بزرگترین اندام انسان را بشناسید!+عکس

تا الان به این سوال فکر کرده‌اید که بزرگترین اندام بدن چیست؟ بدنی که واقعیت‌های عجیب و باورنکردنی بسیاری در موردش وجود دارد. مثل این مورد که مثلا سلامت قلب و شکل لاله گوش به هم مربوط هستند. تعجب کردید؟ خب، بد نیست بدانید به لحاظ علمی ثابت شده افرادی که در لاله گوش خود چین مورب دارند بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به بیماری‌ گرفتگی عروق قرار دارند.

یا مثلا انسان قادر است از روی بوی بدن دیگران، احساس ترس آنها را تشخیص دهد. مطالعات علمی ثابت کرده‌اند، هنگام ترس مواد شیمیائی که از زیر بغل انسان خارج می شود با وضعیت عادی تفاوت دارد.

از دیگر دانستنی های عجیب بدن این است که خمیازه کشیدن مسری است؛ البته بیشتر در فصل زمستان. عجیب‌ترین قابلیت بدن انسان هم این است که برخی افراد با شرایط استثنائی که «سینتزیا» خوانده می شود نسبت به کلمات احساس چشائی دارند. برخی دیگر نیز با دیدن رنگ ها، صداهای مخصوص آن رنگ را می شنوند.

میزان دقیق کلماتی که باعث تحریک حس چشائی می شوند در افراد مختلف مبتلا به سینتزیا متفاوت است، اما ممکن است حس چشائی فرد بیمار، نسبت به ۱۰۰ درصد کلماتی که می شنود، تحریک شود.

با این مقدمه دوباره بر می گردیم به این سوال که: بزرگترین اندام بدن انسان چیست؟ شاید تاکنون تصور می‌کردید که این اندام باید پوست یا کبد باشد. البته خیلی هم بیراه نرفته اید و تا چندی پیش تصور می شد پوست بزرگ ترین اندام بیرونی و کبد بزرگ ترین ارگان داخلی بدن انسان است. اما به‌تازگی دانشمندان اعلام کرده‌اند، بزرگترین اندام بدن به اندازه ۶ زمین تنیس وسعت دارد، اما قطرش فقط به اندازه یک سلول است.

این اندام «لایه درون رگی» (Endothelium) نام دارد.

اندوتلیوم، قسمت نازک درونی رگ های خونی بدن است و در کل ۱۰۰ هزار کیلومتر رگ های خونی انسان وجود دارد.

اگر مجموع سطوح اندوتلیوم را از بدن خارج و مسطح کنیم، می‌تواند ۶ زمین تنیس را پوشش دهد.

این لایه خون یا مایع لنف را از سطح زیرین خود و مجرای درون رگ جدا می‌کند و در واقع به عنوان مغز رگ های خونی بشمار می‌آید که با هوشمندی کامل تشخیص می دهد که چه موادی می توانند از درون خون وارد دیواره رگ ها شود.

اندوتلیوم در حقیقت کار تنظیم فشار خون، مبارزه با بیماری ها و کنترل غلظت خون در بدن را به عهده دارد.

از وظایف لایه درون رگی می‌توان به مواردی همچون پالایش مایعات، کنترل جریان هورمون‌ها، کمک به سیستم ایمنی بدن، تورم، لخته شدن خون، ساخت گلبول‌های خونی و غیره اشاره کرد. برخی دانشمندان بیان کرده‌اند که لایه درون رگی نوعی بافت تخصص یافته است.

همچنین، دانشمندان موفق به شناسایی یک ویژگی جدید دیگری هم در مورد آناتومی بدن انسان شده‌اند که تا پیش از این ناشناخته بود.

جالب این‌جاست که این ویژگی جدید بر عملکرد تمامی اندام‌ها، بیشتر بافت‌ها و مکانیسم عمل بسیاری از بیماری‌های مهم تاثیرگذار است.

در این مطالعه مشاهده شد لایه‌های بدن که پیش از این تصور می‌شد باید علاوه بر تراکم بالا، رابط بافت‌های زیرین به سطح پوست و پوشاننده لایه های درونی دستگاه گوارش، ریه‌ها، سیستم ادراری و هم‌چنین سیاهرگ‌ها، سرخرگ‌ها و نیام (Fascia) بین عضلات باشند، در واقع با بخشی پر از مایع به یکدیگر متصل شده‌اند.

ارگانی که جدیدا کشف شده، یعنی interstitium، در این عکس در زیر بالاترین لایه پوست قرار دارد. البته در لایه های بافت های شکمی و ریه های بدن نیز قرار دارد. این بخش با یک شبکه قدرتمند از پروتئین‌های ارتباطی و منعطف مانند الاستین و کلاژن حمایت می‌شوند.

دانشمندان معتقدند این نوع بافت به عنوان یک جاذب شوک و ضربه عمل می‌کند و از آسیب به بافت‌ها و اندام‌های داخلی بدن جلوگیری می‌کند.

در نتیجه بدن ما قادر است فعالیت‌های پمپاژ، انتقال و انقباض و انبساط جهت انجام فعالیت‌های روزمره انسان را به خوبی انجام دهد.

طبق اظهارات محققان حاضر در این مطالعه، از آن‌جا که این مایع در سراسر بدن انسان قادر به جابه‌جایی و حرکت است، بنابراین می‌تواند توضیحی در مورد چگونگی نفوذ سرطان در بدن و نحوه حرکت و گسترش آن باشد.

سلول‌های این بخش از بدن با افزایش سن دچار تغییر می‌شوند و می‌توانند موجب چروک شدن پوست، سفتی اندام‌ها و پیشرفت بیماری‌های فیبروتیک، اسکلروتیک و التهابی شوند.

در سمت چپ این تصویر ساختار interstitium را می‌بینید و در سمت راست نیز اندام‌هایی که این ارگان در آنها کشف شده،مشخص شده اند.

در این مطالعه برای اولین بار از این بخش به عنوان یک اندام به نام اینترستیتیوم (Interstitium) نام برده شده است. در حقیقت باید این بخش بینابینی را یکی از بزرگ‌ترین اندام‌های بدن انسان دانست که بیشترین میزان حجم از مایعات درون بدن را نیز در خود جای داده است.

یکی از دلایل کشف این اندام بزرگ، مربوط به این واقیعت است که اغلب تحقیقات پزشکی مرتبط به بافت‌شناسی تنها بر روی اسلاید‌های میکروسکوپی انجام می‌گرفت.

در فرایند تهیه اسلاید‌ها و تیمار بافت‌ با مواد شیمایی شناساگری که به منظور رنگ آمیزی و مشخص نمودن قسمت‌ها انجام می‌گیرد، این مایع از بین رفته و هنگامی که این مایع حذف می‌شود، لایه شبکه ارتباطی پروتئینی که در اطراف این بخش پرمایع قرار داشته است، مانند یک ساختمان که ستون‌هایش تخریب شود، دچار ریزش شده و به طور کامل این بخش را از بین می‌برد.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید