بیماری لوپوسچیست؟

 لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که در آن، سیستم ایمنی به بافت‌ها و اندام‌های سالم بدن حمله می‌کند. این بیماری سبب التهاب‌های شدید و طولانی مدت می‌شود که می‌تواند تاثیر منفی بر تقریبا تمام قسمت‌های بدن بگذارد: مثلا قلب، مفاصل، مغز، کلیه‌ها، ریه‌ها و غدد درون ریز. لوپوس، SLE نیز نامیده می‌شود که مخفف Systemic Lupus Erythematosus به معنی لوپوس اریتماتوز سیستمیک است.

لوپوس علائم بسیار مشابهی با خیلی از بیماری‌های دیگر مانند اختلالات تیروئید، بیماری لایم و فیبرومیالژیا دارد و به همین دلیل تشخیص آن به سختی صورت می‌گیرد.

بعضی از بیماران لوپوس می‌تواند زندگی بسیار طبیعی و شاد خود را داشته باشند، اما برخی دیگر با علائم شدیدی مواجهند که گاهی می‌تواند واقعا ناتوان کننده باشد. لوپوس در زمان‌هایی که علائم برای مدتی شدید می‌شوند می‌تواند دوره‌هایی از عوارض غیرقابل پیش بینی ایجاد کند که شامل خستگی، سر دردها، درد مفاصل، بیخوابی، مشکلات گوارشی و راش‌های پوستی می‌شود.

شاید سال‌ها طول بکشد تا بیماری لوپوس در یک بیمار تشخیص داده شود، بنابراین برای خیلی از افراد بیمار بار‌ها و بار‌ها دارو‌هایی تجویز می‌شود که نمی‌توانند مشکل را برطرف کنند. دارو‌های متداول بیماری لوپوس شامل دارو‌های کورتیکواستروئید، مسکن‌های ضد التهاب غیراستروئیدی، دارو‌های تیروئید و حتی دارو‌های مصنوعی جایگزین هورمون می‌شود که به کاهش التهاب کمک می‌کنند، اما می‌توانند عوارض جانبی قابل توجهی نیز داشته باشند و حتی در بلند مدت مشکلاتی ایجاد کنند.

هرچند خیلی از بیماران لوپوس واهمه‌ای از عوارض جانبی تاثیرات دارویی که مصرف می‌کنند ندارند، اما بیشتر بیماران لوپوس، انتخاب دیگری هم ندارند و نسبت به تسکین یافتن از علائم، ناامید می‌شوند. خوشبختانه راهکار‌های طبیعی درمان لوپوس که شامل مکمل‌ها، ورزش و رژیم غذایی سرشار از غذا‌های ضد التهابی می‌شوند می‌توانند به کنترل علائم و بهبود وضعیت عمومی سلامت در بیماران کمک کنند و در عین حال هیچ عارضه‌ی جانبی به جا نگذارند.

علت لوپوس چیست؟

لوپوس یک بیماری التهابی است که فاکتور‌های متعددی که سبب عملکرد اشتباه سیستم ایمنی می‌شوند می‌توانند آن را برانگیخته کنند و باعث شوند سلول‌های ایمنی به بافت‌های سالم حمله ور شوند. علت دقیق لوپوس (و بیشتر بیماری‌های خود ایمنی) هنوز مشخص نیست، زیرا توافق نظر کلی در مورد آن وجود ندارد، اما محققان این را می‌دانند که ژنتیک و سبک زندگی فرد، هر دو در برانگیختن التهاب، نقش دارند.

علت‌های بالقوه‌ی لوپوس شامل واکنش‌های آلرژیک، ویروس‌ها، استرس هیجانی، اختلال در استروژن در اثر بارداری یا مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری، عدم تعادل هورمونی، نقص در گوارش و مسمومیت با فلزات سمی می‌شوند.

ریسک فاکتور‌های بیماری لوپوس

داشتن زمینه‌ی ژنتیکی و سابقه‌ی خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری‌های خود ایمنی

زن بودن (۹۰ درصد از بیماران لوپوس، زن هستند)

سنین بین ۱۵ تا ۴۵ سال، زنانی که در سنین باروری هستند بیشتر در معرض لوپوس هستند

از نژاد آفریقایی آمریکایی و آسیایی بودن، این نژاد‌ها دو تا سه برابر سایر نژاد‌ها مستعد ابتلا به لوپوس هستند

داشتن رژیم غذایی نادرست و کمبود مواد مغذی

مشکلات گوارشی شامل سندرم روده نشت پذیر

آلرژی و حساسیت‌های غذایی

قرار گرفتن در معرض سموم

سابقه‌ی عفونت و سایر اختلالات خود ایمنی

نشانه‌های لوپوس و علائم هشداردهنده

لوپوس هم علائم مستقیم (ناشی از التهاب) دارد و هم علائم غیرمستقیم که به دلیل افزایش سطح استرس است؛ بنابراین تشخیص لوپوس اغلب مدتی طول می‌کشد تا به درستی صورت بگیرد. آزمایش خون معمولا برای چک کردن آنتی بادی‌های خاص انجام می‌شود تا به تشخیص لوپوس کمک شود. این آنتی بادی‌ها شامل آنتی بادی‌هایی به نام ضد dsDNA و آنتی بادی‌های ضد هسته سلولی می‌شوند. اگر اغلب دچار برخی از علائم زیر هستید پس احتمالا پزشک، تشخیص بیماری لوپوس را برای‌تان خواهد داد.

ضمنا برخی بیماران لوپوس دچار علائم روحی و روانی همراه با اضطراب، افسردگی، از دست دادن حافظه و بیخوابی می‌شوند که تا حدودی به این دلیل است که لوپوس می‌تواند سبب آسیب عصب‌های نخاعی و التهاب در مغز شود. علت دیگر هم می‌تواند ناشی از سختی‌ها مبارزه با بیماری لوپوس باشد.

علائم شایع لوپوس

خستگی مزمن

درد مفاصل

درد عضلانی

اِدم و تورم و سفتی عضلات

تنگی نفس و درد در قفسه سینه

سر درد

تب

راش‌های پوستی و آفتاب سوختگی

افسردگی و اضطراب

بیخوابی

تاری دید و خشکی چشم‌ها

کم خونی و ضعف

ضعف حافظه و اختلال حواس

عوارضی مانند افزایش احتمال فشار خون بالا و بیماری قلبی، آسیب کلیوی، آسیب ریه‌ها، عفونت‌ها، تشنج و سکته مغزی

درمان‌های رایج بیماری لوپوس: خطرات و عوارض جانبی

لوپوس معمولا توسط پزشکان و متخصصین روماتولوژی با ترکیبی از دارو‌های تجویزی و تغییراتی در سبک زندگی درمان می‌شود. برای برخی از بیماران به یک باره دارو‌های متعددی تجویز شده و به آن‌ها گفته می‌شود که باید یک دوره به صورت آزمایشی ترکیبات متفاوت دارویی را امتحان کنند تا علائم‌شان تحت کنترل باشد. این شیوه می‌تواند اضطراب زیاد و عوارض جانبی ایجاد کند، و بسیاری از عوارض جانبی دارو‌ها بسته به نوع دارو، ریسک سایر عوارض را افزایش می‌دهند. دارو‌های تجویزی که اغلب برای کنترل لوپوس به کار می‌روند شامل موارد زیر می‌شوند:

دارو‌های سرکوب گر ایمنی: این دارو‌ها شامل سیکلوفسفامید، متوتروکسات و بلی موماب می‌شوند. این دارو‌ها برای کمک به کنترل التهاب و کاهش فعالیت زیاد سیستم ایمنی به کار می‌روند. چنین دارو‌هایی هر چند ممکن است درد و التهاب را کاهش بدهند، اما عوارض جانبی نیز دارند. دارو‌های سرکوب گر ایمنی، توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها و ویروس‌ها را تضعیف کرده و حتی ممکن است ریسک سرطان را افزایش بدهند.

از دیگر عوارض جانبی این دارو‌ها می‌توان مشکلات کلیوی، مشکلات مثانه، ریزش مو، بی‌نظمی پریودها، آسیب ریه، التهاب لوزالمعده، نوعی آلرژیک از هپاتیت و تشدید حساسیت نسبت به آفتاب را نام برد.

دارو‌های ضد روماتیسم: دارویی که اولین بار برای درمان مالاریا به کار رفت، هیدروکسی کلروکین نام دارد که برای درمان آرتریت روماتوئید، برخی از علائم لوپوس، آرتریت کودکان و سایر بیماری‌های خود ایمنی به کار می‌رود.

مسکن‌های ضد التهاب غیر استروئیدی: دارو‌های ضد التهاب غیراستروئیدی دارو‌هایی هستند که معمولا برای درد مفاصل، درد‌های عضلانی، سر درد‌ها و التهاب و حساسیت به کار می‌روند. دارو‌های ضد التهاب غیراستروئیدی می‌توانند ذاتا اعتیاد آور باشند، وابستگی ایجاد کنند و عوارض جانبی مانند آسیب کلیوی و کبدی به جا بگذارند.

استروئیدها: استروئید‌ها شامل پردنیزون و هیدروکورتیزون می‌شوند که برای کاهش التهاب، درد، راش‌های پوستی و تورم به کار می‌روند. این دارو‌ها عوارض جانبی بسیار گوناگونی دارند مانند افزایش وزن، پُف کردن صورت، تغییرات هورمونی، آکنه، افزایش ریسک پوکی استخوان و تغییرات خلقی مانند تحریک پذیری و زودرنجی، پریشان حالی، بیخوابی و یا افسردگی.

دارو‌های فشار خون و ضد انعقاد خون: این دارو‌ها برای درمان مشکلاتی در لخته شدن خون و تغییرات فشار خون به کار می‌روند. عوارض جانی این دارو‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد که شامل خونریزی، پایین آمدن زیاد فشار خون، ضعف و مشکلات قلبی می‌شود.

هورمون‌های مصنوعی و قرص‌های پیشگیری از بارداری: این دارو‌ها گاهی برای تنظیم هورمون‌ها و مبارزه با عوارض جانبی سایر دارو‌ها استفاده می‌شوند و می‌توانند ریسک اندومتریوز، مشکلات لخته شدن خون، افزایش وزن و ... را بالا ببرند.

غذا‌هایی که لوپوس را تشدید می‌کنند

برخی غذا‌ها می‌توانند لوپوس و علائم خود ایمنی را تشدید کنند مانند:

گلوتن: گلوتن نوعی پروتئین است که در گندم، جو، چاودار و بیشتر محصولات حاوی آرد وجود دارد. عدم تحمل گلوتن، شایع است، زیرا خیلی از افراد نمی‌توانند آن را به خوبی گوارش کنند. این شرایط می‌تواند سندرم نشت روده و التهاب را بدتر کرده و با برانگیزاننده‌ی علائم لوپوس باشند.

چربی‌های ترانس و گاهی چربی‌های اشباع: این چربی‌ها که در فست فودها، خیلی از غذا‌های سرخ شده، بسته بندی شده و فرآوری شده موجودند می‌توانند منجر به التهاب و مشکلات قلبی شوند. برخی از افرادی که لوپوس دارند به سختی می‌توانند چربی‌های اشباع را متابولیز کنند و باید مصرف پنیر، گوش قرمز، غذا‌های چرب و خامه‌ای و غذا‌های بسته بندی را محدود کنند.

قند اضافی: قند زیاد می‌تواند سیستم ایمنی را پُرتحرک کرده و درد را افزایش بدهد.

غذا‌های پُر سدیم: لوپوس می‌تواند به کلیه‌ها آسیب بزند و در واقع لوپوس نفریتیس، نوعی بیماری کلیوی است که توسط لوپوس اریتماتوز سیستمیک ایجاد می‌شود. بهترین کاری که می‌توانید بکنید این است که مصرف نمک و سدیم را محدود کنید تا دچار احتباس آب در بدن نشوید، التهاب‌تان تشدید نشود و تعادل الکترولیت‌ها در بدن‌تان بهم نریزد.

الکل و کافئین زیاد: الکل و کافئین می‌توانند اضطراب را تشدید کرده و التهاب را بدتر کنند، به کبد آسیب بزنند و درد را افزایش بدهند و سبب دهیدراته شدن بدن و مشکلات مربوط به خواب شوند.

برخی از حبوبات: جوانه‌ها و دانه‌های آلفالفا، لوبیا سبز، بادام زمینی، دانه‌ی سویا و نخود فرنگی حاوی ماده‌ای هستند که نشان داده شده می‌توانند علائم لوپوس را در برخی از بیماران برانگیخته کنند. واکنش منفی ایجاد شده در این عده از بیماران به دلیل آمینو اسید ِ ال – کاناوانین است.

اجتناب از سیگار و دارو‌های روانگردان بسیار اهمیت دارد، زیرا این مواد می‌توانند آسیب ریوی را تشدید کرده و التهاب را به میزان چشمگیری افزایش بدهند و سبب عوارضی همچون انواع عفونت‌ها بشوند.

درمان‌های طبیعی بیماری لوپوس

طبق اعلام انجمن لوپوس آمریکا و انیستیتوی تحقیقاتی لوپوس، بیماران لوپوس می‌توانند برای کمک به کنترل علائم خود به درمان‌های گوناگون طبیعی و دارو‌های جایگزین روی آورند. کدام درمان‌ها بهترین هستند؟ با توجه به تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته، بهترین راهکار‌های طبیعی درمان لوپوس شامل هومئوپاتی و استفاده از گیاهان، کایروپرکتیک، طب سنتی چینی (مانند طب سوزنی و تای چی)، آیورودا و یوگا، نیچروپاتی (درمان طبیعی)، ماساژ درمانی، مدیتیشن و نیایش و معنویت می‌شوند.

رژیم غذایی ضد التهابی برای درمان مشکلات گوارشی

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که یک رژیم غذایی سالم و به دور از غذا‌های فرآوری شده، در کنترل لوپوس اهمیت زیادی دارد، زیرا کمک می‌کند التهاب ناشی از ضعف سلامت گوارش، کنترل شود، از ریسک فاکتور‌های عوارضی مانند بیماری قلبی کاسته شود، قدرت و انرژی ایجاد شود و عوارض جانبی دارو‌ها کاهش بیابد.

لوپوس، علائم، علت‌ها و درمان‌های طبیعی

بهترین غذا‌ها برای بیماران لوپوس:

غذا‌های ارگانیک و فرآوری نشده کمک می‌کنند کمتر در معرض افزودنی‌های مصنوعی، سموم و یا آفت کُش‌های موجود در غذا‌های غیرارگانیک قرار بگیرید.

سبزیجات خام، به قلیایی شدن بدن کمک می‌کنند، التهاب را تسکین می‌دهند و سلامت گوارش را بهبود می‌دهند.

ماهی‌های آب سرد، امگا ۳ فراوانی دارند و از التهاب کم می‌کنند و ریسک بیماری قلبی و درد را کاهش می‌دهند. سالمون، ساردین، ماکرل و تُن از این دست ماهی‌ها هستند.

غذا‌های سرشار از آنتی اکسیدان شامل سبزیجات برگدار و سبز، سیر، پیاز، مارچوبه، آووکادو و انواع توت، پُر از فیبر، ویتامین C، سلنیوم، منیزیم و پتاسیم هستند و می‌توانند جلوی آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد را بگیرند، آسیب‌های مفاصل را ترمیم کنند و از احساس خستگی کم کنند.

عصاره قلم می‌تواند علائم خود ایمنی و التهابی مرتبط با لوپوس را کاهش بدهد. مصرف ۸ تا ۱۶ اونس عصاره قلم در روز به عنوان یک نوشیدنی سالم یا در ترکیب با سوپ توصیه می‌شود.

یک سری از غذا‌ها نیز می‌توانند به تسکین حساسیت و خشکی پوست که در بیماران لوپوس بسیار شایع است کمک کنند. غذا‌هایی که به رطوبت پوست کمک می‌کنند شامل موارد زیر می‌شوند:

آووکادو

مغز‌ها و دانه‌ها مانند دانه چیا، بذر کتان، گردو و بادام

روغن زیتون و روغن نارگیل

ماهی‌های آب سرد

شیر خام

خیار و طالبی

نوشیدن آب فراوان و چای و دمنوش

ورزش

طبق مطالعه‌ای که در نشریه‌ی the Arthritis Health Professionals Association منتشر شده، ورزش منظم برای درمان لوپوس به چند دلیل اهمیت دارد: ورزش استرس را کاهش می‌دهد، به کیفیت خواب کمک می‌کند، قلب و ریه‌ها را تقویت می‌کند، استخوان‌ها را محکم می‌کند، درد مفاصل را کاهش می‌دهد، انعطاف پذیری و طیف حرکتی بدن را افزایش می‌دهد و ریسک خیلی از عوارض را پایین می‌آورد. تحقیقی که توسط انجمن ملی فعالیت بدنی و طب ورزشی در اسپانیا انجام شده دریافته که فعالیت بدنی، ابزاری موثر برای بهبود فیتنس قلبی و تنفسی، کاهش ناهنجاری‌های متابولیکی و خستگی و بالا بردن کیفیت زندگی در افراد مبتلا به لوپوس است. همه‌ی این‌ها یعنی اینکه شما می‌توانید درمان لوپوس را نیز به لیست فواید ورزش کردن اضافه کنید.

لوپوس می‌تواند سبب خستگی مزمن، بهم خوردن تعادل الکترولیت‌ها و کم خونی شود، به همین علت حتما باید ورزش را کم کم شروع کنید و به خودتان فشار نیاورید. بین جلسات تمرینی، استراحت کافی به بدن‌تان بدهید تا خوب ریکاوری شود و بعد از ورزش، تغذیه‌ی مناسبی داشته باشید. فعالیت‌هایی که می‌توانند برای بیماران لوپوس مفید باشند شامل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تمرین در یک جلسه، پیاده روی تند، شنا، ایروبیک در آب، تای چی، یوگا، دوچرخه سواری، پیلاتس و یا استفاده از دستگاه الیپتیکال می‌شوند.

کاهش استرس

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که استرس هیجانی و روانی می‌تواند لوپوس (و دیگر بیماری‌های خود ایمنی) را فعال کند یا با افزایش واکنش‌های التهابی، علائم لوپوس را تشدید کند. لوپوس می‌تواند بسیار غیرقابل پیش بینی باشد و سبب تغییراتی در سیستم عصبی مرکزی شود که منجر به استرس و اضطراب شدید روانی خواهد شد.

روش‌های متفاوتی برای تسکین استرس وجود دارد که تاثیرگذاری آن‌ها در افراد متفاوت است، بنابراین یادتان باشد که پیدا کردن شیوه‌ی مناسب شما، نیاز به آزمودن و صرف زمان دارد. خیلی از افراد دریافته‌اند که مدیتیشن، یوگا و طب سوزنی می‌توانند روش‌هایی باشند که مفید واقع شوند، زیرا فواید بیشماری برای جسم و روح دارند. سایر راه‌های کمک به کنترل استرس شامل بیشتر در طبیعت وقت گذراندن، تکنیک‌های تنفسی، ورزش کردن، نیایش کردن، نوشتن، مطالعه، عضو گروه‌های خیرخواهانه شدن، مراجعه به مشاور و استفاده از عصاره‌های گیاهی برای تسکین اضطراب می‌شوند.

خواب و استراحت کافی

مطالعاتی که در نشریه‌ی بین المللی روماتولوژی بالینی منتشر شده نشان داده‌اند ۵۳ تا ۸۰ درصد از بیماران لوپوس، احساس خستگی را یکی از بارزترین علائم بیماری خود می‌دانند. خستگی، بزرگ‌ترین مانع برای بیشتر بیماران لوپوس است و به همین دلیل هر شب داشتن خواب کافی و با کیفیت بسیار مهم است و ضمنا طی روز نیز باید استراحت کافی وجود داشته باشد.

بیشتر بیماران لوپوس نیاز دارند هر شب دست کم ۸ ساعت بخوابند و برخی از آن‌ها نیز نیاز به چُرت‌هایی کوتاه طی روز دارند تا سطح انرژی‌شان را حفظ کنند. یک مسئله این است که بیخوابی می‌تواند از عوارض لوپوس باشد که گاهی به دلیل اضطراب زیاد است، اما زیاد خوابیدن طی روز هم می‌تواند سبب بیخوابی شبانه شود.

نکاتی برای کاهش احساس خستگی ناشی از لوپوس:

سعی کنید هر شب قبل از ساعت ۱۰ به رختخواب بروید.

عادات خواب منظمی داشته باشید، سر ساعت بخوابید و سر ساعت بیدار شوید تا ریتم درونی‌تان تنظیم شود و شب راحت‌تر به خواب بروید.

در اتاقی خنک و کاملا تاریک بخوابید و دست کم یکی دو ساعت پیش از خواب از وسایل الکترونیکی استفاده نکنید.

صبح بعد از بیدار شدن از خواب، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به خودتان زمان بدهید تا با تنفس عمیق و آرامش از جای‌تان بلند شوید.

همیشه صبحانه‌ای مفصل بخورید تا در همان ابتدای روز، انرژی کافی کسب کنید.

مصرف کافئین را بسیار محدود کنید.

سعی کنید صبح‌ها فعالیتی انجام دهید تا ضربان قلب‌تان را بالا ببرید.

برای کار‌های روزمره‌تان برنامه ریزی داشته باشید تا منظم و آرام باشید و فرصت کافی برای استراحت پیدا کنید.

محافظت از پوست حساس

لوپوس اریتماتوز مزمن پوستی نوعی از لوپوس است که شامل طیف گسترده‌ای از علائم پوستی می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند بیش از ۹۰ درصد بیماران لوپوس دچار راش‌های پوستی می‌شوند که معمولا به صورت راش‌های پروانه‌ای شکل روی بینی و گونه‌ها بروز می‌کنند.

این امکان هم وجود دارد که کهیر‌هایی به اندازه‌ی سکه روی پوست ظاهر شوند که قرمزند، خارش دارند و پوسته می‌شوند و ضمنا نستب به نور خورشید هم بینهایت حساس‌اند. ممکن است بیمار متوجه شود به محض اینکه یکی از این کهیر‌ها یا راش‌ها محو می‌شود، یکی دیگر شروع به ظاهر شدن کرده و معمولا همزمان علائمی، چون خستگی و مفصل درد افزایش می‌یابد.

راش‌های پوستی ناشی از لوپوس به دلیل یک واکنش التهابی پنهان بروز می‌کنند. خیلی مهم است که از پوست حساس‌تان در برابر محرک‌ها و نور خورشید محافظت کنید و نسبت به شروع علائم کهیر و راش و قرمزی دقیق باشید. برخی از شوینده‌های خانگی یا محصولات آرایشی (مانند لوسیون‌ها، خوشبو کننده‌ها، پودر‌های لباسشویی و پاک کننده‌های آرایش) می‌توانند التهاب پوست را تشدید کنند و سبب خشکی و تحریک پوست شوند.

نکاتی برای کمک به مراقبت از پوست حساس در اثر لوپوس:

طی ساعاتی از روز که تابش خورشید زیاد است، مخصوصا بین ساعات ۹ صبح و ۳ بعد از ظهر، زیر نور خورشید نباشید.

از ضد آفتاب غیر سمی با SPF ۵۰ یا بالاتر استفاده کنید.

از کلاه لبه دار و عینک آفتابی استفاده کنید.

برای کمک به حفظ رطوبت پوست در اتاق خواب‌تان دستگاه رطوبت ساز قرار دهید.

محصولات پاک کننده و شوینده‌ی خانگی و لوازم آرایشی را از انواع انتخاب کنید که ارگانیک هستند و از عناصر طبیعی مانند روغن نارگیل و روغن جوجوبا ساخته شده‌اند.

برای حمام کردن از آب خیلی داغ استفاده نکنید و با آب ولرم دوش بگیرید.

بعد از حمام فورا به پوست‌تان مرطوب کننده بزنید.

طی روز از مرطوب کننده برای پوست‌تان استفاده کنید.

ویتامین E زیاد مصرف کنید یا از مکمل آن کمک بگیرید.

از ضد عرق و عطر و لوسیون‌های معطر و لوازم آرایشی شیمیایی استفاده نکنید.

مکمل‌ها

مکمل‌هایی که می‌توانند جلوی کمبود مواد مغذی را بگیرند و التهاب را کاهش بدهند شامل موارد زیر می‌شوند:

روغن ماهی امگا ۳ (۲۰۰۰ میلی گرم در روز): EPA و DHA موجود در روغن ماهی برای کاهش التهاب بسیار مهم‌اند. مطالعه‌ای که روی موش‌های ماده انجام شد دریافت مصرف DHA، علائم لوپوس را که ناشی از سیلیکا کریستالی هستند تا ۹۶ درصد کاهش می‌دهد.

DHEA (۲۰۰ میلی گرم در روز): می‌تواند علائم را بهبود بدهد، اما بهتر است تحت نظر پزشک مصرف شود.

ویتامین D۳ (۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ واحد در روز): می‌تواند سیستم ایمنی را تنظیم کرده و افسردگی و اضطراب را کاهش بدهد. ضمنا این ویتامین در کنار کلسیم برای تعادل هورمون‌ها و سلامت استخوان‌ها مهم است.

MSM (۲۰۰۰ تا ۸۰۰۰ میلی گرم در روز): یک ضد التهاب طبیعی که می‌تواند علائم گوارشی را تا حدود زیادی بهبود بدهد.

زردچوبه: زردچوبه در مبارزه با التهاب و درد مشابه دارو‌های استروئیدی عمل می‌کند.

درمان درد و التهاب به صورت طبیعی

آروماتراپی و عصاره‌های گیاهی: عصاره‌های گیاهی برای درمان لوپوس شامل عصاره فرانکینس (در کاهش التهاب موثر است و سه قطره در روز همراه با آب، عسل و یا به صورت کپسول مصرف شود)، عصاره هلی کریسوم (از سیستم ایمنی حمایت کرده و از شدت واکنش‌های ایمنی می‌کاهد، می‌توانید آن را روی گردن بمالید)، عصاره‌های اسطوخودوس و گرانیوم (برای درمان التهاب‌های پوستی به کار می‌رود، سه قطره از آن به روغن حامل اضافه کرده و به پوست بمالید) و عصاره زنجبیل (کمک به رفع مشکلات گوارشی، دو تا سه بار در روز و هر بار سه قطره میل کنید).

کایروپرکتیک: می‌تواند مشکلات نخاعی را اصلاح کرده، سر درد‌ها را تسکین بدهد و از کمر درد و مفصل درد بکاهد.

یوگا و تمرینات کششی: انعطاف پذیری را افزایش داده، درد مفاصل را کاهش داده و طیف حرکتی مفاصل را بهبود می‌دهد. ضمنا یوگا می‌تواند تمرکزتان، هوشیاری و ذهن آگاهی را بالا ببرد. برخی شواهد نشان داده‌اند یوگا می‌تواند واسطه‌های التهابی مانند پروتئین واکنشی C و اینترلیوکین – ۶ را کاهش بدهد.

حمام دتوکس: با استفاده از نمک اپسوم

طب سوزنی: موثر در درمان طبیعی درد‌های مزمن

ماساژ درمانی: می‌تواند به کاهش استرس، گرفتگی عضلات، درد و تورم آن‌ها کمک کند.

مدیتیشن: می‌تواند به افراد کمک کند بهتر استرس خود را کنترل کرده و از افسردگی و تنش و درد مزمن می‌کاهد.

نکات و هشدار‌هایی در درمان لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی و مزمن التهابی است که سبب علائم متعددی می‌شود که معمولا بروز می‌کنند و ناپدید می‌شوند.

لوپوس می‌تواند بسیار جدی و حتی گاهی کُشنده بشود، به همین علت همیشه پیش از انتخاب راهکار‌های درمانی با پزشک خود مشورت کنید و بدون اجازه‌ی پزشک هرگز مصرف هیچ دارویی را متوقف نکنید.

شما هر شیوه‌ی درمانی پزشکی برای لوپوس در پیش بگیرید، می‌توانید در کنار آن از راهکار‌های طبیعی گفته شده نیز بهره ببرید و علائم خود را بهتر کنترل کنید تا دچار عوارض جدی‌تر نشوید.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.