما فراهم آوردند، آن وقت چه؟! رئیس جمهوری میخواهیم که بتواند کشور را از جمیع مشکلات نجات دهد این که باز میشود نگاه به غرب و گره زدن معیشت مردم به مذاکرات و تصمیم و ارادهی غربیها.
یا مردم را فریب میدهند یا به غربیها چراغ سبز نشان میدهند
کنعانی مقدم اظهار میدارد: بحث تحریمها یک مسئلهی ریشهای و دنباله دار است یعنی قرار نیست به فرض توافق، همهی سدها یکشبه برداشته شود و این یعنی زمان لازم است و همین زمان لازم است یعنی دولت باید بتواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد. به نظر من کسانی که چنین ایدهای دارند قطعاً دارند به طرف غربی چراغ سبز نشان میدهند که اگر ما روی کار بیاییم بهتر است پس کمک کنید که ما روی کار بیاییم یا این که دارد مردم را فریب میدهد.
وی میافزاید: چه برجام به حالت قبلی بازگردد چه باز نگردد چه توافق حاصل بشود چه نشود در هر صورت ما باید دولت تشکیل دهیم آن هم دولتی چابک و کارآمد پس بهتر است دولتی روی کار بیاید که توان برون رفت از مشکلات را داشته باشد و منتظر شرق و غرب نیز باقی نماند.
مطالبهی اقتصادی و دعوای سیاسی
حسین کنعانی مقدم در ادامه با تاکید بر این مسئله که شعارها رنگ و بوی اقتصادی دارد اما دعوا، دعوایی سیاسی است میگوید: مطالبهی مردم، به یقین مطالبهی اقتصادی، معیشتی است در این میان، سیاسیون چون میدانند توان فائق آمدن بر مشکلات را ندارند یا دو قطبی جنگ و صلح را علم کردهاند که به نظرم این دو قطبی برای کشور خطرناک است که یا صلح کنیم یا بجنگیم چون هم افکار عمومی را آزرده میکند و هم به دشمن گرا میدهد.
برخی دیگر دو قطبی انقلابی در برابر غیر انقلابی و حق در برابر باطل را درست کردهاند یا کارآمدی در برابر ناکارآمدی در حالی که مردم اساسا به بازی سیاسیون توجهی ندارند چون مشکل آنها ریشه در اقتصاد و معیشت دارد. مردم میخواهند راستی آزمایی کنند که شعارهای انتخاباتی تا چه حد میتواند زندگیها را آسانتر کند و مشکلات را ازبین ببرد.
حسین کنعانی مقدم در پایان خاطرنشان میکند:انتخابات ریاست جمهوریدر نهایت «فینال فینال ها» است اما باور دارم یک جناح نمیتواند کشور را اداره کند پس راهی جز تشکیل دولت ائتلافی نداریم. آنانی که به دنبال تشکیل دولت حداقلی و تک جناحی هستند یادشان باشد خیلی زود دچار مشکلاتی سختتر از آنی که فعلا درگیر آن هستیم خواهند شد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی اصولگرا میگوید: هرکه را دیدید که آمدن و نیامدنش را منوط به این اتفاق و آن توافق کرده است مطمئن باشید به دنبال «تضمین» است، تضمینی که رئیس جمهور شدن آنها را قطعی کند و این دیگر اسمش انتخابات نیست همان مهندسی است همان انتصابات است همانی که کشور را به قهقرا خواهد برد.
منبع: روزنامه آفتاب یزد
ارسال نظر