دانستنی‌های جالب درباره یک دانه دوست داشتنی
رکنا: قهوه، دوست داشتنی ترین دانه دنیاست که هزاران خواص درمانی و زیبایی دارد.
قهوه یک دانه بسیار دوست داشتنی است که از سرده‌ای از گیاهان گلدار از خانواده روناسیان که در نواحی گرمسیری رشد می‌کند به دست می‌آید. ارتفاع این درخت بین 3 تا 10 متر متغیر است و 3 تا 5 سال بعد از کاشته شدن محصول می‌دهد. این گیاه، گل‌هایی سفید و خوشبو دارد که شباهت زیادی به گل یاسمین دارد.
قهوه آمار جالبی از خود به جا گذاشته است. این دانه بعد از نفت، دومین ماده تجاری و دومین نوشیدنی پر مصرف بعد از آب است. از هر چهار نفر یک نفر در جهان به طور مستقیم و غیرمستقیم با آن سر و کار دارد و ۴۰ درصد قهوه دنیا نیز در برزیل کشت می‌شود.
قهوه نوعی نوشیدنی رایج است که از دانه‌های بوداده و آسیاب شده درخت قهوه به دست می‌آید. درخت قهوه بومی مناطق نیمه گرمسیری آفریقا و برخی از جزایر جنوب و جنوب شرق آسیا است. این گیاه از آفریقا سر در آورده و سپس در سایر نقاط جهان پراکنده شد و در حال حاضر در بیش از ۷۰ کشور کشت می‌شود که در درجه اول مناطق استوایی آمریکا، جنوب شرقی آسیا، هند و آفریقاست، هنگام رسیدن میوه گیاه قهوه، دانه‌های قهوه را برداشت و فرآوری می‌کنند.
دانه‌های قهوه خشک شده به درجات مختلف برشته می‌شوند، بسته به عطر و طعم مورد نظر، درجه بندی‌های مختلفی برای این محصول در نظر گرفته شده‌است، قهوه کمی اسیدی است و می‌تواند به علت داشتن کافئین بالا موجب تحریک انسان گردد.
هیچکس به صورت درست نمی‌داند این نوشیدنی چگونه به دست آمده است. اما احتمال می‌رود کنجکاوی انسان دلیل اصلی پیدایش آن باشد. افسانه‌ای وجود دارد از یک بُزچران به نام کَلدی در اتیوپی اواخر سده ششم میلادی؛ داستان از این قرار است که یک روز کلدی متوجه بی قراری و اضطراب عجیب گله بزهایش بعد از خوردن نوعی میوه و برگ‌های گیاهی ناشناس می‌شود.
کمی بعد راهبان محلی از وجود چنین گیاهی مطلع شده و پس از آزمون‌های بسیار فهمیدند با بو دادن، خرد کردن و در آب انداختن دانه‌های این گیاه می‌توان از آن یک نوشیدنی خاص درست کنند. این نوشیدنی به آن‌ها کمک می‌کرد تا ساعت‌ها بیدار بمانند و نیایش کنند. به همین ترتیب قهوه بر سر زبان‌ها افتاد و در شهرهای مقدس دورتر مثل مکه و مدینه هم طرفدار پیدا کرد.
کم کم قهوه تبدیل به یک کالای تجاری شد و رهبران سرزمین‌های عرب صادرات دانه‌های بارور را ممنوع کردند. در سده هفدهم زائری به نام بابابودان مقداری از بذر قابل کشت آن را قاچاق Contraband کرد و به کشورش هندوستان برد.
اما این دانه محبوب در سال ۱۶۱۶ توسط تجار هلندی راهش را از طریق بندر موکا در یمن به اروپا باز کرد. جالب است که بدانید اولین قهوه‌خانه‌ها در شهر مکه ظاهر شدند و سپس در سرتاسر جهان عرب گسترش پیدا کردند از آنجا به ونیز، پاریس، لندن و آمریکای شمالی رسیدند.
قهوه به چهار نوع اکسلسا، لیبریکا، عربیکا و روبوستا دسته‌بندی می‌شود که دو نوع اول ۱.۰ درصد از کل قهوه دنیا را تشکیل می‌دهند. گیاهان عربیکا و روبوستا تفاوت‌ها و شباهت‌هایی با یکدیگر دارند.
از مهم‌ترین آن‌ها این است که دانه روبوستا تپل‌تر است و خط وسط آن صاف است. دانه عربیکا کشیده‌تر و خط وسط آن منحنی شکل است. قند، چربی و اسیدهای ارگانیک روبوستا نصف عربیکا اما کافئین آن دو برابر عربیکا است.
طعم عربیکا ملایم و میوه‌ای است، درحالی که طعم روبوستا تلخ است و مزه سوختگی می‌دهد. قیمت عربیکای معمولی دو برابر روبوستای معمولی است. کشور برزیل بزرگ‌ترین تولید کننده عربیکا و ویتنام بزرگ‌ترین تولید کننده روبوستا است.
اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید
ارسال نظر