خطر آلزایمر در اثر جراحی‌های بزرگ

بررسی جدید پژوهشگران اسپانیایی و آلمانی نشان می‌دهد که پشت سر گذاشتن یک جراحی بزرگ می‌تواند بروز بیماری آلزایمر را تقویت کند.

به گزارش رکنا ، آلزایمر، یکی از بزرگترین چالش‌های سلامت عمومی است. ممکن است که از زمان ظهور نخستین ضایعات در مغز تا ظهور نشانه‌های بالینی، ۲۰ سال بگذرد. پژوهشگران در حال حاضر می‌توانند وجود ضایعات ابتدایی را به واسطه نشانگرهای بیوشیمیایی مانند آمیلوئید بتا که یکی از پروتئین‌های اصلی جمع شده در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر است، شناسایی کنیم. میزان رسوبات آمیلوئید بتا در افراد سالم، با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد و در یک سوم افراد، پس از ۶۵ سال وجود دارد. در هر حال، به خوبی مشخص نیست که آلزایمر چگونه در حاملان آمیلوئید بتا پیش می‌رود و آنها را به سوی زوال عقل پیش می‌برد.

مشکلات حافظه پس از جراحی یا بستری شدن در بیمارستان

"کارمن لژ"(Carmen Lage)، از پژوهشگران این پروژه گفت: اگرچه مدت‌هاست که پدیده زوال شناختی پس از جراحی مشخص شده است اما بررسی‌های کمی وجود دارند که آن را به آلزایمر مرتبط سازند. نزدیکان بیماران در کلینیک، دائما به ما می‌گویند که مشکلات حافظه، پس از جراحی و یا بستری شدن در بیمارستان آغاز شده‌اند. این موضوع، سوالاتی را پدید می‌آورد؛ آیا این فقط یک جانبداری است یا این که جراحی، به ظهور نشانه‌هایی منجر شده است که پیشتر بر مغز اثر گذاشته‌اند.

این سوالات، انگیزه بررسی را در پژوهشگران پدید آورد تا رابطه میان سطح آمیلوئید بتا در مایع مغزی نخاعی و جراحی را ارزیابی کنند.

پژوهشگران، آزمایش‌های شناختی را روی افراد سالم بالای ۶۵ سال پیش از عمل جراحی ارتوپدی انجام دادند. آنها نمونه‌های مایع مغزی نخاعی را برای تعیین سطح آمیلوئید بتا طی بیهوشی به دست آوردند و سپس، همین آزمایش‌ها را ۹ ماه بعد دوباره انجام دادند.

در نتیجه آزمایش‌ها، نیمی از سطح شناخت بیماران نسبت به وضعیت پیش از عمل جراحی، بدتر شد و کسانی که سطح آمیلوئید بتا در آنها تغییر یافته بود، الگویی سازگار با آغاز آلزایمر را نشان دادند که مشکلات حافظه در آن غالب است.

لژ ادامه داد: تشخیص نمرات آزمون حافظه افرادی که سطح غیرعادی از آمیلوئید بتا را داشتند، از افرادی که سطح آمیلوئید بتای آنها عادی بود، پیش از جراحی قابل تشخیص نبود. با وجود این، آنها پس از جراحی بدتر هم بودند. نتایج بررسی نشان می‌دهد که جراحی‌های بزرگ با توجه به وجود یا عدم وجود تغییرات آسیب‌شناسی آلزایمر می‌توانند الگوهای متفاوتی را از تغییرات شناختی ایجاد کنند.

آزمون حافظه قبل و بعد از جراحی

در حالی که افراد فاقد آسیب‌شناسی آمیلوئید بتا، نوعی از وخامت را نشان دادند که بر حافظه تاثیر نمی‌گذارد و شاید با عوامل مربوط به خود جراحی در ارتباط است، افراد دارای آسیب‌شناسی آمیلوئید بتا، به نوعی زوال شناختی دچار می‌شوند که عمدتا حافظه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با نخستین نشانه‌های آلزایمر مطابقت دارد؛ بنابراین احتمال پیشرفت و رسیدن آن به زوال عقل بیشتر است‌.

دکتر "پاسکال سانچز خوان"(Pascual Sanchez-Juan)، از پژوهشگران این پروژه گفت: پیری تدریجی جوامع ما و بهبود روش‌های جراحی به این معناست که افراد مسن و شکننده بیشتری تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. ارزیابی پیش از جراحی، به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا عملکرد قلبی یا تنفسی، در برابر جراحی مقاومت خواهد کرد یا خیر. با وجود این، پیامدهایی بالقوه جراحی برای مغز بیماران معمولا تشخیص داده نمی‌شوند. نتایج پژوهش‌ ما از این موضوع حمایت می‌کند که ارزیابی‌های پیش از جراحی، آزمایش‌های شناختی و حتی بررسی زیست‌نشانگرهای آلزایمر را شامل شوند؛ به ویژه هنگامی که این موارد به صورت گسترده در پلاسما در دسترس هستند.

این پژوهش، در "Journal of Alzheimer’s Disease" به چاپ رسید.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.